Γιάννης και Μαρία "το Γλήορο πιστόλι"

Γιάννης και Μαρία το « Γλήορο πιστόλι»

-Γιάννη !

-Τι ναι Μαρία;

-Έφαες;

-E, ναι δόξα σοι ο Θεός

-ήταν καλό το φαί;

- E , για να με θωρείς να το τρώω.

-Καλά ρε Γιάννη, εν μπορείς τζιαι συ μια φορά στη ζωή σου να πεις μιαν γλυτζιαν κουβέντα; Εν τόσο δύσκολο;

- Τζιαι να νομίζεις ότι κάμνουμε προκατατρικά ήνταμπου τα λαλούν, προκαταρτικά;

- Γλυτζιές κουβέντες εν λαλείς μόνο για προκαταρτικά Γιάννη, λαλείς τζιαι απλά για να νιώσει καλά ο άλλος.

-Ποιος άλλος;

-Η γυναίκα σου.

-Γιατί, τι έσιεις, εν είσαι καλά;

-Παναγία μου θα με σπάσεις ρε. Ρε, κάθεσαι τρώεις όπως το σιοίρο ρε, τζιαι δεν αννοίεις το στόμα σου μια φορά να πεις, μπράβο ρε αγάπη μου, πολλά ωραίο το φαί σου.

-Ε, αφού μασώ ρε Μαρία, για εν να μασώ, για εν να μιλώ

- Να καταπιείς τζιαι να μιλήσεις.

-Καλάν.

-Ακούω.

-Μμμμμμμμμμμμ μα ήντα ωραίο το φαί σου σήμερα Μαρία μου μπράβο σου hallo στα χέρια σου.

-Ευχαριστώ σε πολλά τζιαι μιας τζιαι έφαες θέλω να μιλήσουμε τζιαι για κάτι.

-Ε, άφησμε να παέι ο βούκκος μου κάτω Μαρία.

-Επήεν Γιάννη κανεί ε θκυο πιάτα μουτζέντρα που έφαες, άτε μάνα μου σφοτζείστου να συντίχουμε

-Λάλε Μαρία

-Γιάννη, ξέρεις πόσο σε αγαπώ

-Ξέρω

-Τζια πόσο σε καμαρώνω

-Ναι

-Πώς είσαι το καμάρι μου, ο στύλλος του σπιθκιού μου

-Εν λυόμενο το σπίτι Μαρία

-Άσχετο , ο στύλλος είναι στύλλος

-Παρακάτω

-Ετο έχω έναν παράπονο Γιάννη

- Είπα τζ εγώ, ήταν να πάει η μουτζέντρα σκέττη κάτω, ήντα τσανς

-Γιάννη, δώκε προσοχή πλις, δεν είναι εύκολο να σου πω τούτον που έχω να σου πω

-Με μου πεις θέλεις πάλε παπούτσια

-Τίποτε δε θέλω Γιάννη τζιαι μη με ξαναδιακόψεις. Γιάννη !!

-Μαρία !!

- Τελειώνεις πολλά γλήορα

-Τιιιιιιιι ;

-Τούτον που άκουσες Γιάννη, τελειώνεις πολλά γλήορα τζαι δεν προλαβαίνω εγώ

-Ε τι να κάμω Μαρία , είμαι γλήορο πιστόλι. 

-Γιάννη την ατάκα με το γλήορο πιστόλι κόψε την τζιαι δε τι θα κάμουμε, εν τζιαι γίνεται τούτη η δουλειά, εσένα αρέσκει σου να σου βάλλω φαί να φάεις τζιαι ώσπου να βάλεις την προτσιά στο  στόμα να σου πιάννω το πιάτο που μπροστά σου τζιαι να μινίσκεις νηστικός;

- Ε να τρώεις πιο γλήορα Μαρία

-Α ναι Γιαννη μου; ή να έβρω άλλον εστιατόριο;

-Μαρία συνάχτου τζιαι τούτη είναι κουβέντα του καυκά

-Όι Γιάννη το να σου λαλεί η γυναίκα σου ότι δεν είναι χάππι τζιαι  να ειρωνεύκεσαι δεν είναι κουβέντα του καυκά; 

-Α, τζιαι δεν είσαι χάππι Μαρία;

- τι λαλούμε τόσην ώρα; θα κάτσεις να δούμε πώς θα το λύσουμε;

-Πώς θα το λύσουμε ρε Μαρία, εν τζιαι μπορώ να βάλω χρονοδιακόπτη τα ευλοημένα. Εξάλλου έσιει τζιαι τα καλά του, δες τους αππάρους, κερδίζει όποιος τελειώνει πρώτος. 

-Καλά ρε να σε πάρουμε στον Αι Δεμέτη να βουράς με τους αππάρους αφού για τίποτε άλλον εν κάμνεις. 

-Τι είπες Μαρία τωρα; Οι πε τι είπες Μαρία τωρα

-Εσυ που λαλείς πελλάρες.  Θα  μου κρωστείς να δούμε τι θα κάμουμε;

- E λάλε να δούμε τι θα κάμουμε;

Να πάμε σε κανένα γιατρό;

-Ναι τζιαι να γίνουμαι ρεζίλι στον έναν τζιαι στον άλλο, να φκαίννει το όνομα μου;

- Καλά να με πάμε γιατρό, τι λαλείς να πιάσουμε κανένα βοήθημα;

-Ηντα βοήθημα; λεξικό; Πήαιννε στη σάλα, οι εγκυκλοπαίδεις εν τζιαμέ δέκα χρόνια τζιαι κάθουνται.

-όι ρε σιελιόνι βοήθημα, καμιά κρέμα, κανένα σπρέι.

-όι ,εγώ δεν βάλω έτσι μαλακίες πάνω μου, είμαι αλλεργικός σε τούτα

-Καλά Γιάννη, θα σου προτείνω κάτι άλλο που άκουσα ότι βοηθά.

-Λάλε

-Ε το, εθκιάβασα στο απελπισμένες οικοκυρές ότι την ώρα της πράξης, έ το την ώρα που κοντεύκεις θα σκέφτεσαι κάτι λυπητερό να σου περνά η τάση τζιαι να αντέχεις ακόμα λλίο. Άκουσα ότι βοηθά, να σκέφτεσαι κάτι δυσάρεστο κάτι που να σου αποσπά την προσοχή

-Πόμπα, θα σκέφτουμαι τη μάνα σου

-Τι λαλείς ρε , θα σκέφτεσαι τη μάνα μου την ώρα που το κάμνουμεν ανώμαλε;

-Μα δεν μπορω να σκεφτώ κάτι άλλο πιο δυσάρεστο που την Ανδρονίκη.

-θα τες φάεις

- Καλό, τη θκεια σου την Καλυψώ;

-Γιάννη τα νευρα μου

-Ε είπες μου δυσάρεστα

-δυσάρεστα γεγονότα ρε Γιάννη, όχι άτομα. Ετο να σκέφτεσαι τη χρονιά που τες έφαεν η ομάδα σου στη μάππα

-Όι ρε Μαρία, εκαμεν μια εφτομάδαν να μου σηκωστεί που εχάσαμεν το πρωτάθλημα δεν το ξαναρισκάρω, θα πάθω τίποτε τζιαι θα μείνεις έτσι, κάτι άλλο, κάτι άλλο

-Να σκέφτεσαι την χρονιά που επήες πρώτην Κυριακήν στον πέρτικο τζιαι δεν έπαιξες τίποτε.

-Λαλείς;

-Λαλώ.

-----------------------------------------------------------------

-Έτοιμη;

-Ναι

-Πάμε καλά Μαρία;

-Αχα

-Εσύ, Γιάννη μου αντέχεις;

-Αντέχωωω

-Γιάννη, μα.. ρε μα κλαίεις ;

-κλαίω ρε Μαρία

-ήντα μπου έπαθες Γιάννη, να μεν τελειώνεις γληορα είπαμεν , εν είπαμεν να φυρτείς του κλαμάτου

-Ε το έκαμα τζεινο που είπαμεν

-Ε

-Αθθυμήθηκα την πρώτη Κυριακή που δεν έπαιξα τίποτε

-Ε

-Ε, γιατί εν έπαιξα τίποτε Μαρία;

-Γιατί;

-Εψατζιέψαν μου τον Ρόκκι μου τζιαι δεν ειχα σκύλλο να φερμάρει μες τες παλλούρες

-Άτε τωρά κλαίει το ψοφόσκυλλο του αντί να με..

-Άτε ρε Μαρία, είσαι αναίστητη, μια ζωή αναίστητη, ξέρεις πόσον τον αγάπουν τον Ρόκκι

-Ναι Γιάννη μου ξέρω. Τζαι τωρά τι γίνεται Γιάννη; Έππεσεν η ψυχολογία σου

-Συγνώμη Μαρία, αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να αποδώσω

-Γιάννη, εν μέσα που να σε δώσω