Πριν ο άνθρωπος μάθει να μιλά, έκανε σεξ. Και ο λόγος ήταν καθαρά πρακτικός. Ονομάζεται αναπαραγωγή, διαιώνιση του είδους κλπ. Μετά ο άνθρωπος έμαθε να μιλά και βρέθηκαν και πολλές λέξεις για τα αισθήματα και το σεξ που επειδή έχει εκείνη την κατάληξη με το ξ ακούγεται πολύ απότομο και τώρα το λέμε έρωτα και συχνά έρχεται μπροστά μας και εκείνο το γυμνό αγγελάκι με το τόξο . Τελοσπάντων, σεξ ή έρωτας ξεκινά με ομιλία. Και το πράγμα πάει κάπως έτσι.
Στην αρχή μιλάς πολύ μέχρι να κάνεις σεξ.
Μετά κάνεις πολύ σεξ και μιλάς όλο και λιγότερο.
Μετά παντρεύεσαι γιατί σκέφτεσαι ότι έτσι θα κάνεις περισσότερο σεξ και στην αρχή δουλεύει.
Μετά αρχίζει η διαδικασία που περιλαμβάνει πολύ ομιλία για……. επιλογή χώρου κατοικίας, κοινός λογαριασμός ή ξεχωριστός, αν θα κάνουμε παιδιά ή όχι, πότε θα κάνουμε παιδιά, πόσα, πού θα πάμε διακοπές το καλοκαίρι, αν θα βάλουμε δορυφορική για να βλέπεις ποδόσφαιρο, γιατί δε θέλεις τη μάνα μου, γιατί δεν πάω το φίλο σου τον Τάκη, γιατί εγώ θέλω σκύλο κι εσύ γάτα, πώς θα ονομάσουμε το παιδί, κλπ.κλπ……. και φυσικά κάνεις όλο και λιγότερο σεξ.
(γιατί τι κέφι έχεις να το κάνεις με κάποιον που μόλις έβρισε τη μάνα σου- λέμε τώρα)
Μετά έρχονται τα παιδιά και εκεί την παθαίνουν όλοι και ειδικά οι «μανάδες» που επικεντρώνονται στο «Θείο» βρέφος και ξεχνάνε όλα τ’ άλλα. Χαλόου… είναι και ένα παιδί…ξέρεις εκεί δίπλα, ξέρεις…μαζί του έκανες το παιδί…και φυσικά κάνεις λιγότερο σεξ.
Μετά έχεις άλλα τόσα να πεις, τι κρέμα να βάλεις στο παιδί, αν θα πηγαίνει στα λαγουδάκια ή αν θα το προσέχει η γιαγιά, αν θα φορά μεταξωτό βρακί ή νάυλον, πάμπερς ή NANNIES, και αυτό μέχρι να ενηλικιωθεί που για τον ελληνικό και δει κυπριακό πληθυσμό γίνεται κάπου στα 35 (και μιλώ για την ηλικία του παιδιού) και φυσικά έχοντας τόσα πολλά να πεις και να λύσεις κάνεις όλο και λιγότερο σεξ.
Μέχρι που δεν κάνεις καθόλου σεξ και μόνο μιλάς… ήρθε το ρεύμα, θέλουμε γάλα και ψωμί, φέρε και το παιδί απ΄τα΄αγγλικά, χρόνια πολλά για την επέτειο μας, να ζήσουμε, καληνύχτα.
Μετά βαριέσαι να μιλάς… βαριέσαι να ακούς …βαριέσαι να βλέπεις… νόμιζες ότι κάνοντας όλα όσα σου είπαν ότι έπρεπε να κάνεις ότι θα είχες και έναν όμορφο γάμο. Όχι φρεντ μου αυτό που έχεις είναι έναν πολύ καλοστημένο- καλά λειτουργήσιμο συνεταιρισμό με απογόνους.
Για να έχεις έναν όμορφο γάμο να σκεφτείς καλύτερα τι πρέπει να κάνεις… θα σου δώσω μια ένδειξη.. δεν είναι να μιλάς !
θα μου πεις τώρα είσαι σκορπιός μπλα μπλα μπλα, θα σου πω όμως τη δική μου θεωρία, εάν μετά το τέλος μιας σκληρής μέρας, μιας σκληρής πραγματικότητας, σε μια σκληρή κοινωνία που ζούμε, δεν βιάζεσαι να κοιμίσεις τα παιδιά για να μείνετε ή δυο σας έστω για σεξ (και ναι μετά από χρόνια δικαιούσαι να το λες έτσι και είναι και καλύτερο) έστω για να χαθείτε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και κάθεστε αποβλακωμένοι ο ένας στον ένα καναπέ να βλέπει τηλεόραση και ο άλλος μπροστά στην οθόνη να ψάχνεται , ε τότε βάλε του ρίγανη.
ΜΣ (τα κυνικά)
Στην αρχή μιλάς πολύ μέχρι να κάνεις σεξ.
Μετά κάνεις πολύ σεξ και μιλάς όλο και λιγότερο.
Μετά παντρεύεσαι γιατί σκέφτεσαι ότι έτσι θα κάνεις περισσότερο σεξ και στην αρχή δουλεύει.
Μετά αρχίζει η διαδικασία που περιλαμβάνει πολύ ομιλία για……. επιλογή χώρου κατοικίας, κοινός λογαριασμός ή ξεχωριστός, αν θα κάνουμε παιδιά ή όχι, πότε θα κάνουμε παιδιά, πόσα, πού θα πάμε διακοπές το καλοκαίρι, αν θα βάλουμε δορυφορική για να βλέπεις ποδόσφαιρο, γιατί δε θέλεις τη μάνα μου, γιατί δεν πάω το φίλο σου τον Τάκη, γιατί εγώ θέλω σκύλο κι εσύ γάτα, πώς θα ονομάσουμε το παιδί, κλπ.κλπ……. και φυσικά κάνεις όλο και λιγότερο σεξ.
(γιατί τι κέφι έχεις να το κάνεις με κάποιον που μόλις έβρισε τη μάνα σου- λέμε τώρα)
Μετά έρχονται τα παιδιά και εκεί την παθαίνουν όλοι και ειδικά οι «μανάδες» που επικεντρώνονται στο «Θείο» βρέφος και ξεχνάνε όλα τ’ άλλα. Χαλόου… είναι και ένα παιδί…ξέρεις εκεί δίπλα, ξέρεις…μαζί του έκανες το παιδί…και φυσικά κάνεις λιγότερο σεξ.
Μετά έχεις άλλα τόσα να πεις, τι κρέμα να βάλεις στο παιδί, αν θα πηγαίνει στα λαγουδάκια ή αν θα το προσέχει η γιαγιά, αν θα φορά μεταξωτό βρακί ή νάυλον, πάμπερς ή NANNIES, και αυτό μέχρι να ενηλικιωθεί που για τον ελληνικό και δει κυπριακό πληθυσμό γίνεται κάπου στα 35 (και μιλώ για την ηλικία του παιδιού) και φυσικά έχοντας τόσα πολλά να πεις και να λύσεις κάνεις όλο και λιγότερο σεξ.
Μέχρι που δεν κάνεις καθόλου σεξ και μόνο μιλάς… ήρθε το ρεύμα, θέλουμε γάλα και ψωμί, φέρε και το παιδί απ΄τα΄αγγλικά, χρόνια πολλά για την επέτειο μας, να ζήσουμε, καληνύχτα.
Μετά βαριέσαι να μιλάς… βαριέσαι να ακούς …βαριέσαι να βλέπεις… νόμιζες ότι κάνοντας όλα όσα σου είπαν ότι έπρεπε να κάνεις ότι θα είχες και έναν όμορφο γάμο. Όχι φρεντ μου αυτό που έχεις είναι έναν πολύ καλοστημένο- καλά λειτουργήσιμο συνεταιρισμό με απογόνους.
Για να έχεις έναν όμορφο γάμο να σκεφτείς καλύτερα τι πρέπει να κάνεις… θα σου δώσω μια ένδειξη.. δεν είναι να μιλάς !
θα μου πεις τώρα είσαι σκορπιός μπλα μπλα μπλα, θα σου πω όμως τη δική μου θεωρία, εάν μετά το τέλος μιας σκληρής μέρας, μιας σκληρής πραγματικότητας, σε μια σκληρή κοινωνία που ζούμε, δεν βιάζεσαι να κοιμίσεις τα παιδιά για να μείνετε ή δυο σας έστω για σεξ (και ναι μετά από χρόνια δικαιούσαι να το λες έτσι και είναι και καλύτερο) έστω για να χαθείτε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και κάθεστε αποβλακωμένοι ο ένας στον ένα καναπέ να βλέπει τηλεόραση και ο άλλος μπροστά στην οθόνη να ψάχνεται , ε τότε βάλε του ρίγανη.
ΜΣ (τα κυνικά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου