Πέντε το πρωί, κάθομαι στη στην αυλή με ένα φλυτζάνι ζεστό καφέ, τα σκυλιά κοιμούνται στα πόδια μου, η υγρασία στάζει από τη γυρτη στέγη της αποθηκης, μια λεπτή φετουλα φεγγάρι ανάβει ακομα, η Κύπρος κοιμάται μέσα στα κλιματιστικα της και εγώ μαθαίνω την ομορφιά που έχει η στιγμή. Καλημέρα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
touch
Νέα μέρα νέο επεισόδιο, ακόμα εδώ Από τις τρεις χιλιάδες σκέψεις που περνούν από το μυαλό μου κάθε μέρα καταφέρνω να περισώσω λίγες και να...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου