ΜΑΡΙΑ

Μαρία, μαγεμένη μου ψυχή
κλειδωμένη στις ακτές της Σαλαμίνας
ψάχνοντας για τις γαλάζιες ανεμώνες
περιμένεις την αγάπη των δεκαοκτώ σου χρόνων που μπάρκαρε χωρίς επιστροφή

Μαρία,
Αιώνια έξω από τον κόσμο
και ο κόσμος έξω από σένα
ψυχή μου αλλοπαρμένη
πάντα η μισή δοσμένη
αυστηρά τιμωρημένη
μια ζωή πληγώνεις τον εαυτό σου πάνω από όλα.

Σ΄ αγάπησα από την πρώτη στιγμή Μαρία
μα δε μ’ άφησες ποτέ να σε αγγίξω
εσύ τάχτηκες για άλλα ταξίδια
και εγώ από λάθος μπήκα στη βαλίτσα σου
στριμωγμένη δίπλα σε βιβλία και πεντάγραμμα

Ελπίζω να μη σε κούρασα Μαρία
να μη σε πλήγωσα πολύ
και αν κλαίω κάποτε
είναι που αναζητώ ακόμα μάνα να σε αγγίξω
μα εσύ θα ψάχνεις μια ζωή
για τις γαλάζιες σου ανεμώνες.

ΜΣ (ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ)

14/01/2014