Πέμπτη 9 Μαΐου 2019

προσωπική ευθύνη

Καλημέρα αγάπη μου, σου ψιθύρισα…δες με .. έχω ανθίσει… είμαι στη κέντρο του παραδείσου, στα κόκκινα ντυμένη… όσο ποτέ ευτυχισμένη..και θέλω δεν μπορώ να κάνω πολλά για σένα όπως δεν έκανε ποτέ κανείς για μένα, πέραν αυτής της επισήμανσης. Πάντα είναι προσωπική ευθύνη η ευτυχία, απλά τη βρίσκεις μέσα σου και τη μοιράζεσαι, όπως ένα φρέσκο παγωμένο φρούτο που στο δίνω στο στόμα. Άκουσε με όμως την έχω δει, είναι ακόμα ζωντανή, κι ας κρυβόταν πίσω από είκοσι χρόνια θλίψης και εκατό χρόνια μοναξιάς. Σου στέλνω όμως όλο το κόκκινο της ευτυχίας , γιατί κόκκινη είναι, σαν το αίμα που πάλλεται στην καρδιά μας, και ελπίζω να χρωματίσεις όμορφα τις μέρες σου. Σου στέλνω και τα παιδικά μου όνειρα, να πλατσουρίζουμε τα ηλιοβασιλέματα στα κύμματα και να τρέχουμε στην άμμο χωρίς έγνοιες. Σου στέλνω ένα μικρό μπουκάλι να κλειδώσεις μέσα όλες σου τις σκέψεις και να το ρίξεις πίσω στον ωκεανό, και ένα λευκό χάρτινο καραβάκι για σαλπάρεις μαζί μου στο πέλαγο. 

ΜΣ ( μικρές ερωτικές ιστορίες)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

στον συνοικισμό

  Το Σάββατο το δείλις επήα στον συνοικισμό. Επαραγγείλαμε σουβλάκια που τη Φωτεινή, όπως τον παλιό τζιαιρό. Πότε ήταν ο παλιός τζιαρός; Τό...