Πέμπτη 9 Μαΐου 2019

κάτι που θα πονά όσο και η απουσία σου

Κάθισα στον τελευταίο βράχο πριν τη θάλασσα και εκεί ορκίστηκα να μην την αφήσω να με αγκαλιάσει ξανά, ποτέ να μην βραχώ ξανά, παρά να μείνω εκεί δίπλα της με τα δάχτυλα απλωμένα εκατοστά μακριά από τον αφρό της, καταδικασμένη να μη μπορώ να την αγγίξω.
Ίσως και έτσι υπάρχει κάτι που θα με πονά σχεδόν όσο και η απουσία σου!
ΜΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

στον συνοικισμό

  Το Σάββατο το δείλις επήα στον συνοικισμό. Επαραγγείλαμε σουβλάκια που τη Φωτεινή, όπως τον παλιό τζιαιρό. Πότε ήταν ο παλιός τζιαρός; Τό...