Κι ενώ ήμουν παραδομένη στο μεσημεριανό μου ύπνο με ξύπνησε ο ήχος της μπορας και η Κατερίνα που ήρθε να μου δείξει το δόντι της που έπεσε δαγκωνοντας μια ρόγα σταφύλι. Μετά ετοιμάσαμε τοστ και ζεστό καφέ και ας είναι απόγευμα και καθόμαστε στη βεράντα ακούγοντας και νιώθοντας τη φθινοπωρινή βροχή. Μυρίζει βρεγμένο χώμα και ζεστό καφε και αυτές είναι οι μικρές χαρές της ζωής. ΜΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
touch
Νέα μέρα νέο επεισόδιο, ακόμα εδώ Από τις τρεις χιλιάδες σκέψεις που περνούν από το μυαλό μου κάθε μέρα καταφέρνω να περισώσω λίγες και να...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου