ΑΠΟΤΟΞΊΝΩΣΗ

Ο πιο μεγάλος εθισμός είναι η συνήθεια
Ο πιο καταλυτικός και απόλυτος εθισμός
Να ξυπνάς περιμένοντας το δεδομένο
Μέχρι που να μην είναι δεδομένο πια
Να έχει χαθεί
Χωρίς να έχεις προετοιμαστεί
Απλά καλείσαι να ξεσυνηθίσεις
Εκείνο που είχες συνηθίσει
Κι αρχίζεις αποτοξίνωση
Σοκάρεσαι στην αρχή
Σε βρήκε ένας θάνατος που δεν τον πιστεύεις
Σου κόβεται η αναπνοή
Τα μέσα σου πονάνε
Και εκεί που για μήνες δεν έσταζε δάκρυ από τα μάτια σου
Τώρα κλαις για μέρες
Κρυμμένος πίσω από κουρτίνες
Βυθισμένος μέσα σε μαξιλάρια
Κλαις και λυτρώνεσαι
Με κάθε δάκρυ φεύγει από το αίμα σου η ουσία
Επώδυνα αποτοξινώνεσαι
Με πείσμα αντιστέκεσαι
Να μην παλινδρομήσεις
Παίζεις επαναλήψεις στο μυαλό σου τα ένα- ένα τα λόγια
Γίνονται ταινίες οι αναμνήσεις
Μέχρι να βρεις το κουράγιο
Να ανοίξεις το συρτάρι του μυαλού σου
Και κλειδωμένα εκεί μέσα να τ’ αφήσεις
Μετά σηκώνεσαι
Με κόκκινα πρησμένα μάτια
Ρίχνεις νερό στο πρόσωπο σου
Βάζεις και ένα τσιρότο στον εγωισμό σου
Και νοιώθεις πιο δυνατός
Γιατί ούτε αυτό στάθηκε αρκετό να σε αφανίσει
Σηκώνεσαι
Αναπνέεις
Ζεις
ΜΣ