Κι ενώ ήμουν παραδομένη στο μεσημεριανό μου ύπνο με ξύπνησε ο ήχος της μπορας και η Κατερίνα που ήρθε να μου δείξει το δόντι της που έπεσε δαγκωνοντας μια ρόγα σταφύλι. Μετά ετοιμάσαμε τοστ και ζεστό καφέ και ας είναι απόγευμα και καθόμαστε στη βεράντα ακούγοντας και νιώθοντας τη φθινοπωρινή βροχή. Μυρίζει βρεγμένο χώμα και ζεστό καφε και αυτές είναι οι μικρές χαρές της ζωής. ΜΣ

6 Σεπ 2014, 4:59 μ.μ.