η φυλακή είναι μόνο στο μυαλό

Θα μπορούσα να σου στείλω ένα γράμμα εξηγώντας σου πως είναι η ζωή απ έξω 

Μα ο καθένας το γράμμα αυτό το γράφει στον παρελθοντικό εαυτό του μετά που αποφυλακίζεται 

Και του γράφει

"Δεν ήταν τελικά τόσο τρομαχτκό όσο φανταζόσουν 

Γινόταν τελικά 

Και εσύ νόμιζες πως θα πέθαινες χωρίς να ξέρεις ότι η φυλακή ήταν μόνο στο μυαλό σου

Εσύ, εγώ, η Ελένη, η Μαρία και όλοι όσοι κατάφεραν να βγουν ξέρουμε και στο μόνο που μπορούμε να συμφωνήσουμε όσον αφορά στο πέρασμα από την μια όχθη στην άλλη, είναι ότι ο καθένας μόνος του το κάνει τη στιγμή που του ορίζει ο εαυτός του 

Πως οι απέναντι δεν ακούνε ούτε βλέπουν ούτε καταλαβαίνουν τους απέναντι, μέχρι να ρθει και η δική τους στιγμή 

Αν έρθει

Δεν έρχεται για όλους
Γι αυτό μη φωνάζεις , μην κλαις, μη λυπάσαι.
Δεν μπορείς να ξυπνήσεις κάποιον που προσποιείται ότι κοιμάται.
Δεν μπορείς να αφαιρέσεις από κάποιον τις αλυσίδες που ο ίδιος δε βλέπει.
Αν είσαι ήδη στην άλλη πλευρά, προχώρησε, συνέχισε, με αυτούς που είναι στην πλευρά σου.
Αν κάποτε κάνει το πέρασμα θα έρθει να σε βρει, και ίσως σε προλάβει
Αν όχι εσύ προχώρησε
Εφόσον έχεις απελευθερωθεί από τα δικά σου δεσμά και ορίζεις τη ζωή σου, το επόμενο πράγμα από το οποίο πρέπει να απελευθερωθείς είναι από την ανάγκη σου να απελευθερώσεις άλλους.

Δε γίνεται. Η απελευθέρωση είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Μόνον όταν καταλάβεις θα μπορέσεις να προχωρήσεις. 

Διαφορετικά δε θα έχεις απελευθερωθεί εντελώς αφού θα είσαι ακόμα εγκλωβισμένος στη φυλακή της σωτηρίας κάποιου άλλου.
Προχώρα αν θέλεις να σωθείς . Σώζεται όποιος δε γυρίζει να κοιτάξει πίσω !

Μαρίνα Σαβεριάδου (9/8/2016)