Πέμπτη 9 Μαΐου 2019

τέτοια ώρα

Πάντα τέτοια ώρα
Ξυπνάω και κλαίω
Γιατί βλέπεις είναι η ώρα
Η πιο βολική
Είναι η ώρα που σε κοιτούσα
Να κοιμάσαι
Κι έλεγα δεν σ’ αγαπούσα
Είναι η ώρα που δίπλα κοιτάζω
Και δεν είσαι πια εκεί
Κι είναι για πάντα η ζωή μου
Ένα δίκοπο μαχαίρι
Να ισορροπήσω κρατιέμαι
σε φθαρμένο σχοινί
ήταν η δική μας ιστορία
χαμένη από την αρχή

ΜΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

στον συνοικισμό

  Το Σάββατο το δείλις επήα στον συνοικισμό. Επαραγγείλαμε σουβλάκια που τη Φωτεινή, όπως τον παλιό τζιαιρό. Πότε ήταν ο παλιός τζιαρός; Τό...