Πέμπτη 9 Μαΐου 2019

το άλλο μου ΕΓΩ

Σκέφτομαι λοιπόν τα λόγια σου φίλε και προβληματίζομαι και ίσως να χεις δίκαιο. Ίσως όλα να ναι μια απλή συνδιαλλαγή, που απλώς τα ονομάζουμε με όμορφες λέξεις για να νοιώθουμε και εμείς καλύτερα και λιγότερο ενοχοποιημένα. Ας πάρουμε λοιπόν τον έρωτα. Ας πάρουμε παράδειγμα τον άνθρωπο, τον άντρα και τη γυναίκα. Όσοι λένε ότι η ομορφιά δεν έχει σημασία λένε ψέματα στον εαυτό τους. Είτε μας αρέσει είτε όχι έχουμε εκπαιδευτεί να αρεσκόμαστε στην ομορφιά και να ζούμε σε μια κοινωνία όπου η ομορφιά πουλά, βρίσκει δουλειές, και χτυπά και προαγωγές. Βγαίνεις λοιπόν από το σπίτι για να ζήσεις σε αυτή την ανταγωνιστική κοινωνία που η εικόνα πουλά περισσότερο και από την κοκα-κόλα. Η γυναίκα θα φροντίσει να ναι ντυμένη όμορφα, μακιγιαρισμένη, χτενισμένη, να βάλει τα αρώματα της, να έχει το νύχι της βαμμένο, να έχει κρύψει τα μαλλιά της που έχουν ασπρίσει, τις πρώτες ρυτίδες που άρχισαν να φαίνονται και να φορέσει και ένα χαμόγελο είναι δεν είναι καλά. Γιατί όσο και να λέμε τα κατεβασμένα μούτρα δεν πουλάνε. Ο άντρας το ίδιο, καλά ντυμένος, να μυρίζει όμορφα, να χαμογελά επίσης. Και αρχίζει το εμπόριο. Τον βλέπεις σου αρέσει, σε βλέπει, δεν του αρέσεις, γυρνά το βλέμμα στην επόμενη, τι κοιτά? Α, οκ αυτή είναι πιο λεπτή, πιο σέξυ. Δεν πειράζει φίλε, λες. Παρακάτω. Σε βλέπει άλλος, τον βλέπεις, σκέφτεσαι τι χάλιας που είναι, γυρνάς από την άλλη, ούτε να το σκέφτεσαι φίλε. Είπαμε, αλλά όχι κι έτσι. Προδιαγραφές φίλε, όλα με προδιαγραφές. Τι έχω εγώ; Να τα χεις και εσύ, και κάτι παραπάνω, λέμε τώρα. Ξέρεις, να διατηρείς μια άλφα εικόνα προυποθέτει και ένα άλφα κόστος. Οι άνδρες δε που χτυπιούνται στα γυμναστήρια και ξοδεύουν ώρες για να γραμμώσουν κοιλιακούς και ραχιαίους δεν θα κοιτάξουν μια γυναίκα που δεν είναι γυμνασμένη. Είναι θέμα προδιαγραφών. Αν ο άντρας δεν είναι του γυμναστηρίου και είναι του πνεύματος, λέμε τώρα, ή που θα ψάξει για μια χαζή που θα της πουλά το πνεύμα ή μια έξυπνη που θα συναγωνίζονται στο πνεύμα και θα τονώνεται ο εγωισμός και τον δύο ότι έχουν βρει κάποιον το ίδιο έξυπνο με αυτούς. Είπαμε προδιαγραφές. Γι’ αυτό τα όμοια έλκονται και όχι τα αντίθετα γιατί αν εσένα σ΄αρέσει η λογοτεχνία και ο άλλος σου μιλάει για το τελευταίο του πρωτεινούχο ρόφημα δεν θα πάει και πολύ μακριά η συζήτηση. Εν τέλει ψάχνεις τον εαυτό σου στον άλλο, ή κάτι που θα δυο θυμίζει τον εαυτό σου, ή αυτό που θαυμάζεις και θα ήθελες να είσαι, ή αυτό που ζηλεύεις και θέλεις να το καταχτήσεις. Και αρχίζει το παιχνίδι. Η εγκεφαλική προσέγγιση που για τους άντρες ονομάζεται κατάχτηση και για τις γυναίκες ονομάζεται «άσε τον να νομίζει ότι σε έριξε» γιατί δεν ρίχνεις τη γυναίκα, η γυναίκα πάντα επιλέγει αν θα σε αφήσει να την ρίξεις, γιατί σε έχει επιλέξει πρώτα εκείνη, αλλά σε αφήνει να κάνεις εκείνες τις προσπάθειες που είναι απαραίτητες και για τους δύο, για εκείνη να μη φαίνεται εύκολη και για εσένα να νοιώθεις καλά με τον εγωισμό σου ότι την κατάφερες. Οκ την κατάφερες λοιπόν, με όλα τα μέσα που διαθέτεις, έδωσες χρόνο, σημασία, έφαγες είκοσι κουταλάκια ζάχαρη και έβγαλες όλη τη γλυκάδα στα λόγια σου, της είπες όλα τα κομπλιμέντα που μπορούσες να σκεφτείς και ήσουν πιο πειστικός από βουλευτή που πάει για επανεκλογή. Την κατάφερες λοιπόν. Μετά ; μετά έρχεται η κρίσιμη στιγμή, αυτή που θα ανακαλύψετε χημεία (θα προτιμούσα να το ονόμαζαν γεωγραφία, αφού πας για ανακαλύψεις πιο βαθιά από το National geographic) αλλά έστω χημεία. Χημεία λοιπόν για τα αδάβιαστα είναι να εντοπίσεις με διάφορους και ποικίλους τρόπους τις σεξουαλικές ικανότητες του συντρόφου σου, σε ένα ή ενάμιση το πολύ δύο ραντεβού, εάν έχεις υπομονή για δεύτερες ευκαιρίες. Εάν είναι καλός/καλή το ονομάζεις έρωτα, πλέεις σε πελάγη ευτυχίας και χαμογελάς χαζοχαρούμενα. Εάν δεν σε έχει ικανοποιήσει, δεν υπάρχει χημεία (ευγενικά) και αυτό ισχύει και για τους δύο, όλα τα πιο πάνω ακυρώνονται πριν πεις καληνύχτα, θέλεις να την κάνεις με χίλια, να βρεις το πλησιέστερο φαρμακείο και να κάνεις γαργάρες και να πάρεις φόρα κουτουλώντας στην επόμενη κολώνα. Και τότε υπάρχει το εξής πρόβλημα. Είναι κι αυτή η χυλόπιτα που θα την σερβίρει ο ένας και θα τη φάει ο άλλος και αν την σερβίρεις εσύ καλώς, αν θα τη φας καλή σου χώνεψη. Το θέμα με τη χημεία, τη γεωγραφία και τις άλλες επιστήμες είναι ότι χρειάζονται μελέτη και εξάσκηση. Γιατί όποιες και αν είναι οι προδιαγραφές που θα σε οδηγήσουν εκεί, όταν θα είσαι εκεί, εάν δεν το κατέχεις το αντικείμενο θα μείνεις ανεξεταστέος/α. Μην ανησυχείς ! κάνε ιδιαίτερα το καλοκαίρι και ξαναδώσε το Σεπτέμβρη. Τώρα σοβαρά, όσοι μιλάνε για έρωτα και αγάπη χωρίς ανταπόδοση λένε μπαρούφες. Αλτρουισμός υπάρχει αλλά σε άλλες εκφάνσεις της ζωής . στον έρωτα θέλουμε το εγώ μας, στο αντίθετο φίλο, να μας γουστάρει τρελά σχεδόν όσο και ο καθρέφτης μας. Στον έρωτα θέλουμε αυτόν / αυτήν που θα έχει τις οκτώ από τις δέκα απαραίτητες προυποθέσεις που έχουμε στον εγκέφαλο μας και άμα τον βρούμε γαντζωνόμαστε από πάνω του πιο σφικτά από το τσιμπούρι στην πατούσα μας και αυτό τότε ονομάζεται «αγάπη» όταν περάσουν τα χρόνια και ο άλλος κάνει όλο και λιγότερα για σένα και εσύ αφήνεσαι στο έλεος του Θεού και μοιάζεις πιο απεριποίητη και από την παπαδιά τότε σαφώς θα λιγοστέψουν τα λάικ του ενός για τον άλλο και τότε αυτό ονομάζεται «δεδομένο» μια λέξη που χρησιμοποιείται στα μαθηματικά αλλά εν τέλει έχει να κάνει και με τη χημεία γιατί όταν πια ο άλλος είναι «δεδομένο» και δεν θεωρείς ότι η σχέση χρειάζεται δουλειά είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι θα μπει στην εξίσωση ο άγνωστος x και ή ο κύριος θα κόψει τις μπύρες και θα ξαναρχίσει τα γυμναστήρια ή η κυρία από παπαδιά θα ξαναγίνει πιο xot και από μεξικάνικο πιάτο σε λιγότερο από σαράντα μέρες και τότε πάρτε ανά χείρας και πάλι τη λίστα. Όλοι έχουν εκείνη τη λίστα με τα top ten που είναι πιο ιερή και από ευαγγέλιο. Ο τίτλος της «ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΕΓΩ»

(Τον θέλω ευαίσθητο, λέει η άλλη, να ναι καλόψυχος και συμπονετικός. Τι λες κυρά μου; τι θα τον κάνεις ; να βλέπετε αγκαλιά το notebook και να μοιράζεστε του κουτί με τα κλίνεξ; Την θέλει να ναι καλή νοικοκυρά ο άλλος και να φτιάχνει τα φαγητά που φτιάχνει η μάνα του. ε παντρέψου τη μάνα σου ρε φίλε, θα σ’ αγαπάει και περισσότερο και δε θα σου χαλάει και χατήρι. )

Ελπίζω να μην σας τη χάλασα τη βραδιά, αύριο θα επανέλθω με τα ρομαντικά μου, καμιά φορά όμως πέρα από τα όμορφα παραμύθια χρειάζεται να βλέπουμε και λίγο την αλήθεια, αυτή που όλοι ξέρουμε και όλοι στολίζουμε με όμορφα λόγια και εικόνες για να είναι λιγότερο κυνική.

ΜΣ (τα κυνικά)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

στον συνοικισμό

  Το Σάββατο το δείλις επήα στον συνοικισμό. Επαραγγείλαμε σουβλάκια που τη Φωτεινή, όπως τον παλιό τζιαιρό. Πότε ήταν ο παλιός τζιαρός; Τό...