Δευτέρα 27 Μαΐου 2019

Της ψυχής μου μικροί εθισμοι, σας αφήνω πίσω με ότι βαραίνει, κλεινω τα αυτιά στων σειρηνων τα όμορφα τραγούδια, κλείνω τα μάτια σε ότι με τυφλωνει, με καθε μου δάκρυ λύνω της συνήθειας τους κομπους, αφήνω πίσω ότι με φυλακίζει και κρατάω ότι μ απελευθερώνει. Αγάπη στη γη ξανά μη με δεσεις, εγω όπως σε ονειρεύτηκα θα σε περιμένω , με λευκοκεντημενα να 'ρθείς φτερά, μαζί να πετάξουμε για πάντα ψηλά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

27 3 25

  Ειναι μακρύτερος ο δρόμος της συγχώρεσης και της ίασης ότι ο φταίχτης είσαι ο ίδιος. Όταν δεν είσαι ο αποδέχτης του πόνου αλλά είσαι εσύ π...