ΤΟ ΠΑΖΛ

Σε βρήκα τυχαία σε ένα κατάστημα παιχνιδιών
Βρεθήκαμε στον ίδιο διάδρομο
Σταθήκαμε και οι δυο μπροστά από ένα μεγάλο κουτί με παζλ
Σε κοίταξα
Με κοίταξες
Το θέλαμε και οι δύο
Το θέλαμε πολύ
Τι λες να το φτιάξουμε μαζί; Με ρώτησες
Είναι δέκα χιλιάδες κομμάτια, σου είπα, θα πάρει καιρό
Μα κοίταξε πόσο όμορφο είναι, μου είπες, αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε
Ναι , είναι πολύ όμορφο, αξίζει τον κόπο, ας προσπαθήσουμε
Και προσπαθήσαμε
Κάτσαμε μπροστά σε ένα άδειο τραπέζι
Ανοίξαμε το κουτί
Αρχίσαμε σιγά σιγά να ολοκληρώνουμε το περίγραμμα
Πήρε ώρες
Αρχίσαμε σιγά σιγά να φτιάχνουμε τα πρώτα ολοκληρωμένα κομμάτια
Πέρασαν μέρες
Άρχισαν να φαίνονται οι πρώτες εικόνες
Να στο κέντρο ένα σπίτι, να οι τοίχοι, να η σκεπή, να τα παράθυρα, η καμινάδα
Στήσαμε γύρω μια αυλή, μια λεμονιά και τριανταφυλλιές
Πέρασαν βδομάδες
Φτιάξαμε ένα γαλάζιο ουρανό και πράσινο γρασίδι
Παιδιά να παίζουν στην αυλή, εμάς να καθόμαστε μαζί
Πέρασαν μήνες
Μα είχε ένα ήλιο πάνω αριστερά, και τέσσερα όμορφα πουλιά
Ένα πηγάδι με νερό, και ένα μικρό σιντριβάνι με ψαράκια
Μα πέρασαν χρόνια
Ήταν πολλά το κομμάτια
Λίγες οι αντοχές
«Κουράστηκα» μου είπες
Σε κοίταξα πληγωμένη
«κι εγώ κουράστηκα» σου είπα
«δεν μπορώ άλλο να κάθομαι δίπλα σου να παλεύω με τόσα κομμάτια»
«έχεις δίκαιο, είναι πολλά τα κομμάτια»
«δέκα χιλιάδες»
«εσύ το διάλεξες»
«και εσύ το διάλεξες»
«και οι δυο το διαλέξαμε»
«μα ήταν όμορφη εικόνα»
«ναι αυτό ήταν»
«όμορφη εικόνα»
«και τώρα τι γίνεται;»
«θα το μοιράσουμε»
Και έτσι το μοιράσαμε
τέσσερις χιλιάδες εννιακόσια ενενήντα εννιά κομμάτια εσύ
τέσσερις χιλιάδες εννιακόσια ενενήντα εννιά κομμάτια εγώ
πήρα το σπίτι, τα παράθυρα, τους τοίχους, τη σκεπή, την καμινάδα
πήρες την αυλή, τη λεμονιά, τις τριανταφυλλιές
πήραμε από μισό γαλάζιο ουρανό, από μισό πράσινο γρασίδι
πήρες τον ήλιο, εγώ τις αχτίνες και από δυο πουλιά
πήρες το πηγάδι, εγώ το νερό, πήρες το σιντριβάνι και εγώ τα ψαράκια
πήρες τον εαυτό σου
εγώ το δικό μου
και δεν ξανακάτσαμε ποτέ μαζί
και έμειναν δύο μικρά τελευταία κομματάκια
που δεν θα χουν ποτέ ένα ολοκληρωμένο παζλ για να ανήκουν
παρά μόνο τέσσερις χιλιάδες εννιακόσια ενενήντα εννιά κομμάτια απ εδώ
και τέσσερις χιλιάδες εννιακόσια ενενήντα εννιά κομμάτια απ εκεί
και εγώ τα κομμάτια μου έχω φυλάξει προσεχτικά
τι να τα κάνω τέσσερις χιλιάδες εννιακόσια ενενήντα εννιά μισά κομμάτια;
δεν κολλάνε πια πουθενά
ΜΣ