Πάρε με ξανά
σε εκείνα τα χωρίς γυρισμό ταξίδια
στη σκοτεινή αίθουσα του σινεμά
τελευταίες θέσεις
με το σακάκι σου να σκεπάζει και τους δυο μας
Στα πίσω καθίσματα του τρένου
τελευταία διαδρομή
τελευταία στάση
τελευταία μας φορά
αυτό λέμε πάντα
Και μετά…..
Με παίρνεις ξανά
σε εκείνα τα παράνομα ταξίδια
γυμνή πνίγεται η ενοχή στη θάλασσα
δύουμε κι ανατέλλουμε πλάι στα κύματα
στη μάτια μας χαράζει η ελπίδα
το κορμί σου γλυκαίνει η αλμύρα
σε θέλω , ακόμα μια, μόνο ακόμα μια
τελευταία φορά…
Μα μετά….
με παίρνεις ξανά
Σε εκείνο το παλιό αυτοκίνητο
με τα τζάμια θολωμένα απ τις ανάσες
στου έρωτα μας παγιδευμένοι τις λεωφόρους
χωρίς διέξοδο, πάντα στο ίδιο αδιέξοδο
να μας τσακίζει εκείνο το καταραμένο αντίο
να χωριζόμαστε στα δύο …
μα σε θέλω, σε θέλω, σε θέλω, μια ακόμα φορά
Και εσύ..
με παίρνεις ξανά
και είναι το ίδιο το χτυποκάρδι
σαν πρωτάρηδες μαθητές
που δίνουν το πρώτο κλεφτό φιλί στα σκοτεινά
Και είναι ίδια η επιμονή
σαν ετοιμοθάνατοι εραστές
που αρνούνται το τέλος να τους βρει χωριστά
και σε θέλω και πεθαίνω μα στο λέω..
μόνο για μια τελευταία φορά
στ ορκίζομαι στ’ αλήθεια θα ναι..
τελευταία φορά
κάθε φορά ..
θα ναι η μοιραία, η πρώτη, η τελευταία φορά
Στην κόλαση ισόβια
για κλεμμένες στιγμές παραδείσου
Εγώ θα βλαστημάω και θα ικετεύω
σε εκείνα τα χωρίς επιστροφή ταξίδια
μη με καταδικάζεις ξανά ..
μα εσύ πάρε με, ξανά και ξανά και ξανά
για μια μόνο τελευταία φορά !

ΜΣ ( μικρές ερωτικές ιστορίες)

22 Ιουν 2014, 11:15 μ.μ.