Κι ενώ πέρασε τόσος καιρός επιμένει ακόμα τα βραδια να σ ονειρεύεται. Είναι ξεροκεφαλη βλεπεις και γουστάρει ακόμα κάβα ονειρεύεται, δεν παίρνει από λόγια και απαγορεύσεις, δεν δέχεται καν να ακούσει τις εξηγήσεις. Έχει δική της γνώμη κι αποφασίζει πως δε σ αποχωρίζεται μόνο θέλει να σ ονειρεύεται. Μου σπάει τα νεύρα η ξεροκεφαλιά της και δεν τη θέλω δίπλα μου στο κρεβατι. Δεν μ αφήνει να κοιμηθω όσο εκείνη ονειρεύεται. Ψες μου σαλεψε το μυαλό, είπα φτάνει, πήρα ένα μαξιλάρι και προσπάθησα να την πνίξω. Μα αντιστάθηκε σκληρά, πάλεψε για τη ζωή της και μου δώσε μια κλωτσιά που με πέταξε στο πάτωμα. Μετά σηκώθηκε μου έδωσε ένα χαστούκι και με έφτυσε. Αν κατάφερες να σκοτώσεις την αγαπη, μου φώναξε, εμενα δε θα μπορέσεις. Ισως κάποιο βράδυ την πετύχω απροετοιμαστη και το ξαναεπιχειρησω. Γιατί όσο ονειρεύεται αυτή δεν μ αφήνει να προχωρήσω. Ισως παλέψουμε πολλές φορές ακόμα μα δεν παίρνω όρκο πια θα πεθάνει πρώτη. Γιατί έχω ακούσει να λένε γι αυτήν, το όνομα της είναι Ελπίδα, είναι σκληρό καρύδι και πεθαίνει πάντα τελευταία.

31 Αυγ 2014, 8:10 μ.μ.