Και σήμερα θα υφάνω την ύπαρξη μου πάνω στο λευκό σου φανελάκι και το χαμόγελο σου που πήρα μέσα από μια φωτογραφία και το βαλα στα όνειρα μου.
Μη στέκεσαι πολύ κοντά μου, από μακριά θα σε κοιτώ, έτσι σαν μια κορνιζαρισμένη φωτογραφία από καλοκαιρινές διακοπές που μόλις χτες βγάλαμε.
Δε θα είσαι ένας ακόμα έρωτας, θα είσαι ο παιδικός μου έρωτας γιατί ήρθες όσο καθόμουν μόνη στην αυλή και μου άπλωσες το χέρι και παίξαμε μαζί όλο το απόγευμα.
Μετά μοιραστήκαμε ένα παγωτό χωνάκι, αλλά εσύ όλο το άφηνες να λιώνει και στερέωνες το χωνάκι στην άκρη της μύτης σου ακροπατώντας σε οριζόντιους κορμούς και στην παιδική σου ανεμελιά.
Και εγώ όλο γελούσα και σε κοιτούσα γιατί μου ξέφευγες κρυμμένος μέσα σε στάχυα, μόνο για να με ξαφνιάσεις κλείνοντας μου τα μάτια και προσποιούμουν ότι δεν ήξερα ποιος είναι και μ ‘ άλλα ονόματα σε φώναζα, μόνο για να μείνεις λίγες παραπάνω στιγμές κοντά μου, να νοιώσω το στήθος σου να λαχανιάζει και τα ιδρωμένα χέρια σου στα δικά μου πριν μου ξανακρυφτείς και πάλι.
Και σήμερα θα υφάνω τα όνειρα μου πάνω στο ροζ σου φανελάκι και τα χαρούμενα μάτια σου. Κι αν σε φοβίζουν τα σκοτάδια σου, έλα μαζί μου στην άκρη της Σαλίνας να μετρήσουμε τα φλαμίνγκο που δεν μετανάστευσαν ακόμη και να φτιάξουμε δαχτυλίδια από ασημένια χαρτάκια τσίχλας για να σφραγίσουμε την παιδική μας αγάπη.
Μόνο μη μεγαλώσεις … τολευκό σου πάει πολύ!
Μη στέκεσαι πολύ κοντά μου, από μακριά θα σε κοιτώ, έτσι σαν μια κορνιζαρισμένη φωτογραφία από καλοκαιρινές διακοπές που μόλις χτες βγάλαμε.
Δε θα είσαι ένας ακόμα έρωτας, θα είσαι ο παιδικός μου έρωτας γιατί ήρθες όσο καθόμουν μόνη στην αυλή και μου άπλωσες το χέρι και παίξαμε μαζί όλο το απόγευμα.
Μετά μοιραστήκαμε ένα παγωτό χωνάκι, αλλά εσύ όλο το άφηνες να λιώνει και στερέωνες το χωνάκι στην άκρη της μύτης σου ακροπατώντας σε οριζόντιους κορμούς και στην παιδική σου ανεμελιά.
Και εγώ όλο γελούσα και σε κοιτούσα γιατί μου ξέφευγες κρυμμένος μέσα σε στάχυα, μόνο για να με ξαφνιάσεις κλείνοντας μου τα μάτια και προσποιούμουν ότι δεν ήξερα ποιος είναι και μ ‘ άλλα ονόματα σε φώναζα, μόνο για να μείνεις λίγες παραπάνω στιγμές κοντά μου, να νοιώσω το στήθος σου να λαχανιάζει και τα ιδρωμένα χέρια σου στα δικά μου πριν μου ξανακρυφτείς και πάλι.
Και σήμερα θα υφάνω τα όνειρα μου πάνω στο ροζ σου φανελάκι και τα χαρούμενα μάτια σου. Κι αν σε φοβίζουν τα σκοτάδια σου, έλα μαζί μου στην άκρη της Σαλίνας να μετρήσουμε τα φλαμίνγκο που δεν μετανάστευσαν ακόμη και να φτιάξουμε δαχτυλίδια από ασημένια χαρτάκια τσίχλας για να σφραγίσουμε την παιδική μας αγάπη.
Μόνο μη μεγαλώσεις … τολευκό σου πάει πολύ!
MS (ΜΣ μικρές ιστορίες)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου