ΑΦΗΝΕ ΜΕ
άφηνε με να μπαίνω λίγο..σαν αεράκι κάτω απ’ την πόρτα, λίγο μόνο..
να βλέπω ότι είσαι εκεί, να ξέρω ότι είσαι καλά
τι κι αν πάντα ήσουν μακριά,
με τα δικά μου χρώματα σε ζωγράφισα
έτσι όπως μεγαλώνεις το παιδί και το αφήνεις να φύγει
έτσι όπως γιατρεύεις του πουλιού τη σπασμένη φτερούγα και το αφήνεις να πετάξει
κάνε ότι μπορείς για να’ σαι εντάξει
έχει ανηφόρα η ζωή
και εγώ από μακριά θα σου μιλάω
από μακριά θα σ’ αγαπάω
μα ξέρεις πολύ καλά
εκείνες τις δύσκολες τις ώρες
που περπατάς και χάνεσαι στα δάση
θα είμαι δίπλα σου εκεί
εκείνες της μοναξιάς τις ώρες
που αναζητάς με παράπονο τα χρόνια που φύγαν
που ατενίζεις με φόβο τα χρόνια που θα’ ρθουν
θα είμαι εκεί
εκείνες της μοναξιάς τις ώρες που θα κάνεις έρωτα με τις αναμνήσεις
εκείνες τις σκληρές νύχτες που θα ψάχνεις αφόρητα ένα χάδι για να νοιώσεις πως αγαπιέσαι, έναν φίλο να σε γνοιαστεί και να μιλήσεις
θα είμαι εκεί
μακριά
μα δίπλα σου εκεί

ΜΣ (μικρές ερωτικές ιστορίες)

11 Μαΐ 2014, 6:38 μ.μ.