Ερωτας

έρωτας

κάποτε με ρώτησε μια φίλη πώς ξέρεις όταν γνωρίζεις κάποιον ότι αυτός είναι ο ένας 

πολύ απλά, όταν γνώριζες κάποιον άλλο ήξερες ότι δεν ήταν ο ένας, πάντα υπήρχε η αμφιβολία, πάντα υπήρχε ένα μικρό ή μεγάλο λάθος στον τρόπο που φερόταν και εσύ μέσα σου βαθιά το ήξερες, τώρα το αν προσποιόσουν άλλα ή το τι έκανες άλλη υπόθεση 

όταν όμως ήρθε ο Ένας δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία φίλη μου 

και ήταν αυτός ο ίδιος ο Έρωτας 

Κι εσύ να τον έχεις κοιτάξεις στα μάτια και να νιώθεις ότι αυτός είναι και αυτό το συναίσθημα να μη χωρά καμιά αμφισβήτηση, να σου αποκλείει κάθε ανάγκη να κοιτάξεις δεξιά ή αριστερά για να βρεις κάτι καλύτερο. να την έχεις κοιτάξει στα μάτια και να λάμπει ολόκληρη γιατί βλέπει εσένα. γιατί είσαι εσύ ο έρωτας της και μαζί σου ομορφαίνει μέρα με τη μέρα. και θα ομορφαίνει να σαι σίγουρος όσο εσύ την αγαπάς, γιατί η αγάπη είναι ένα λουλούδι και ο έρωτας το νερό που το ποτίζει.

Κι όσο αγαπάς μεγαλώνει και ανθίζει και μοσχομυρίζει. 

Δεν έχει πιο ιερή πράξη από το να δείχνεις στον άλλο πως τον αγαπάς. με κάθε τρόπο, με κάθε λέξη, με κάθε στιγμή, και όσο ο άλλος νοιώθει ότι αγαπιέται ανταποδίδει και είναι αυτή μια όμορφη αλληλένδετη πράξη, δύο συγκοινωνούντα δοχεία που ανταλλάζουν ενέργεια. 

Πρέπει να σαι αποφασισμένος για δύο πράγματα εξ αρχής. Το πρώτο είναι ακριβώς αυτό. Ότι αυτός είναι ο ένας. Και αν αυτός είναι ο ένας είσαι εκεί, στις όμορφες στιγμές, στις δύσκολες στιγμές, στα πάνω και στα κάτω, και η μόνη δέσμευση δεν είναι αν σας συνδέει ένα χαρτί ή ένα στεφάνι αλλά αν σας συνδέει πραγματική και βαθιά αγάπη, που συνεπάγεται θαυμασμό, σεβασμό, πόθο και πάθος του ενός προς τον άλλο. Γι αυτό πρέπει να ναι ο ένας. Για να περιμένεις όπου και να είσαι, ότι και να κάνεις, να έρθει η στιγμή που θα επιστρέψεις σ΄αυτόν. Γιατί αυτός είναι το σπίτι της ψυχής σου, η αυλή της καρδιάς σου και εκεί όπου θα κατοικήσει το κορμί σου. 

Η δέσμευση είναι πάνω απ όλα ψυχική και δεν χωράει αμβισβήτηση ή συμβιβασμό. Πρέπει να βλέπεις τον άλλο και να νιώθεις ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο γύρω ή μέσα σου. Αυτό στο οποίο αναφέρομαι δεν πιέζεται, δεν προκαλείται, δεν περιμένεις με υπομονή ίσως και μακάρι να σου συμβεί με τον καιρό. Η το νιώθεις ή δεν το νιώθεις. Αν όχι, μην κάνεις τον κόπο να πεις πως αγαπάς. Κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. 

Και ο έρωτας; O έρωτας θα μείνει ζωντανός όσο εσύ θέλεις, όσο θέλετε και οι δύο. Κι αν είναι όπως λένε μια φωτιά , η φωτιά θέλει δύο πράγματα , υλικό να καίγεται και οξυγόνο να αναπνέει, ελευθερία δηλαδή, να είσαι στη σχέση σου γιατί θέλεις είσαι , γιατί δεν θα είσαι πουθενά αλλού πιο όμορφα και οικεία και μένεις γιατί γουστάρεις όχι γιατί είσαι υποχρεωμένος. 

Αν υπάρχει ελευθερία τότε υλικό είναι απλό, φαντασία, πρωτοτυπία και όρεξη. και να μην θεωρείς ποτέ ότι έχεις κερδίσει, να μη θεωρείς ποτέ τον άλλο δεδομένο, ο έρωτας είναι μια μικρή όμορφη διαδικασία που θέλει λίγο πονηράδα, λίγο πιπέρι και αλάτι. Να διώξεις στο διάολο τη ρουτίνα. Κι αν στερέψουν τα ξύλα που κρατούν τη φλόγα αναμμένη, ξέρεις τι, πέφτετε μέσα μαζί και να δεις τότε πως ανάβουν οι φλόγες. Κανένας δεν ανήκει κανενός. 

Ο έρωτας είναι μια μικρή ηθελημένη αυτοπαράδοση στην πιο μεγάλη εξουσία. Την μόνη εξουσία που θα παραδοσεις στον ένα και μοναδικό στον οποίο δεν θα προσπαθήσει να σε εξουσιάσει ποτέ, το μόνο που θα κάνει είναι να σε αγαπά, γι αυτό που είσαι και πέρα από αυτό που είσαι, θα σε αγαπά χωρίς απαιτήσεις, χωρίς προκαταλείψεις, χωρίς όρους..

Κι αν σου συμβεί, αλήθεια, θα είσαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο

ΜΣ 11:11 29/07/2017