Τρίτη 30 Ιουλίου 2019

Μέγας Ανατολικός

στο μέσο του σώματος σου πλέει ο μέγας Ανατολικός


Την έβρισκε πανέμορφη!
Όχι γιατί είχε πλούσιο στήθος και καλλίγραμμα πόδια αλλά γιατί κάθε βράδυ, με έναν μοναδικό τρόπο, πλάγιαζε δίπλα του γυμνή και του γυρνούσε προκλητικά και δήθεν αδιάφορα την πλάτη, γέρνοντας στο δεξί της πλευρό με τα πόδια της ελαφρώς λυγισμένα. Και τότε αυτός κοίταζε την καμπύλη του λαιμού της που του θύμιζε ξανθή ακρογιαλιά που σαν κύματα την φιλούσαν τα αχτένιστα της μαλλιά, τον γυμνό της ώμο, την ηλιοκαμένη πλάτη που έμοιαζε με την Σαχάρα και τις ελιές της που την σημάδευαν σαν διάσπαρτες μικρές οάσεις. Μετά η ματιά του προχωρούσε σε εκείνη την επικίνδυνη καμπύλη της μέσης της, την απάτητη βουνοπλαγιά που οδηγούσε στον αριστερό γοφό της. Κατόπιν το βλέμμα του αραξοβολούσε στο τελευταίο σημείο της πλάτης της, εκεί ακριβώς που τελειώνουν τα ανθρώπινα όρια. Εκεί που ξεκινά η κατάβαση στην κόλαση και η ανάβαση στον παράδεισο μαζί. Και τη στιγμή εκείνη αμφέβαλλε πια και ο ίδιος αν δίπλα του βρισκόταν πλάσμα ανθρώπινο ή ένα αλαβάστρινο άγαλμα νεοκλασικής περιόδου που του ‘δωσαν οι μοίρες πνοή, ή έστω ένα ξωτικό που πετάχτηκε μέσα από ένα δάσος και ήρθε και κούρνιασε για λίγο δίπλα του.
Μα εκείνη δεν ήταν τίποτα από αυτά. Ήταν μονάχα μια συνηθισμένη γυναίκα που πλάγιαζε εντελώς γυμνή, γυρνώντας του προκλητικά και δήθεν αδιάφορα την πλάτη, γέρνοντας στο δεξί πλευρό και λυγίζοντας ελαφρά τα πόδια. Μια γυναίκα που της άρεσε κάθε βράδυ να παίζει μαζί του το ίδιο παιχνίδι. Να ξαπλώνει με μια προσποιητή αδιαφορία που άγγιζε τα όρια της περιφρόνησης, να προσποιείται πως κοιμάται, αφήνοντας τον μόνο να την κοιτάζει και να βασανίζεται χωρίς να του επιτρέπει να την αγγίξει. Και το έκανε απλά γιατί απολάμβανε να νοιώθει σιγά σιγά το θηρίο μέσα του να ξυπνά και να μεταμορφώνεται, μια ανυπομονησία την πλημμύριζε ακούγοντας την ανάσα του να αλλάζει, να νοιώθει τα εκατοστά που τους χώριζαν να μειώνονται αργά και ηδονικά σε χιλιοστά και σαν φάντασμα να την πλησιάζει, τόσο ίσα που να αγγίζουν την πλάτη της οι τρίχες του στήθους του.
Και τότε, λίγο πριν την πλησιάσει, χιλιοστά πριν την αγγίξει, μεταμορφωνόταν από τον ήρεμο άντρα που τη μέρα τη λάτρευε σε ανήμερο θηρίο που ήθελε να την κατασπαράξει. Τα μάτια που γυάλιζαν στο μισοσκόταδο από τον πόθο, ζήλευε το φεγγαρόφως που τολμούσε να χαιδέψει το γυμνό της κορμί, το αεράκι που έμπαινε από το ανοιχτό παράθυρο και την πάγωνε κάνοντας την να ανατριχιάζει, ζήλευε το σεντόνι που πάνω του άφηνε το άρωμα της και το μαξιλάρι που διψασμένο ρουφούσε το νερό απ τα βρεγμένα μαλλιά της. Σαν πεινασμένος αίλουρος στο μισοσκόταδο την παρακολουθούσε, ακουμπώντας μόνο με το βλέμμα το γυμνό της κορμί, ακίνητος σαν αρπακτικό που περιμένει με υπομονή τη λεία του. Και δεν την άγγιζε για ώρα, παρατείνοντας και για τους δυο τους αυτή την βασανιστική αναμονή, παρά μόνο φυσούσε ανάσες πόθου στην πλάτη της, κάνοντας την να αναριγεί.
Και τότε άλλαζε ο ήχος της ανάσας της και έμοιαζε με μικρό παραπονεμένο λυγμό και μια έκκληση για ανακωχή και το κορμί της χαλάρωνε και απλωνόταν σαν παραδομένο στο σεντόνι. Και στον άντρα το θηρίο μέσα του μεταμορφωνόταν και πάλι, σε ανθρωπόμορφο οφιούχο που έστελνε στο αυτί της ένα ψίθυρο που έμοιαζε μαζί επίκληση και διαταγή. Πλησίαζε κι άλλο το λαιμό της, άνοιγε το στόμα και άφηνε το σημάδι των φιδίσιων δοντιών του στο δέρμα της. Και τότε αυτή δεν άντεχε άλλο να παίζει το παιχνίδι, έτσι κι αλλιώς στον έρωτα η μεγαλύτερη νίκη είναι να απολαμβάνεις την ήττα, γυρνούσε προς το μέρος του παραδομένη στην εξουσία του και τον καλούσε να γίνει βεδουίνος της ερήμου, να σκύψει και να ξεδιψάσει στην όαση της, να ξεκουραστεί με τα χάδια της στην βουνοπλαγιά και να αναρριχηθεί και πάλι στην κορυφή πιασμένος από τα αχτένιστα μαλλιά.

Την έβρισκε πανέμορφη. Γιατί εκείνη ήταν η γυναίκα που την ονόμαζε θάλασσα και εκείνος ο Μέγας Ανατολικός που την ταξίδευε.

ΜΣ (μικρές ερωτικές ιστορίες)



Δευτέρα 29 Ιουλίου 2019

Ερωτας

έρωτας

κάποτε με ρώτησε μια φίλη πώς ξέρεις όταν γνωρίζεις κάποιον ότι αυτός είναι ο ένας 

πολύ απλά, όταν γνώριζες κάποιον άλλο ήξερες ότι δεν ήταν ο ένας, πάντα υπήρχε η αμφιβολία, πάντα υπήρχε ένα μικρό ή μεγάλο λάθος στον τρόπο που φερόταν και εσύ μέσα σου βαθιά το ήξερες, τώρα το αν προσποιόσουν άλλα ή το τι έκανες άλλη υπόθεση 

όταν όμως ήρθε ο Ένας δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία φίλη μου 

και ήταν αυτός ο ίδιος ο Έρωτας 

Κι εσύ να τον έχεις κοιτάξεις στα μάτια και να νιώθεις ότι αυτός είναι και αυτό το συναίσθημα να μη χωρά καμιά αμφισβήτηση, να σου αποκλείει κάθε ανάγκη να κοιτάξεις δεξιά ή αριστερά για να βρεις κάτι καλύτερο. να την έχεις κοιτάξει στα μάτια και να λάμπει ολόκληρη γιατί βλέπει εσένα. γιατί είσαι εσύ ο έρωτας της και μαζί σου ομορφαίνει μέρα με τη μέρα. και θα ομορφαίνει να σαι σίγουρος όσο εσύ την αγαπάς, γιατί η αγάπη είναι ένα λουλούδι και ο έρωτας το νερό που το ποτίζει.

Κι όσο αγαπάς μεγαλώνει και ανθίζει και μοσχομυρίζει. 

Δεν έχει πιο ιερή πράξη από το να δείχνεις στον άλλο πως τον αγαπάς. με κάθε τρόπο, με κάθε λέξη, με κάθε στιγμή, και όσο ο άλλος νοιώθει ότι αγαπιέται ανταποδίδει και είναι αυτή μια όμορφη αλληλένδετη πράξη, δύο συγκοινωνούντα δοχεία που ανταλλάζουν ενέργεια. 

Πρέπει να σαι αποφασισμένος για δύο πράγματα εξ αρχής. Το πρώτο είναι ακριβώς αυτό. Ότι αυτός είναι ο ένας. Και αν αυτός είναι ο ένας είσαι εκεί, στις όμορφες στιγμές, στις δύσκολες στιγμές, στα πάνω και στα κάτω, και η μόνη δέσμευση δεν είναι αν σας συνδέει ένα χαρτί ή ένα στεφάνι αλλά αν σας συνδέει πραγματική και βαθιά αγάπη, που συνεπάγεται θαυμασμό, σεβασμό, πόθο και πάθος του ενός προς τον άλλο. Γι αυτό πρέπει να ναι ο ένας. Για να περιμένεις όπου και να είσαι, ότι και να κάνεις, να έρθει η στιγμή που θα επιστρέψεις σ΄αυτόν. Γιατί αυτός είναι το σπίτι της ψυχής σου, η αυλή της καρδιάς σου και εκεί όπου θα κατοικήσει το κορμί σου. 

Η δέσμευση είναι πάνω απ όλα ψυχική και δεν χωράει αμβισβήτηση ή συμβιβασμό. Πρέπει να βλέπεις τον άλλο και να νιώθεις ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο γύρω ή μέσα σου. Αυτό στο οποίο αναφέρομαι δεν πιέζεται, δεν προκαλείται, δεν περιμένεις με υπομονή ίσως και μακάρι να σου συμβεί με τον καιρό. Η το νιώθεις ή δεν το νιώθεις. Αν όχι, μην κάνεις τον κόπο να πεις πως αγαπάς. Κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. 
Και ο έρωτας; O έρωτας θα μείνει ζωντανός όσο εσύ θέλεις, όσο θέλετε και οι δύο. Κι αν είναι όπως λένε μια φωτιά , η φωτιά θέλει δύο πράγματα , υλικό να καίγεται και οξυγόνο να αναπνέει, ελευθερία δηλαδή, να είσαι στη σχέση σου γιατί θέλεις είσαι , γιατί δεν θα είσαι πουθενά αλλού πιο όμορφα και οικεία και μένεις γιατί γουστάρεις όχι γιατί είσαι υποχρεωμένος. 

Αν υπάρχει ελευθερία τότε υλικό είναι απλό, φαντασία, πρωτοτυπία και όρεξη. και να μην θεωρείς ποτέ ότι έχεις κερδίσει, να μη θεωρείς ποτέ τον άλλο δεδομένο, ο έρωτας είναι μια μικρή όμορφη διαδικασία που θέλει λίγο πονηράδα, λίγο πιπέρι και αλάτι. Να διώξεις στο διάολο τη ρουτίνα. Κι αν στερέψουν τα ξύλα που κρατούν τη φλόγα αναμμένη, ξέρεις τι, πέφτετε μέσα μαζί και να δεις τότε πως ανάβουν οι φλόγες. Κανένας δεν ανήκει κανενός. 

Ο έρωτας είναι μια μικρή ηθελημένη αυτοπαράδοση στην πιο μεγάλη εξουσία. Την μόνη εξουσία που θα παραδοσεις στον ένα και μοναδικό στον οποίο δεν θα προσπαθήσει να σε εξουσιάσει ποτέ, το μόνο που θα κάνει είναι να σε αγαπά, γι αυτό που είσαι και πέρα από αυτό που είσαι, θα σε αγαπά χωρίς απαιτήσεις, χωρίς προκαταλείψεις, χωρίς όρους..

Κι αν σου συμβεί, αλήθεια, θα είσαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο
ΜΣ 11:11 29/07/2017


Κυριακή 28 Ιουλίου 2019

περιμένω περι (γύρω) + μένω = χτυπάω γύρους σαν μαλάκας για μια σκέψη, μια ιδέα, μια κίνηση, κάτι που θα έρθει, αλλά κυρίως μένω κολλημένος χωρίς να προχωρώ 
αν θέλεις να απελευθερωθείς πραγματικά σταμάτα να περι-μένεις και βάλε μπρος ! ΜΣ

28/7/2013
Δεν την μπορώ τη μελαγχολία, τη δυστυχία, τη μιζέρια
Είναι χάσιμο χρόνου
Γι αυτό και την αποτάσσομαι στο πι και φι 
Και ξαναγίνομαι ο εαυτός μου
Αν μπορείς να φανταστείς ένα παιδί που πηδάει στο τραμπολίνο και χαχανίζει
Αν μπορείς να θυμηθείς εκείνον τον ενθουσιασμό που ένοιωθες όταν χόρευες στα δεκαπέντε κάτω από την ντισκομπάλα
Αν μπορείς να μαζέψεις όλη την γλυκιά προσμονή που είχες όταν περίμενες να περάσεις ο παγωτάρης τα απογεύματα
Θα δεις μέσα μου
και μέσα μου είμαι ευτυχισμένη, γι αυτό και η λύπη δεν διαρκεί πολύ, μόνο λίγες ώρες τη μέρα ή λίγες μέρες το πολύ, γι αυτό κλαίω γιατί είμαι στενοχωρημένη και μετά γελώ όταν σκέφτομαι πόσο γελοία κλαίω….
Είμαι ζωντανή, και κάθε κύτταρο μου το θυμίζει με κάθε τρόπο, ο σκορπιός αναγεννιέται από τις στάχτες του, φέρτε λοιπόν φωτιά , θα κάνουμε beach Party χορεύοντας όλο το βράδυ.
Η ζωή θέλει χαρά, θετικότητα, έρωτα και το σωστό σαμπουάν για να μην έχουμε άλλα δάκρυα.
ΜΣ (άλμα λίπρε)


28/7/2013

όχι δεν είναι όλοι οι ίδιοι

Όχι δεν είναι όλοι οι ίδιοι
Χαίρομαι πραγματικά όταν βλέπω ανθρώπους που βγήκαν από μια διαλυμένη σχέση και ζωή , από μια σχέση αρρωστημένη και βασανιστικη και κάπου στην πορεία βρίσκουν τον άνθρωπο που τους αξίζει. 
Το άσχημο με τη διάλυση μιας σχέσης η ενός γάμου είναι οτι στους πιο πολλούς αφήνει τόσα τραύματα, τόσο φόβο , είναι τόσος πολύς ο πόνος που φέρνει η στιγμή που πρέπει να θάψουν τα ονειρα που έκαναν με τον σύντροφο τους, που δεν έχουν πια το κουράγιο και την ενέργεια να κάνουν πια αλλα ονειρα. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πληγωνονται από το χωρισμό. Γίνονται ράκος. Παθαίνουν κατάθλιψη. Βαδίζουν προς το θάνατο. Και μετα τους πλησιάζει κάποιος άλλος. Και μέσα του ο κάθε ένας αναρωτιέται. Μπορεις να εμπιστευτείς ξανά; εγω λέω μπορείς
Μάθε να εμπιστεύεσαι ξανά.
Μάθε όμως να εμπιστεύεσαι πρώτα τον εαυτό σου. Την κρίση σου , τα συναισθήματα σου, το ένστικτο σου. Και μετα εμπιστευσου αυτόν που εχεις απέναντι. Αφού μετρήσεις τις προθέσεις του, τα κίνητρα του, αφού βεβαιωθεις για την ειλικρινεια του.
Όχι δεν είναι όλοι οι αντρες οι ίδιοι.
Όχι δεν είναι όλες οι γυναίκες οι ίδιες
Απέναντι σου εχεις έναν ξεχωριστό άνθρωπο και αυτόν θα ζυγισεις.
Αν στη ζωή του είναι καλός , ειλικρινής, συμπονετικος, έντιμος καθαρός έτσι θα είναι και με σένα .
Αν πάλι είναι παλιανθρωπος, παλιανθρωπος θα είναι και με σένα .
Μην κρίνεις από το φλερτ, μην ακούς τα όμορφα λόγια και βιάζεσαι να ερωτευτείς. Ο έρωτας τυφλώνει.
Άνοιξε τα μάτια και βλέπε καθαρά .
Μην κολακευεσαι και βλεπεις τον κάθε ενα σαν υποψήφιο εραστή.
Βλεπε πράξεις, χαραχτήρα, συμπεριφορά. Και για να βγάλεις συμπεράσματα θέλει χρονο. Γι αυτο δινε χρονο . Ο χρονος δείχνει.
Και ποιος ενδιαφέρεται πραγματικά και ποιος όχι. Και ποιος θα σε πείσει και ποιος όχι. Και ποιος θα σταθεί διπλα σου και ποιος θα την κανει με ελαφρά πηδηματάκια μόλις καταλάβει οτι δεν παίζεις.
Θελεις μια σχέση γερή ; χτιζε γερά θεμέλια, χτισε ανθρώπινη σχέση πρώτα, χτισε μια φιλια που θα γίνει αγαπη όχι έναν έρωτα που θα σβήσει με το πρώτο φύσημα του ανέμου .
Οι παλιοί πριν χτίσουν το οικοδόμημα εχτιζαν τα θεμέλια, περίμεναν μήνες να δουν οτι έκατσαν καλα και μετα συνέχιζαν το χτίσιμο των τοιχων και της οροφής . Καλα θεμέλια λοιπόν
Και μην ξανακούσω οτι όλοι είναι ιδιοι. Όλοι αξίζουν κάτι σωστό και αληθινό και όλοι δικαιούνται μια δεύτερη ευκαιρία στην αγαπη φτάνει ο καθε ένας να αποφασίσει οτι αυτό που θέλει είναι αγαπη και δεν υποκύπτει σε συμβιβασμούς επειδή μαθαμε να λεμε οτι "όλοι είναι ιδιοι" . Δεν είναι όλοι ίδιοι . Να χεις την υπομονή να βρεις εκείνον με τον οποίο θα ζήσεις το όνειρο και όχι ακόμα έναν εφιάλτη.
ΜΣ 28/7/2016

Γιάννης και Μαρία στο φεστιβάλ Πατάτας


Γιάννης και Μαρία στο φεστιβάλ πατάτας
  • Άτε μώρατσε μου σάστου τζιαι θα σε φκάλω έξω πόψε
  • άτε ! Τέλεια ! Που θα με πάρεις αγάπη
  • Στο φεστιβάλ πατάτας στο Αυκόρου
  • Στο φεστιβάλ πατάτας στο Αυκόρου; γουάου ρε, καρτέρα ένα λεπτό να συγκρατήσω τον ενθουσιασμό μου. Γουάου αλλη μια
  • Έχω την εντύπωση ότι ειρωνεύκεσαι;
  • Εγώ είμαι η μαννή που επίστεψα για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου ότι ήταν να με πάρεις κάπου που να αξίζει τζαι όι σε ακόμα ένα παναήρι
  • Γιατί ρε τι έσιει το φεστιβάλ πατάτας;
  • E κανεί ρε Γιάννη, επήρες με στο φεστιβάλ της φράουλας, στο φεστιβάλ του χαλλουμιού, το φεστιβάλ του παπουτσόσυκου, πόσα φεστιβάλ; εν να αρκέψω να πιστεύκω ότι με παίρνεις όπου έσιει φαί μούχτι
  • όι τζιαι μούχτι Μαρία, την πεζίνα που τη βάλλεις;
  • εξοθκιάστηκες ρε
  • τελοσπάντων εγώ θέλω να πάμε, εν να ναι τζιαι ο κουμπάρος ο Πανίκκος να κάτσουμε ούλλοι παρέα
  • ου ου μα με την όξινη την γυναίκα του τη Σούλλα, απαναγία μου εν τωρά που εν θέλω να ρτω
  • εν να τραουδά τζιαι ο Μαργαρίτης Μαρία μου, τζιαι ξέρεις πόσο μου αρέσκει
  • μα εν επέθανε τούτος;
  • άκκα κόρη μου τη γλώσσα σου ήμαρτον σου Κύριε μου, επέθανεν τον άνθρωπο
  • ζιει δηλαδή
  • οι κόρη επέθανεν τζιαι δώκαν του ειδική άδεια που τον κάτω κόσμο ειδικά για να τραγουδήσει στο Αυκόρου
  • κρυάδες
  • εν με κόφτει ο Μαργαρίτης, τι άλλο θα έσιει
  • θα είναι οι αδερφοί Τρουλλιά
  • ποιοι εν τούτοι
  • θκυο αδέρφκια μουσικοί
  • εν που τους Τρούλλους ;
  • οι Μαρία εν που την Κρήτη τα κοπέλλια, κρατούν τζιαι λύρα
  • καλά γιε μου εν τους είπε κανένας ότι εκαταργήθηκε η λίρα, έσιει ευρώ τωρα
  • Μαρία, λύρα μάνα μου, εν μουσικό όργανο, ήνταλως έχουμεν εμείς μπουζούκι
  • έχουμεν εμείς μπουζούκκι;
  • όι Μαρία μου εμείς έσσω μας , εμείς στην Κύπρο. Τελοσπάντων κόφκε κουβέντα αν θα πάμε να πω τζιαι του Πανίκκου τζιαι καρτερά ο άθρωπος
  • καλά Γιάννη να πάμε με έναν όρο
  • τι
  • να κάτσω όσον πιο μακριά γίνεται που την όξινη
  • ντάξει Μαρία μου
  • ..........................
  • άτε Γιάννη βάλε μπρος να ισιώννουμε
  • ντάξει Μαρία
  • μια ζωή κάμνεις δέκα ώρες να σαστείς ρε Γιάννη, που εξανακούστηκε η γυναίκα να καρτερά τον άντρα να σαστεί;
  • ε αφού ξέρεις ότι θέλω να είμαι περιποιημένος
  • οξά τρώεις μιαν ώρα να σάσεις το μαλλί που σου εμείναν πέντε τρίσιεις τζιαι ξανίζεις τες δεξιά τζιαι αριστερά να με φανεί ότι άρκεψες τζιαι κκελιάζεις
  • αφήνω το ασχολίαστο Μαρία
  • που εν τούτο το φεστιβάλ ξέρεις οξά εν να πάμεν να φαρατζιστούμεν πάλε όπως την άλλη φορά στο φεστιβάλ τιτσιρίας ;
  • όι πέρτικα μου ξέρω, είναι στο κοινοτικό γήπεδο του Αυκόρου
  • τζιαι που είναι τούτο
  • μην ανησυχείς πουρέκκι μου τζιαι ήρτα προετοιμασμένος θα το βάλω στο gps
  • Σίρι
  • αμάνα μου συντιχάννει της τζείνης
  • Σίρι municipal avgorou field
  • ρε είπα σου τούτης της καρτάνας να μεν της συντιχάννεις
  • πόμεινε Μαρία
  • έτο έβαλα το στο gps θα το έσιει στον προορισμό
  • thank you Siri
  • thank you Siri μίσιη μου, εμένα τόσα χρόνια ένα θένκ γιου εν μου είπες αχάριστε
  • εν για να κλείσει τζιαι να με μιλά η Σίρι Μαρία
  • τζιαι ποια θα μιλά
  • in 800 metres you go right !!
  • τούτη ποια είναι;
  • to gps Μαρία
  • τζαι γιατί γυναίκα πάλε, εν είναι εσείς που λαλείτε ότι οι γυναίτζες εν καταλάβουν που οδήγημα, τζιαι εβάλαν γυναίκα να εξηγά;
  • καλα ρε Μαρία επαρανόησες αζουλεύκεις που την γυναικεία φωνή μέσα στο μηχάνημα;
  • γιατί ρε εχαθήκαν οι αντρικές φωνές εν εμπορούσαν να βάλουν τον Χαβιέρ Μπαρδέμ να μιλά που έσιει τζιαι ωραία προφορά;
  • In 6 kilometres you go left
  • to λοιπόν κανόνισε να μας πάρεις στα κατεχόμενα τζιαι να μας συλλάβουν τζιαι να βρεθούμε σε κανένα κελί τζιαι να μείνουμε τζιαι νηστιτζοί
  • in 5 kilometres you go left
  • αν τζιαι τωρά που το σκέφτουμαι, κάμνω την εικόνα, εσύ στο κελί τζιαι εμένα να με παίρνουν τρεις αστυνομικοί δίπλα για ανάκριση τζιαι εγώ να είμαι πολλά αναστατωμένη τζιαι
  • κόρηηηηηηηηηηηηη μα κάμνεις όργια στο νου σου, μα το Θεό θα πιάσω πάντα τζιαι θα σε ξαπολύσω να πάεις παρπατητή
  • αφού το ξέρεις ότι μου αρέσκουν οι στολές
  • που πότε σου αρέσκουν κόρη οι στολές
  • που πάντα
  • in 4 Kilometres you go left
  • ε την πάλε διακόπτει μας
  • τι εννοείς Μαρία αρέσκουν σου οι στολές
  • εννοώ ότι άμα δω στολή νιώθω μια διέγερση, μιαν ηδονή, ήνταλως νιώθεις εσύ άμα τρώεις το κολούι του αμπελοπουλιού;
  • μα τόσο πολλά;
  • ναι λαλώ σου ρε
  • καλά Μαρία άισε να ρωτήσω τον Μίτσιο αν μπορεί να μου δανείσει τη δική του για καμιά νύχτα
  • μα ποιο Μίτσιο, τον σκουπιθκιάρη; γιαξ ρε Γιάννη εξενώρεσες με τέλεια τωρά
  • γιατί ρε Μαρία , στολή είπες, tι έσιει η στολή του σκουπιθκιάρη, πορταλιούδα και σέξυ με τα φωσφόρα της τι άλλο θέλεις 
  • άκου τετάρτη νύχτα να βκεις έξω τζιαι που να ρέσσει ο Μίτσιος με το σκουπιθκιάρικο να του πεις να σε συνάξει τζιαι σένα τζιαι μόνον για πέταμα κάμνεις 
  • in 3 Kilometres you go left
  • σπάσμα κόρη μου τζιαι εσύ μαυρανάφεντη 

  • ................................. to be continued

Σάββατο 27 Ιουλίου 2019

Γιάννης και Μαρία επεισόδιο 5 τρωκτικό σεξ

-Γιάννη
-Τι θέλεις πάλε Μαρία, μια φορά την ημέρα είπαμεν η γενική συνέλευση, άιννε με τζιαι νάκκον να πνάσω
-θέλω σε
-όππα, το μωρό μου δώσμου πέντε λεπτά να τελειώσει το ημίχρονο τζιαι είμαι ούυλος δικός σου
-οι ρε, θέλω σε , να σε ρωτήσω κάτι
- περίμενε καλό
-γιατί
- ε, χαλλόου είμαστε σε κρίσιμη φάση
-γιατί ρε πότε ήσουν της μάππας εσύ
-εγίνηκα τωρα
-Γιάννη εν σοβαρό
-λάλε
-Γιάννη !
-Μαρία
- ο ανηψιός σου εν που τους άλλους;
- ήντα πράμα;
- o ανιψιός σου ρε ο Ασημάκης εν που τους άλλους;
- ε Μαρία τι είναι τούτα που ρωτάς τωρα
- ε πε μου ένα ναι ή ένα όι Γιάννη
- ε νομίζω ναι, αλλά τζιαι αν είναι τι σε κόφτει εσένα Μαρία;
- εν με κόφτει απλά άκουσες τι είπεν ο Μητροπολίτης
-καλό κουμάσι τζιαι τζείνος, εν άκουσα τι είπε;
- ε ο Μητροπολίτης είπεν ότι για να βγει το αγόρι γκέι φταίει η μάμα γιατί της άρεσε το τρωκτικό σεξ
-ποιο τρωκτικό σεξ κόρη, να το κάμνει με νυφίτσες, πόντικούς, σιοιροκούνελλα
- εννοεί το για το θκειο σου που εν ταξιτζής;
- οι κόρη σαντανωμένη τρωκτικό σεξ, πρωκτικό σεξ
- τι είναι τούτο Γιάννη
- να της αρέσκει που πίσω
- που πίσω που ήντα περιοχή;
- που πίσω που το πάρκο του Ζαμπέλλλα, που πίσω Μαρία, αθώα μου τζιαι νάκκο μαννή Μαρία, που τον, σιύψψε να σου πω μες το φτι
- ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ;
- ναι Μαρία τούτο που άκουσες
- αχαχαχαχαχαχαχαχα
- ήντα γελάς κόρη
- γιατί ως τωρά έξερα ότι της θκειας σου της Στυλλους εν το καλό πράμα που της άρεσκε πολλά, τωρά εμάθαμεν ότι αρέσκει της τζιαι κάτι άλλο χαχαα
- κόρηηηηηηηη σκάσε εν για την αρφή της μάνας μου που μιλάς
- α Στυλιανή μου τζιαι ποιος μας το παραλάλησεν ... ποιος μας το παραλάλησεν



ο Γιάννης και η Μαρία at the gym part 2

Γιάννης * Μαρία * Στο τζυμ ..η συνέχεια

-Γιάννη !
-Πε μου Μαρία !
-Ατε ρε πε μου εφάνηκε μου;
-Άτε πάλεεεεεε Ναι Μαρία ήνταλως εν η Τζiολή; φτύμα γλύμμα η ίδια είσαι!
-Γιάννη δεν με στηρίζεις στον αγώνα μου.
-Γιατί μάνα μου εν κατεβείς στες εκλογές; Ετέλειωσαν οι προεδρικές , πιττίν!
- Στον αγώνα μου για ολική ανακαίνιση ρε Γιάννη.
-Εν τζιαι θέλεις να ξαναρίξουμεν μπετόν στες κολώνες σου μώρατσε μου;
-Μια ζωήν ο νους σου στον κώλο σου ρε.
-Βασικά στο δικό σου !
-Γιάννη!
-Μαρία !
-Ατε ρε μωρό μου , πε μου εφάνηκε μου;
-You are a fire matchbox baby
-what ρε
-είσαι φωθκιά σπιριθκιά Μαρία μου ! πε μου τωρά τι θα φάμε;
- κινόα με ντοματίνια και καρδιά μαρουλιού !
- τούτες τες μαλακίες να τες φάεις μόνη σου, εγω εν είμαι τσούρα. Θα πάω στον ασημόκολλα να χτυπήσω ένα ρόστο, χαλλούμι, ρόκκα, μαγιονέζα ενισχυμένο τζιαι μια ντάιετ να στανιάρω; θέλεις κανένα κουνουππίδι ξυδάτο;
- Οι τζιαι με γελαστείς να μου φέρεις δαμέ το ρόστο έλυσα σε.
- εν θα σου φέρω ! θα το φάω τζιαμέ, μόνος μου με την ησυχία μου.
-Γιάννη !
-Μαρία !
-Πριν φύεις θέλω σε !
- Μα τωρά έτσι γέριμος που είμαι κάστε να λουθώ αχόρταγο μου Ποτέμκιν.
-Τι είναι τούτο πάλε;
-Θωρηκτό !
- θωρηκτό εν η μάνα σου βλάκα ! είπα θέλω σε τζιαι εννοώ θέλω κάτι να σου πω !
- το πρώτον για τη μάνα μου κάμνω ότι δεν το άκουσα, λάλε το δεύτερο.
-Θέλω φόρμες !
- λεωφόρος τιμάγια, δίπλα που το κτηματολόγιο, υπηρεσία του πολίτη, έσιει όσες φόρμες θέλεις.
-ρε όι ποτζείνες τες φόρμες ρε, τζείνες που τες φορείς
-έχω φόρμες 
-όι εσύ Γιάννη που φορείς, εγώ να τες φορώ. 
- Ρε Μαρια μα επέλλανες, ρέσσω σε μια κκελέ, εν σου κάμνουν οι φόρμες μου
- Ρε Γιαννη μα παίζεις πελλό΄
-εν εσού που εν να με πελλάνεις, τέλειωννε τζιαι πεινώ λαλώ σου, να φεύκω να πάω τζιαι θα κάμουν σιόνι τα ξυδάτα. 
-Πάμε που την αρκή τζιαι συγκεντρώθου
-Δώσε
- Εγώ, θέλω, ένα ζευκάρι φόρμες, για να τες φορώ εγώ
-Πάλε ;
-Oι άλλες επαλιήναν Γιάννη τζιαι δεν μπορώ να πηαίννω στο τζυμ με τα τσιουλιά.
-Α, ε τσιουλιά τωρά ογδόντα ευρώ φόρμες οι βελουδένιες σου οι ήνταλως ανάθθεμαν τες είπες, χρώμα καισί.
-Κυπαρισσί αστοιχείωτε.
- Ε τες κυπαρισσιές. Πόσες φορές τες εφόρησες;
-Πολλές !
- Τζαι τωρά, ένα μήνα μετά θέλεις άλλες ! μα νομίζεις βρίσκουμεν τα χαμέ σιόρ;
-Ε , μα Γιάννη στο τζυμ φορούν ειδικές φόρμες που βαστούν καλά το σώμα τζιαι ειδικά σουτιέ που δε φεντζιάζουν. 
- τι θέλεις να πεις ως τωρα επάεννες στο γυμναστήριο τζ εφετζιάζαν τα βυζιά σου ; 
- τι λαλείς γιε μου;
-κανόνισε φκάλε μου το όνομα μου τζιαι η μόνη γυμναστική που θα κάμνεις θα είναι ως έσσω της μάνας σου παρπατητή τζιαι πίσω.
- Το λοιπόν άκου να σου πω κόψε τούτες τες τσιόφτες τζιαι να μου το παίζεις ότι αζούλεψες μίσιη μου, τζιαι ότι αντακώνεις καυκά γιατί τούτα τα μασκαραλλίκια εν πιάννουν πάνω μου Γιαννούι μου εκατάλαβες
είπα θέλω φόρμες, τζαι το γυμναστήριο θα συνεχίσω τζιαι τζαινούρκες φόρμες θα μου πιάσεις τζιαι θα πεις τζ ένα τραούδι. 
-Ωστε;
-Τούτο που σου λαλώ
-Μάλιστα ! Καρτέρα !........... Έλα ρε Πάμπο, ο Γιαννής ρε !
........ οι , οι ρε φίλε εν θέλει το αυτοκίνητο σέρβις. Κάτι άλλον έθελα να σε αρωτήσω. Πε μου τες φόρμες σου τες μπλε που φορείς στο συνεργείο, πόσα τες αγοράζεις; 
 Πόμπα ρε φίλε, ήντα ε μούχτι . Πολλά καλά ρε φίλε ! Ναι παραγγέλεις μου μια ; 
........Οκ ρε φιλούι μου να σαι καλά Φέκιου αέρφι μου, να τα πούμε ρε, ναι άντε μπάι
-Τι έκαμες τωρά Γιάννη;
- Επαράγγειλα σου φόρμες Μαρία, τριάντα ευρώ, βαστούν καλά, πλύμμα φόρημα ! Ου γαμώτο εξίασα να τον αρωτήσω τζιαι για ειδικό σουτιέ ! Μαρία, ε Μαρία, που πάεις Μαρία, έλα πίσω να σου πω τζαι το τραούδι.

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2019

ο κολωκοτρώνης

η ατάκα της ημέρας από τη μάνα μου 

-ξέρεις από που εύκηκε το όνομα του Κολοκοτρώνη
-όι, πόθεν άμμα
- επειδή είσιε σφικτό κώλο, κώλος τζιαι κοτρώνα
-καλά ρε άμμα, πόσον ανώμαλοι ήταν οι πρωτινοί, εκάτσαν τζιαι τσιεκκάραν τον κώλο του τζιαι είδαν ότι εν σφικτός σαν την πέτρα; 
- είναι πολλή τεστοστερόνη πάντως
- ναι τόση πολλή που επηαίνναν τζιαι με τες έγιες
- πάντως ο κωλοκοτρώνης δεν εκατέβαιννε που τον άππαρο
- τι εννοείς άμμα, έκαμνε το τζιαι με τον άππαρο; 
-οι, απλά ως τζιαι μες την εκκλησία ακούεις έμπαινε με τον άππαρο 
- ε , όπως την βρίσκει ο καθένας 
- ενώ οι σημερινοί 
-τι ;
-κωλομαχαλλεπί 


 

Summer sex tips


Summer sex tips από το Απελπισμένες οικοκυρές τεύχος 1Ο της Μαρίνας Σαβεριάδου
Η μετερεωλογική υπηρεσία ανακοίνωσε ότι ο καύσωνας θα συνεχιστεί και τις επόμενες ημέρες. Αν λοιπόν ζεις στους 40+ και παρόλα αυτά θέλεις να κάμεις σεξ σας παραθέτουμε μερικές συμβουλές.
Καταρχάς πρέπει να βρεις παρτενέρ που να δεχτεί να σου κάτσει, γιατί η αλήθεια να λέγεται ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού είναι σε μαστουρωμένη κατάσταση και δεν έχει καμιά διάθεση όχι μόνο για ερωτικές δραστηριότητες αλλά ούτε για τις βασικές. Ένα άλλο μικρό ποσοστό του πληθυσμού είναι δρωμένοι, κολλιτσιασμένοι τζαι δεν θέλει να τους τζίσει ούτε η μάνα τους.
Κατά δεύτερο και εάν και εφόσον βρεις παρτενέρ ή δεχτεί ο παρτενέρ σου. Πρέπει να βρεις το κατάλληλο μέρος. Συνιστούμε οποιαδήποτε εγκατάσταση έχει νερό, δηλαδή ντους, μπανιέρα, ένα χαρτζί ματεμένο μεγάλου μεγέθους, πλυντήρια αυτοκινήτων, κλπ. Κάπου εδώ να ενημερώσουμε τους κατοίκους Λιβαδιών ότι ο Πανίκκος ο κασάπης διαθέτει τον θάλαμο του κασαπιού του για απελπισμένα ζευγάρια που δεν έχουν που αλλού να πάνε. Ο σύνδεσμος κρεοπωλών θα συνεισφέρει σύντομα και άλλους θαλάμους κρεοπωλείων για εξυπηρέτηση ζευγαριών σε άλλες επαρχίες. Τα γκέι ζευγάρια μπορούν να πάνε στου «κώλου τα ενιάμερα» μια νέα υπεραγορά στην Λεμεσό, όπου εχει ετοιμαστεί ειδικός χώρος πίσω από τα αλλαντικά.
Αν θέλετε κάτι πιο ειδυλλιακό μπορείτε να πάτε σε κάποια ερημική παραλία με την σύντροφο σας και να κάμετε τα δικά σας μέσα στη δροσιά του κύμματος. Εδώ χρειάζεται ειδική προσοχή γιατί μετά τα δέκα λεπτά η γκόμενα θα συγκάψει. Αν βαριέστε να πάτε σε ερημική παραλία θα πάτε σε μια πιο πολυσύχναστη αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση θα πρέπει είτε να περιμένετε να νυχτώσει είτε να πάτε αρκετά βαθιά, έτσι ώστε να με καταλάβει ο κουμπάρος σας ο Πετρής που κάθεται με την ράτσα του τζιαι άφτει σούβλες ότι εσείς κάμνετε λλίο πιο μέσα τα ακατανώμαστα. Η κατάλληλη απόσταση είναι εκεί που είναι η πορτοκαλιές μάππες της ηλεκτρομηχανικής υπηρεσίας και επίσης μπορείτε να δέσετε το πόδι της συντρόφου σας πάνω στη μάππα για να μην την πάρει το κύμα ενώσο την κουτουπώνετε. Αν παρόλα αυτά την πάρει το κύμμα καλέστε αμέσως την ακτοφυλακή.
Αν οι πιο πάνω συμβουλές δεν είναι για εσάς και είσαστε σε μια πιο σοβαρή σχέση η παντρεμένοι πάνω από δεκαετία τότε θα ακολουθήσετε την εξής διαδικασία. Βρίσκετε ένα κοινό χώρο που αρέσει και στους δύο, πχ το σαλόνι. Κάθεστε σε ξεχωριστούς καναπέδες και ανάβετε το κλιματιστικό.  Και τότε εκείνος της λέει «θέλω σε» και εκείνη απαντά «άτε γιε μου ασιχτίρ που δαμέ» και ολοκληρώνεται σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και χωρίς ιδιαίτερη σωματική προσπάθεια και η σημερινή ερωτική πράξη.

Πάντα δική σας

Μαρίνα




Πέμπτη 25 Ιουλίου 2019

Γιάννης και Μαρία "το Γλήορο πιστόλι"


Γιάννης και Μαρία το « Γλήορο πιστόλι»
-Γιάννη !
-Τι ναι Μαρία;
-Έφαες;
-E, ναι δόξα σοι ο Θεός
-ήταν καλό το φαί;
- E , για να με θωρείς να το τρώω.
-Καλά ρε Γιάννη, εν μπορείς τζιαι συ μια φορά στη ζωή σου να πεις μιαν γλυτζιαν κουβέντα; Εν τόσο δύσκολο;
- Τζιαι να νομίζεις ότι κάμνουμε προκατατρικά ήνταμπου τα λαλούν, προκαταρτικά;
- Γλυτζιές κουβέντες εν λαλείς μόνο για προκαταρτικά Γιάννη, λαλείς τζιαι απλά για να νιώσει καλά ο άλλος.
-Ποιος άλλος;
-Η γυναίκα σου.
-Γιατί, τι έσιεις, εν είσαι καλά;
-Παναγία μου θα με σπάσεις ρε. Ρε, κάθεσαι τρώεις όπως το σιοίρο ρε, τζιαι δεν αννοίεις το στόμα σου μια φορά να πεις, μπράβο ρε αγάπη μου, πολλά ωραίο το φαί σου.
-Ε, αφού μασώ ρε Μαρία, για εν να μασώ, για εν να μιλώ
- Να καταπιείς τζιαι να μιλήσεις.
-Καλάν.
-Ακούω.
-Μμμμμμμμμμμμ μα ήντα ωραίο το φαί σου σήμερα Μαρία μου μπράβο σου hallo στα χέρια σου.
-Ευχαριστώ σε πολλά τζιαι μιας τζιαι έφαες θέλω να μιλήσουμε τζιαι για κάτι.
-Ε, άφησμε να παέι ο βούκκος μου κάτω Μαρία.
-Επήεν Γιάννη κανεί ε θκυο πιάτα μουτζέντρα που έφαες, άτε μάνα μου σφοτζείστου να συντίχουμε
-Λάλε Μαρία
-Γιάννη, ξέρεις πόσο σε αγαπώ
-Ξέρω
-Τζια πόσο σε καμαρώνω
-Ναι
-Πώς είσαι το καμάρι μου, ο στύλλος του σπιθκιού μου
-Εν λυόμενο το σπίτι Μαρία
-Άσχετο , ο στύλλος είναι στύλλος
-Παρακάτω
-Ετο έχω έναν παράπονο Γιάννη
- Είπα τζ εγώ, ήταν να πάει η μουτζέντρα σκέττη κάτω, ήντα τσανς
-Γιάννη, δώκε προσοχή πλις, δεν είναι εύκολο να σου πω τούτον που έχω να σου πω
-Με μου πεις θέλεις πάλε παπούτσια
-Τίποτε δε θέλω Γιάννη τζιαι μη με ξαναδιακόψεις. Γιάννη !!
-Μαρία !!
- Τελειώνεις πολλά γλήορα
-Τιιιιιιιι ;
-Τούτον που άκουσες Γιάννη, τελειώνεις πολλά γλήορα τζαι δεν προλαβαίνω εγώ
-Ε τι να κάμω Μαρία , είμαι γλήορο πιστόλι. 
-Γιάννη την ατάκα με το γλήορο πιστόλι κόψε την τζιαι δε τι θα κάμουμε, εν τζιαι γίνεται τούτη η δουλειά, εσένα αρέσκει σου να σου βάλλω φαί να φάεις τζιαι ώσπου να βάλεις την προτσιά στο  στόμα να σου πιάννω το πιάτο που μπροστά σου τζιαι να μινίσκεις νηστικός;
- Ε να τρώεις πιο γλήορα Μαρία
-Α ναι Γιαννη μου; ή να έβρω άλλον εστιατόριο;
-Μαρία συνάχτου τζιαι τούτη είναι κουβέντα του καυκά
-Όι Γιάννη το να σου λαλεί η γυναίκα σου ότι δεν είναι χάππι τζιαι  να ειρωνεύκεσαι δεν είναι κουβέντα του καυκά; 
-Α, τζιαι δεν είσαι χάππι Μαρία;
- τι λαλούμε τόσην ώρα; θα κάτσεις να δούμε πώς θα το λύσουμε;
-Πώς θα το λύσουμε ρε Μαρία, εν τζιαι μπορώ να βάλω χρονοδιακόπτη τα ευλοημένα. Εξάλλου έσιει τζιαι τα καλά του, δες τους αππάρους, κερδίζει όποιος τελειώνει πρώτος. 
-Καλά ρε να σε πάρουμε στον Αι Δεμέτη να βουράς με τους αππάρους αφού για τίποτε άλλον εν κάμνεις. 
-Τι είπες Μαρία τωρα; Οι πε τι είπες Μαρία τωρα
-Εσυ που λαλείς πελλάρες.  Θα  μου κρωστείς να δούμε τι θα κάμουμε;
- E λάλε να δούμε τι θα κάμουμε;
Να πάμε σε κανένα γιατρό;
-Ναι τζιαι να γίνουμαι ρεζίλι στον έναν τζιαι στον άλλο, να φκαίννει το όνομα μου;
- Καλά να με πάμε γιατρό, τι λαλείς να πιάσουμε κανένα βοήθημα;
-Ηντα βοήθημα; λεξικό; Πήαιννε στη σάλα, οι εγκυκλοπαίδεις εν τζιαμέ δέκα χρόνια τζιαι κάθουνται.
-όι ρε σιελιόνι βοήθημα, καμιά κρέμα, κανένα σπρέι.
-όι ,εγώ δεν βάλω έτσι μαλακίες πάνω μου, είμαι αλλεργικός σε τούτα
-Καλά Γιάννη, θα σου προτείνω κάτι άλλο που άκουσα ότι βοηθά.
-Λάλε
-Ε το, εθκιάβασα στο απελπισμένες οικοκυρές ότι την ώρα της πράξης, έ το την ώρα που κοντεύκεις θα σκέφτεσαι κάτι λυπητερό να σου περνά η τάση τζιαι να αντέχεις ακόμα λλίο. Άκουσα ότι βοηθά, να σκέφτεσαι κάτι δυσάρεστο κάτι που να σου αποσπά την προσοχή
-Πόμπα, θα σκέφτουμαι τη μάνα σου
-Τι λαλείς ρε , θα σκέφτεσαι τη μάνα μου την ώρα που το κάμνουμεν ανώμαλε;
-Μα δεν μπορω να σκεφτώ κάτι άλλο πιο δυσάρεστο που την Ανδρονίκη.
-θα τες φάεις
- Καλό, τη θκεια σου την Καλυψώ;
-Γιάννη τα νευρα μου
-Ε είπες μου δυσάρεστα
-δυσάρεστα γεγονότα ρε Γιάννη, όχι άτομα. Ετο να σκέφτεσαι τη χρονιά που τες έφαεν η ομάδα σου στη μάππα
-Όι ρε Μαρία, εκαμεν μια εφτομάδαν να μου σηκωστεί που εχάσαμεν το πρωτάθλημα δεν το ξαναρισκάρω, θα πάθω τίποτε τζιαι θα μείνεις έτσι, κάτι άλλο, κάτι άλλο
-Να σκέφτεσαι την χρονιά που επήες πρώτην Κυριακήν στον πέρτικο τζιαι δεν έπαιξες τίποτε.
-Λαλείς;
-Λαλώ.
-----------------------------------------------------------------

-Έτοιμη;
-Ναι
-Πάμε καλά Μαρία;
-Αχα
-Εσύ, Γιάννη μου αντέχεις;
-Αντέχωωω
-Γιάννη, μα.. ρε μα κλαίεις ;
-κλαίω ρε Μαρία
-ήντα μπου έπαθες Γιάννη, να μεν τελειώνεις γληορα είπαμεν , εν είπαμεν να φυρτείς του κλαμάτου
-Ε το έκαμα τζεινο που είπαμεν
-Αθθυμήθηκα την πρώτη Κυριακή που δεν έπαιξα τίποτε
-Ε, γιατί εν έπαιξα τίποτε Μαρία;
-Γιατί;
-Εψατζιέψαν μου τον Ρόκκι μου τζιαι δεν ειχα σκύλλο να φερμάρει μες τες παλλούρες
-Άτε τωρά κλαίει το ψοφόσκυλλο του αντί να με..
-Άτε ρε Μαρία, είσαι αναίστητη, μια ζωή αναίστητη, ξέρεις πόσον τον αγάπουν τον Ρόκκι
-Ναι Γιάννη μου ξέρω. Τζαι τωρά τι γίνεται Γιάννη; Έππεσεν η ψυχολογία σου
-Συγνώμη Μαρία, αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να αποδώσω
-Γιάννη, εν μέσα που να σε δώσω







Ισως μέρος της ωριμότητας να είναι η αποδοχή οτι υπάρχουν γεγονότα , άνθρωποι και χαραχτηρες που δεν θα κατανοήσουμε ποτε.
Το αποδεχομαι πλέον οτι είναι μέρος της ζωής και της καθημερινότητας . Παλιά μπορεί να εμπαινα στη διαδικασία να κατανοήσω τι κρύβεται πίσω από κάθε χαραχτήρα, γιατί συμβαίνει αυτό και το άλλο; ποιος ο σκοπός; το μάθημα; 
Πλέον αφήνω τον εαυτό μου να διακρίνει για ποιον και για τι πρέπει να μπω στη διαδικασια να ψάξω για απαντήσεις. 
Και δεν ψάχνω πλέον για ολα απαντήσεις γιατί απλα δεν υπάρχει για ολα απάντηση και η εμμονή για απαντήσεις είναι μια στείρα και επώδυνη προσπάθεια.
Ενα είναι το δεδομένο
Κάποια γεγονότα είναι αυτά που είναι 
Κάποιοι άνθρωποι είναι αυτοί που είναι . Τελεία. Η σου ταιριάζουν η όχι 
Αντί να ψάχνω λοιπόν για τα πάντα απάντηση αυτό που καθιερωσα πλέον είναι το εξής.
Ακούω τι μου λέει το σώμα μου 
Όταν άνθρωποι , χαραχτήρες και καταστάσεις μου προκαλούν δυσφορία αποχωρω . Δεν εχω την πολυτέλεια να αναλωνω άσκοπα χρονο να κατανοήσω και να γίνω κατανοητή από τους πάντες . 
Καταλήγω στη μικρη ομάδα ανθρώπων που επικοινωνούμε με αλληλοκατανόηση, με συναισθήματα, χωρίς πολλά λόγια . 
Η ψυχική ηρεμία για μένα είναι σημαντικότερη από το ατέρμονο ψάξιμο χαραχτηρων που είναι ασυμβατοι με το δικο μου .

25/07/2016



σ αγαπώ ψυχή μου

Οι άνθρωποι δεν έχουν μεγάλες διαφορές.. κάνουν τις ίδιες δουλειές, λένε τα ίδια αστεια, συχναζουν στα ίδια μέρη. 

Κι όμως κάποτε κάποιος συναντά κάποια, η το αντίθετο και τότε αυτός ο καποιος η κάποια ξαφνικά γίνεται ξεχωριστος, ιδιαίτερος . 

Κι αν σε ρωτήσουν τι το ιδιαίτερο εχει θα δυσκολευτεις να βρεις κάτι, δεν είναι οτι εχει τιποτα ξεχωριστο κι όμως.. ενώ είναι ένας απλός άνθρωπος...

Σε κοίταξε εκείνη την πρωτη φορά με τρόπο ξεχωριστο

Σου μιλησε και σου μιλάει πάντα με τρόπο ξεχωριστο

Σε άγγιξε και σε αγγίζει με τρόπο ξεχωριστο 

Και σε κανει πάντα μα πάντα εσένα, ενα κόκκο της άμμου στα εκατομμύρια ανθρώπων, να νοιώθεις μοναδικός και ξεχωριστος κι αυτό το τιποτα που νόμιζες οτι εισαι παίρνει αξία και υπόσταση γιατί για καποιον εισαι τωρα σημαντικός και σημαινεις πολλά.
Και αυτο είναι που ξεχωρίζει έναν απλό άνθρωπο από ολους τους άλλους, ο μοναδικός και ξεχωριστος τρόπος που αγαπά εσένα
Και βλεπεις ανθρώπους, που ζουν ασήμαντες ζωές, χωρις πλούτη, χωρίς πολυτέλειες κι όμως αν αγαπούν κι αγαπιούνται αληθινά, και έχουν διπλα τους έναν σύντροφο ζωής, σύμμαχο και συμπαραστάτη , είναι οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο, ικανοποημενοι και ολιγαρκεις. 

Δεν τους λείπει τιποτα
Έχουν αυτό το σ αγαπω ψυχή μου κι αυτό το σ αγαπω είναι αρκετό, αυτή η μόνη ανάσταση !






Δεν υπάρχει ιδανικό

Δεν υπάρχει ιδανικό 

Υπάρχει το αληθινό, αυτό που ο καθένας ζει ως προσωπική του εμπειρία και του ανήκει , με τα καλά και τα άσχημα του 

Και μετά υπάρχει και το "δανεικό"

ΜΣ 25/07/2016 


Summer Yiotta

η μάνα μου μετά την αφόρητη ζέστη που της προκάλεσε ψηλή πίεση, αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να βρει μια λύση. Και την βρήκε και μόλις τώρα μου τηλεφώνησε μέσα στην τρελλή χαρά να μου ανακοινώσει την νέα της ανακάλυψη
ονομάζεται λέει SUMMER-YIOTTA
και είναι πουγιώττα γεμωσμένη με crashed ice την οποία χρησιμοποιάς για να δροσίζεσαι
γεια σου ρε μάνα με τες ευρεσιτεχνίες σου

25/07/2017



Τα δίδυμα

η ιστορία που ακολουθεί είναι μια ιστορία μέσα σε μια άλλη ιστορία που ονομάζεται ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ
που πήρε έπαινο από την εταιρία Θεατρικών συγγραφέων Κύπρου σε διαγωνισμό μονόπρακτου

  
O Μιχάλης τζ' ο Γαβρίλης * το παραμύθι των διδύμων *


Ήτουν γιατί τζιαι που λαλείς, πριν που σαράντα γρόνια
Ένα χωρκόν πολλά μιτσήν, στους κάμπους τζιαι τ’ αλώνια
ήτουν τζιαι μια κατάβαρη, κορού πρωτογεννούσα
εκόντεψεν η ώρα της, τζ’ οι πόνοι την βαστούσαν

φωνάξασιν τζιαι τη μαμμού, να την καλογεννήσει
ζώνη χρυσοβαλάντους μου, στη μέση να της δίσει
που το πορνόν εσφίγγετουν, τζ’ έβαλλεν το σταυρόν της
τζιαι το χωρκόν συνάχτηκεν έξω που το στενό της

άνταν τζ΄ η μέρα εγύρισεν, τζιαι φάνην το φεγγάρι
εφώναξεν τζιαι η μαμμού, «καλώς το παλληκάρι
μα νάκκον πάρε υπομονή, χαρκούμαι έσιει αλλ’όνα»
τζ΄ο άντρας της που τη χαρά, πετάχτην πας το δώμα

αλλώναν πόνον τζ΄έφκαλεν, το δεύτερον μωρούιν
τζιαι ο Θεός μου έδωκεν, ήτουν τζιαι τζείνον γιούιν
εν τα παιθκιά ούλλοι λαλούν, ευλογία τζιαι χαρά
άμαν τα γιούθκια γεννηθούν, ευτύς η μάνα τραουδά

«έχω γιον τζι’ έχω χαρά, πον να μου λαλούν τζυρά
έχω γιον τζι΄έχω μανιέρα, πον να μου διούν τσαέραν»
Σφικτά τα τουλουπιάσασιν, ευτύς να μεν ριάσουν
Τζ’ η μάνα τα εβύζασεν, γάλαν, να μεν πεινάσουν

Ήρτεν τζ΄ο τζύρης να τα δει, τζιαι να τα καμαρώσει
Τα γιούθκια του που έσπειρεν, καμάριν, ν΄αναγιώσει
Κατά που πρέπει έδωκεν, ονόματα Αγγέλων
Γαβρίλην τζιαι τον Μιχαλιόν, Μεγάλων Αρχαγγέλων




Μα αζούλεψεν ο σατανάς, τζ’ έβαλεν τα στο μμάτι
μιαν γύφτισσαν τους έπεψεν, να κάμει την απάτη
μιαν μέραν έσσω έκοψεν, μονάσιην τη λεχούσα
τζιαι είπεν της τάχα πουλεί, κεντήματα τζιαι λούσα

«ριάλλια πάνω μου εν έχω, μήτε λίρες κρατώ
μα ρέξε έσσω, μάγκου μου, νάκκον για να τα δω»
εσσιάστηκεν τζ’η μάγισσα, τουλουπιασμένα γιούθκια
αγκάλλια μέσα στο βουρνίν , τζοιμούνταν ζγιαν τ’ αρνούθκια

«να σου τα γλέπει ο Θεός, να σου τα χαρινίσκει»
Είπεν της, μα το κακό, έτο που νεφανίσκει
Εμπήκεν τζιαι καλόκατσεν τα λούσα να της δείξει
Αμμάν ήτουν άλλος ο σκοπός, να μας φυλάει ο Θεός, μασιαίριν να της μπείξει

«Πίννεις να ψήσουμεν καφέ; Για προτιμάς τσιαούι
Έχω τζιαι λεχουζούδκια, τζιαι φρέσκο χαλλουμούι»

«Ψήσε τον να σεις την ευτζήν, διπλά τριπλά ο πλάστης μου, να σου τα πέμπει πίσω
Τζ΄ότι θκιαλέξεις που δαμέ, βρασιόλι για γρουσαφικόν, εγιώ θα στο χαρίσω»

Τζιαι τον καβέν τους είπιαν τον, τζ’ εκάμαν εις υγείαν
Αμμά η γυφτού μανίκωννε, να κάμει την μαγείαν

Ευτύς εποταβρίστηκεν, να γύρει το φετζάνην
Τάχα την τύχην της να της πει, που φκαίνει κατά που λαλούν, ολόγιομο φεγγάρι

Τζ΄είπεν της πως ο άντρας της, εν’ θα φκαλλεν το γρόνον
Τζιαι τυχερό της έλαχε, να πάρει μέγαν πόνον
Αμμά είπεν τζιαι σειρόττερα, που ΄ναν καταραμένη
Ζγιαν την πατσάλαν την κουφή, σιηλιοφαρμακωμένη



«Οι γιούες σαν μιαλίνουσιν, τζιαι πιάσουν τους δεκάξι
Θα τσακκωθούσιν άσιημα, τζ’ η γνώμη τους θ’ αλλάξει
Για μάθκια κόρης γαλανά, θα φκάλουσιν μασιαίρι
Τζιαι θα πεθάνει ο Μιχαλιός, που του αρφού το σιέρι»

Τα νέα άμαν τζ΄άκουσεν, εφύρτην του λαμάτου
Τζιαι το φετζιάνιν έσυρεν, στην τρύπαν τ΄ αποπάτου
Λάμνε τζιαι σου στ΄ανάθεμαν, της γύφτισσας αρρώνει
Φκάλλει την έξω τζιαι εφτύς, την πόρταν της μπαρρώνει

Ώστι ο σειμώνας έφκυκεν, τζ’ ήρτεν το καλοτζαίρι
Που οι σκάπουλλοι γυρεύκουσιν, νιές κορασιές για ταίρι
Που το πορνόν ο άντρας της, στο θέρισμαν ισιώνει
Τραβά τα ποινάρκα του, ψηλά να μεν πυρώνει

Ο ήλιος μεσουράνησε , τζιαι τζείνος στες μηλιές
άνοιξεν την μαντήλαν του, να φάει ψουμίν τζ΄ελιές
αμμάν στη ρίζα του δεντρού, μια φίνα εκαρτέραν
εδάκκασεν τον στο μερί, σκοτείνιασεν η μέρα

μαντάτον μαύρον φοβερόν, εφέραν της καλής του
ευτύς ξεράναν οι ανθοί, τα δέντρα της αυλής του
μαύρην μαντίλαν φόρησε, μαύρο τζιαι το φουστάνιν
τζιαι δεν εβρέθην άδρωπος, τον πόνον της να γιάνει

ίσια που τα εξύασεν, της γύφτισσας τα λόγια
αρκέψαν τζ΄εφακκούσασιν, όπως τα κομπολόγια
τζιαι μονομιάς θυμήθηκεν, τζ΄έμπηκεν της μασιαίρι
«πως θα πεθάνει ο Μιχαλιός, που του αρφού το σιέρι»

ήτουν τζιαι εν ήτουν γρονιά, ίσια που παρπατήσαν
τζιαι μές τα αγκάλια της νωστά, ππέσαν, ποκαματοίσαν
εθώρεν τα τζιαι ποταμοί, τρέχαν τα δάκρυα της
για το κακόν το ριζικόν, πο’ ππεσε στα μωρά της




ο Μιχαλιός στα δεξιά, ξανθός τζιαι παχουλλούης
αριστερά ο Γαβριλής, ψιντρός τζιαι καστανούης
Ποιον αγαπά λλιόττερο; o κόσμος να χαλάσει….
ζυγίζει η αγάπην μια οκκά; στη μέση να μοιράσει;

στην καρκολούα τα’ βαλεν, πάνω πουν το ανόι
νανούρισμα τους τραουδά, αμμά τζιαι μοιρολόι

«Αγιά Μαρίνα τζαι τζυρά που ποτζοιμίζεις τα μωρά
Ποτζοίμις τα μωρούθκια μου τζαι τα μιτσικουρούδκια μου

έπαρτα πέρα των περών, τζει πόσιει καθαρό νερό
να πλύνεις τα ρουχούθκια τους τζαι τα πουκαμισούθκια τους

έπαρτα πέρα γύριστα τζαι πάλε στράφου φέρμου τα
τζαι πάλε στράφου φέρμου τα, γιατί εν μωρά τζαι θέλω τα

να κάμουν νάννι, νάννι τους τζαι έσιει δουλειές η μάνα τους
τζαι έσιει δουλειές η μάνα τους, να κάμουν νάννι, νάννι τους

να κάμουν νάννι, νάννι τους, τζ΄επέλλανεν η μάνα τους
που το μαράζιν τον καμόν, τζ΄έν έσιει η πίκρα νεπαμόν

νανούρισμα τραούδησεν, αμμά τζιαι μοιρολόι
τζιαι κρεμμασμένην το πορνόν, την ήβραν πας τ’ ανόι

Μίνασιν τέλεια ορφανά, που μάνα τζιαι πατέρα
Είχασιν μόνο μια στετέ, τζιαι τζείνη ήτουν πέρα
Άλλην λεχούσαν εν είσιε, νάκκον να τα βυζάσουν
Γάλαν γαδάρας φέρασιν, να φάσειν να χορτάσουν

Το ένα μωρόν εζήτησε, να πιάσει μια Τουρκάλλα
Ήτουν σιηράτη, μανισιή, παιθκιά εν είσιεν άλλα
Είσιεν το που τζιαιρόν καμόν, να σιεν ένα μωρούι
Τζ’ έκαμεν σιήλιες θκυο χαρές, που βρεν παλληκαρούι



Είδεν τα τζιαι εθκιάλεξεν, γιον της τον Γαβριλή
Σουννέττι του εκάμασιν, τζ΄ εφκάλαν τον Αλή
Παραχωρκού εδώκασιν, ευτύς τζιαι το Μιχάλη
Σε μια που ΄σιεν πολλά παιθκιά, μα τζιαι καρκιά μιάλη

Εσκέφτην «τόσα ανάγιωσα, βλάφτει ένα μωρό;
Έσιει για τ’ άλλα ο Θεός, θα βρει τζαι τ΄ορφανό»
έτσι ο Θεός τα έφερε τζιαι τα μωρά εχωρίσαν
τζιαι ότι ήτουν δίδυμα, ποττέ τους δεν γνωρίσαν

Τα γρόνια επεράσασιν, άντρες τζ’ οι θκυο γινήκαν
τζιαι του Μιχάλη δώσασιν, μια νύφη δίχως προίκα
αμμά τουν όμορφη πολλά, ξανθή γαλανομμάτα
εσσιέτουν ούλλον το χωρκό, στη στράταν που επαρπάταν

της Παναγιάς ξημέρωσε, τζιαι είσιεν παναήρι
τζ΄ο Μιχαλιός της Αντζελούς έκαμεν το χατήρι
το γάδαρο σαμάρωσεν, να πάν να προσκυνήσουν
τζιαι στη Χρυσοσπηλιώτισσα, εικόνα να φιλήσουν

στο μοναστήρι φτάνουσιν, χαζίριν να νυχτώσει
τζιαι ο Μιχαλιός εγύρευκεν, το γάρο να μαντρώσει
«κάτσ’ Αντζελού εσού δαμέ, να δω που θα τον δείσω
να βρω φαί τζιαι νακκουρίν, νερόν να τον ποτίσω»

κάθεται τζείνη μόνη της, τζ΄ο Μιχαλιός ισιώνει
η ώρα γλήορα περνά, τζιαι μόνη της κρυώνει
κόσμος πολλύς τζιαι άγνωστος, που δίπλα της περνά
τζ΄η Αντζελού αμάθητη, κλαίει τζ΄αροθυμά

απέναντι της τον θωρεί, τον Μιχαλιό θαρκέται
βουρά τσιππώνει πάνω του, τζ΄ευτύς παρηορκέται
αμμά ο άλλος την κουντά, μακρά τζιαι την πετάσσει
«κόρη μου μα επέλλανες;» τζ΄ευτύς το δειν του αλλάσσει
  

Εν τζ΄έφτασεν να το σκεφτεί, τζιαι είδησην να πάρει
πως έν ήτουν ο Μιχαλιός, μα άλλον παλληκάρι
ο άντρας της που μακριά, εσσιάστηκεν τα ούλλα
εθόλωσεν το μμάτι του, έφαν΄τον η αζούλα

ήτουν μεάλη προσβολή, ο ξένος να της τζείσει
ρεζίλι μέσα στο χωρκό, ήτουν να καταντήσει
εποτυλίχτηκεν ευτύς, καφκάες αντακώνει
τζιαι τη κκελλέ του άννοιξε, τζιαι του τη γαιματώνει

που το ζωνάρι τράβησε, τζ΄ ο άλλος το μασιαίρι
τζ΄επέθανεν ο Μιχαλιός, που του αρφού το σιέρι
γιατί ώσπου ριζώνουσιν, στο χώμα τα σπερμένα
ποττέ εν ιξεγράφουνται, της μοίρας τα γραμμένα

Μαρίνα Σαβεριάδου



μια μικρή ιστορία αγάπης στην Πόλη Χρυσοχούς

είχαμε μια μικρή συζήτηση με ένα φίλο για την οικειότητα και μου θύμησε αυτήν την μικρή ιστορία αγάπης που έζησα τότε ..έφηβη πριν 25 και κάτι χρονους που πήγαμε με το σχολείο κατασκήνωση στην Πόλη χρυσοχούς

όταν λέω πήγαμε από το δικό μου το σχολείο ήμουν εγώ και η διπλανή μου, και οι υπόλοιπες κορούδες από άλλα σχολεία από όλη την Κύπρο

περάσαμε πολλές περιπέτειες εκείνο το καλοκαίρι στην κατασκήνωση αλλά σήμερα δε θα σας πω για τις περιπέτειες μας. θα σας πω για κάτι που μου έκανε εντύπωση και το θυμήθηκα πρόσφατα προχτές δηλαδή που έπρεπε να ετοιμάσω ένα κείμενο με θέμα οι καλοκαιρινές μας νύχτες 

Είχαμε λοιπόν ένα δάσκαλο που ήταν υπεύθυνος της ομάδας μου "ΟΙ ΤΡΟΜΕΡΕΣ" (τρομάρα μας) στην κατασκήνωση , Παφίτης, μελαχροινός, πράος και καλόψυχος. Νομίζω ήταν από τους λίγους ανθρώπους που γνώρισα στη ζωή μου που ήταν τόσο καλόψυχοι. Είναι αυτοί οι τύποι ξέρεις που σου μιλούν πάντα με ήπιο τόνο, που ότι κι αν συμβαίνει πάντα έχουν αυτό το ήρεμο χαμόγελο, που προσπαθούν να επιλύουν τις όποιες συγκρούσεις (και υπήρχαν πολλές συγκρούσεις σε μια κατασκήνωση γεμάτη πελλοέφηβες) με χιούμορ και καλή διάθεση. 


Ο υπεύθυνος δάσκαλος μας λοιπόν αυτός, για την ιστορία θα τον πούμε κύριο Χ. ήταν πάντα εκεί με χαμόγελο και με την καλή του την κουβέντα και φυσικά εμείς τον λατρεύαμε σαν πατέρα.


Η κατασκήνωση μας δεν ήταν σε κατασκηνωτικό χώρο, ο χώρος ήταν στο Γυμνάσιο της Πόλης Χρυσοχούς και εμείς χωρισμένες σε ομάδες κοιμόμασταν μέσα στις τάξεις του σχολείου, τις οποίες είχαν διαμορφώσει σπρώχνοντας τα θρανία γύρω και βάζοντας σε σειρά κάτι σιδερένια κρεβάτια. 


Τα απογεύματα είχαμε έξοδο. Πηγαίναμε περπατητές στη θάλασσα εκεί όπου είναι ο κατασκηνωτικός χώρος. Εκεί λοιπόν ένα απόγευμα και εγώ πάντα με την κολλητή μου είδαμε ότι ο κύριος Χ. είχε φέρει την οικογένεια του στη θάλασσα, δύο μικρά κοριτσάκια και τη γυναίκα του. Κάτσαμε και εμείς εκεί κοντά και μιλούσαμε. Τότε προσέξαμε και εγώ και η φίλη μου την γυναίκα του που θα πρέπει να ήταν γύρω στα τριάντα. Δύο δεκατριάχρονες λοιπόν έβλεπαν 


Προσέξαμε λοιπόν ότι η κοπέλα δεν ήταν αυτό που θα έλεγε κάποιος λεπτή, ήταν μάλλον γεματούλα και όχι μόνο αυτό είχε και κάτι άσπρες γραμμές πάνω στους γοφούς της που τότε δεν ξέραμε τι ονομάζονται αλλά μετά μάθαμε ότι τις λένε ραγάδες. 


Εμείς τότε ήμασταν μωρά, λεπτά, αθλούμασταν, ούτε ένα περιττό κιλό και τίποτα πάνω στο δέρμα μας. Λοιπόν σχολιάζαμε εμείς οι "τέλειες" έφηβες το πόσο χαλασμένο ήταν το σώμα και το δέρμα αυτής της κοπέλλας και μάλιστα λέγαμε καλα και δεν ντρέπεται και βάζει και μαγιώ. 


Μετά προσέξαμε κάτι άλλο. Προσέξαμε τον κύριο Χ. Ο κύριος Χ. λοιπόν που ήταν μέρες μακριά από την οικογένεια του αφού ήταν στην κατασκήνωση και πρόσεχε εμάς, τώρα που τους είχε κοντά του ήταν καταχαρούμενος και φαινόταν. Δεν ξεκολλούσε από το πλάι της γυναίκας του και τη ρωτούσε αν θέλει νερό και αν θέλει φρούτο και τη φιλούσε τρυφερά και της κρατούσε το χέρι και κάθονταν δίπλα δίπλα και κοίταζαν τα κοριτσάκια τους που έπαιζαν. 


Και ξαφνικά ενώ το θέμα συζήτησης ήταν το σώμα της γυναίκας αυτής, που ήταν πρωτοφανές θέαμα για εμάς, σωπάσαμε και οι δύο με τη φίλη μου και βλέπαμε αυτή την ιστορία αγάπης να εξελίσσσεται μπροστά στα μάτια μας


-Κοίταξε, λέω στη φίλη μου, πόσο την αγαπάει και μέσα μου εσκέφτουμουν μα πώς γίνεται, αφού το σώμα της είναι έτσι;


-Ναι, μου λέει εκείνη, για εκείνον δεν έχει σημασία τίποτα

Και από τότε κατάλαβα τι είναι αγάπη, για εκείνον που σε αγαπά να μην έχει σημασία τίποτα, ούτε αν δεν έχεις πια τόσο τέλειο σώμα, ούτε αν έχεις ραγάδες, και οτιδήποτε άλλο φέρνει ο χρόνος μαζί του.. είδα, ξέρω, καταλαβαίνω πια και τυχερές οι γυναίκες που έχουν συντρόφους σαν τον κύριο Χ. 


Οι άνθρωποι αυτοί είναι φτιαγμένοι με αυτό το υλικό που η αγάπη που έχουν να δώσουν στην οικογένεια τους είναι γεμάτη λατρεία και αφοσίωση.. τυχερός αυτός που αγαπιέται έτσι.. κύριε Χ. να σαι καλά και να τους αγαπάς πάντα ..

Συνοψίζοντας λοιπόν μια νόρμαλ γυναίκα θέλει αγάπη και λέγοντας νόρμαλ εννοώ (να μεν είναι καμιά πελλοφαλλαρισμένη , αππωμένη, που γουστάρει λούσα τζιαι λευτά τζιαι τον άντρα δούλο να της τα φέρνει) η νόρμαλ γυναίκα λοπιόν θέλει αγάπη όπως και ο νόρμαλ άντρας και τούτοι οι δύο έχουν να δώσουν έναν μεγάλο αγώνα παλεύοντας αυτό που ονομάζεται οικειότητα γιατί ο χρόνος μετρά ανάποδα και για τους δύο. 


Η γυναίκα θα κάνει γέννες , θα κάνει καισαρικές, θα πέσει το στήθος, ο άντρας το πιο πιθανόν θα χάσει τα μαλλιά του, μπορεί να συνοδεύει την γυναίκα του με το μέγεθος της κοιλιάς στις εγκυμοσύνες και πολύ πιθανόν να διατηρήσει την κοιλιά του μετά που θα γεννήσει η γυναίκα. του. 

Σκέφτου όμως τη στιγμή που εκείνη νιώθει χάλια, μόλις ένα μήνα μετά τη γέννα, με τις ραφές της καισαρικής να πονούν και το στήθος να είναι κρεπαρισμένο από το γάλα και τη ψυχολογία της στα πατώματα γιατί το μόνο που νιώθει είναι μια μηχανή που παράγει τροφή για ένα βρέφος και εκείνος, ναι εκείνος που ήταν το επίκρεντο της προσοχής της και τωρα΄νιώθει ο ίδιος ένα παραμελημένο μωρό και πολλές φορές δεν ξέρει καν τι ρόλο παίζει εκεί, εκείνος λοιπόν, είναι αυτός που θα την κάνει να ξανανιώσει γυναίκα.


και κάποτε θα γυρίσει ο τροχός και να είναι εκείνος ένα άθλιο κουρέλι, να έχει χάσει τη δουλειά του, να μην έχει λεφτά και δεν έχει χειρότερο πράγμα για ένα άντρα από το να μην είναι αυτοσυντήρητος και να νιώθει ότι μπορεί να προσφέρει . Γ αυτό λέω ο μεγαλύτερος σύμμαχος σου ειναι ο σύντροφος σου ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι. 


Η οικειότητα λοιπον δεν είναι και τόσο απειλητική αν εξαιρέσεις το γεγονός όιτι θα φτάσει κάποια στιγμή που θα σου λέει το ίδιο ανέκδοτο για τριακοστή φορά αλλά οκ . το θέμα είναι πώς όταν λείψουν τα ανέκδοτα και βαρεθεί ο ένας να ακούει τον άλλο, αντί να κάτσουν αν μάθουν νέα ανέκδοτα να λένε, πάνε και βρίσκουν άλλους ανθρώπους για να πουν τα ίδια ανέκδοτα.. κάπως έτσι; Ναι; το πρόβλημα είναι όμως ότι αν ξέρεις μόνο δέκα ανέκδοτα και σε κάποιον νέο να πάεις να τα πεις, επειδή μόνο λίγα ξέρεις, θα περάσει η πρώτη εντύπωση και θα σε βαρεθεί και ο άλλος.. αντί να γυρεύκεισαι ποτζεί τζιαι ποδά για νέο ακροατήριο, μάθε νέα ανέκδοτα λοιπόν και αν είναι και κανένα τσιαττιστό για να υπάρχει ενδιαφέρον με το ακροατήριο που ήδη έχεις ..


Ενός λεπτού σιγή για τα ζευγάρια που άντεξαν να κοιμούνται μαζί τριάντα και πλέον χρόνια και να μεν πνίξει ο ένας τον άλλο...
Μαρίνα Σαβεριάδου




happy woman's day

Το μήνυμα μου σήμερα, γιορτή της γυναίκας H μάνα , η ηρωίδα, η εργαζόμενη, η κόρη, η φίλη , η υποταγή οι ρόλοι της ; Που είναι ακριβώς η γυν...