Η μάνα μου μεγαλωσε διαβάζοντας με μια λάμπα πετρελαίου Σεφέρη και Καβάφη. Τη θυμάμαι να παίζει πιάνο, μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Ρωσσικα. Δεν της άρεσε ποτέ να μαγειρεύει και δεν ήταν η παραδοσιακή μάνα με την πόδια και τις δουλειές του σπιτιού. Ήταν και παραμένει μια ψυχή σε λάθος τόπο σε λάθος εποχή με λάθος ανθρώπους. Δε με έμαθε ποτέ να ειμαι σε τάξη με άφηνε ελεύθερη από παιδί να κάνω ότι θέλω να ζωγραφίζω στους τοίχους του δωματίου μου δράκους και σκορπιους και τη σβάστικα που τότε μου φαινόταν πολύ ενδιαφέρον σχήμα. Δε με έμαθε πως να ειμαι καλή οικοκυρα και να κεντω. Προσπάθησε ανεπιτυχώς να μου μάθει σαβουαρ βιβρ, αλλά κατάφερε να μου μάθει να σκέφτομαι έξω από τους κανόνες και να έχω ελεύθερη ψυχή. Κι αν η μισή Μαρίνα είναι ο συγκροτημενος, δυναμικός και καλλιτέχνης Ρομπέρτος η άλλη μισή μοιάζει σε αυτό το ελεύθερο, ανυποταχτο και ευαίσθητο πλάσμα που λένε Μαρια.
Δευτέρα 1 Ιουλίου 2019
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Mind games
Του έστειλε μήνυμα στο κινητό μια φωτογραφία με το σβέρκο της σημαδεμένο, μελανιασμένο, ένα σημάδι όπως τότε, όπως αυτό που της έκανε εκεί...
-
"ΤΙΤΛΟΣ: Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ http://marinasaveriadouwriter.blogspot.com/2010/11/blog-post_05.html
-
Το καλοκαίρι του 2021 με βρίσκει σε βαθιά περισυλλογή αλλά ήρεμη Είναι η πρώτη φορά ίσως στη ζωή μου που έχω απαλλαγεί από το ενοχλητικό ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου