Δευτέρα 31 Αυγούστου 2020

8/111 αγάπη εις εαυτόν * peacefull home peacefull heart *

Δευτέρα τελευταία μέρα του Αυγούστου που μας έκρουσε. Έκλεισε κιόλας αισίως και με επιτυχία ή πρώτη εβδομάδα της , άτε τωρα πώς να το πεις, εμπειρία, πρόκληση, τελοσπάντων αυτού του εγχειρήματος για αλλαγή και μεταστροφή προς το καλύτερο.

Το σαββατο ήταν η μεγάλη πρόκληση. Γιατί οι καθημερινές είναι οι μέρες εργασίας, είναι αρκετές οι ώρες που λείπω από το σπίτι, ήταν εύκολο για μένα να ακολουθήσω το πρόγραμμα μου τόσο στις ώρες που ήμουν γραφείο όσο και μετά. Το Σαββατοκυρίακο όμως θέλει μια επιπλέον συγκέντρωση και προσπάθεια ειδικά γιατί είσαι περισσότερες ώρες εσύ και ο εαυτός σου και είναι περισσότερες οι σκέψεις που κάνεις.

 

Ξύπνησα Σάββατο πρωί και άκουσα κανονικά τις θετικές δηλώσεις στο Youtube.  Κατέβηκα και έκανα και το στρέτσιγκ μουμ πρωινό ντους και μετά είχα να προγραμματίσω τις δουλειές μου. Είχα τα ψώνια καταρχάς και τα ψώνια για μένα είναι μεγάλος βραχνάς, η σκέψη και μόνο ότι έχω να πάω υπεραγορά, είναι σαν να μου χτυπάς στο κεφάλι με σιδερολοστό. Δεν έχω αγοραφοβία ούτε τίποτα, απλά βαριέμαι την συγκεκριμένη δουλειά. Οπωσδήποτε αποφάσισα ότι παρά να το αναβάλω για το υπόλοιπο της ημέρας και να το έχω μέσα στο μυαλό μου και να νευριάζω να πάω να το κάνω να φεύγει από τη μέση να τελειώνω.  Και επίσης αποφάσισα να μη βγαίνω από το σπίτι ατημέλητη γι αυτό και ντύθηκα και μακιγιαρίστηκα ελαφρώθθθθθθ για να μην κυκλοφορώ στην υπεραγορά σαν την άδικη κατάρα. Ωραία !! είμαι θετική !! είμαι όμορφη !! θα πάω να ψωνίσω !! ναι !!

 

Μπαίνω στο αυτοκίνητο , το αυτοκίνητο δεν ξεκινά !! αχά !! έτυχε σου καμιά φορά να σκεφτείς ότι έσιει κάποιον τζει πάνω, (στον ουρανό) τζιαι κάθε φορά που παίρνεις τις αποφάσεις σου τζιαι προσανατολίζεσαι προς κάποιο στόχο, λαλεί «κάτσε τώρα να δεις τι θα σου κάμω» τζιαι ξεκινά τζιαι παίζει μαζί σου; Ε ο δικός μου εν πάντα αθκιασερός ! Αλλά γατάκι δε μασάμε. Μα ενόμισες ρε τυπούι ότι εν να με χαλάσεις με τούτο; Γιατί έκατσε η μπαταρία του αυτοκινήτου; Τι λεθ ρε τώρα; Εμπρός καλοί μου γείτονες, ο ένας έφερε τους πόλους, τζιαι οι θκυο εκουντήσαντο στο δρόμο, ενώσαν τους πόλους τζιαι σε θκυο λεπτά το μιτσουπίσχ ήταν ξεκινημένο τζιαι εγώ στο δρόμο προς το κκόφι άιλαντ γιατί αν δεν πιω το φρέντο καπουτσίνο μου δεν λειτουργώ.

 

Τα ψώνια εποσπάσαμεν τα τζιαι το δείλις, αποφάσισα να κάμω τες δουλειές. Πριν ξεκινήσω τες δουλειες έκαμα λλίη αυτοανάλυση διά τον λόγο που κάθε φορά που τελειώνω τες δουλειές του Σαββάτου πιάνει με το μαράζι. Βασικά ήξερα αλλά έπρεπε να κάμω καλά τη διάγνωση για να μπορώ τζιαι να περάσω στην θεραπεία ή στην αλλαγή σκέψης.  Η αρνητική σκέψη ήταν. Μόλις τέλειωνα από το καθάρισμα του σαλονιού και όλα ήταν στη θέση τους και πεντακάθαρα ερχόταν η αρνητική σκέψη « για ποιο λόγο» αφού κανένας δεν θα έρθει. αφού δεν έχω κάποιον να τα δει, αφού δεν θα μου πει κανένα μπράβο, αφού μπλα μπλα μπλα. Με λίγα λόγια ένιωθα ότι δεν έκαμνα κάτι για να απολαύσω το αποτέλεσμα, αλλά από καθαρή υπόχρέωση και δεν μου έδινε καμιά ευχαρίστηση. Τούτο δεν ίσχυε φυσικά όταν περίμενα ξένους. Όταν περίμενα ξένους, φίλους μου για να φάμε, να πιούμε κλπ έκαμνα τες δουλειές με άλλη διάθεση και όχι μόνο αλλά άναβα και τα κεράκια μου φρόντιζα πέραν της καθαριότητας να υπάρχει και μια γενικότερη όμορφη ατμόσφαιρα κλπ

 

Άρα η ίδια διαδικασία γίνεται λόγω εξανασκασμού και βαρυγκομώντας και η ίδια διαδικασία γίνεται με χαρά και απόλαυση.

 

Μετά και για πρώτη φορά στη ζωή μου έκαμα τη σύνδεση. Ότι αυτό που ένιωθα και εφάρμοζα στο σπίτι το ίδιο ένιωθα και εφάρμοζα στο σώμα μου. Υπήρχε η απόκλιση. Όταν έβγαινα με κάποιον, άλλαζα διάθεση, είχα όρεξη να ντυθώ, να φροντίσω τον εαυτό μου, είχα κίνητρο να χάσω βάρος, άλλαζα αμέσως διατροφή, εβαζα κρέμες σώματος κλπ. Όταν ήμουν μόνη μου δεν είχα καμιά διάθεση να κάμω κάτι πέραν των βασικών, ένα ντους και το έριχνα στο φαί και στο τεμπελιό.

 

Και ποιο ήταν το μάθημα που έπρεπε να μάθεις Μαρίνα;

 

Ότι πρέπει να αγαπάς το σώμα σου και τον οίκο σου και πώς αγαπάς; Φροντίζοντας να είναι στην καλύτερη κατάσταση, έτσι ώστε να σε εξυπηρετεί και να χαίρεσαι όταν το κατοικείς. Και τούτο θα ισχύει από τη στιγμή που σταματήσεις να διαχωρίζεις τη ζωή σου σε περιόδους όπου υπάρχει κάποιος ή δεν υπάρχει κάποιος. 

Η νέα φιλοσοφία και σχολή και τρόπος σκέψης είναι ότι δεν υπάρχει μέρα που υπάρχει κάποιος στη ζωή σου και μέρα που δεν υπάρχει κάποιος στη ζωή σου. Όπως δεν υπάρχει μέρα που περιμένεις κάποιον ή δεν περιμένεις κάποιον να σε επισκεφτεί. εκείνο που έπρεπε να καταλάβεις ήταν ότι η κάθε μέρα μπορεί να φέρει ένα νέον άνθρωπο στη ζωή σου ή στην εξώπορτα σου. Και εσύ πρέπει να είσαι κάθε μέρα έτοιμος να τον υποδεχτείς. Την ώρα που κάποιος σου χτυπήσει την πόρτα της καρδιάς σου και ζητήσει τη φιλία σου, την αγάπη σου, ή οτιδήποτε, δεν θα του πεις συγνώμη ένα λεπτό να ετοιμαστώ. Πρέπει να είσαι έτοιμος. * αν εκείνος έρθει και εσύ δεν είσαι καλά θα ντραπείς να του πεις πέρασε...θα ντραπείς να τον προσκαλέσεις στο σπίτι σου γιατί το σπίτι σου είναι λερωμένο, και δεν θα τον αφήσεις να σε πλησιάσει γιατί εσύ δεν είσαι έτοιμος , ντρέπεσαι για το σώμα σου, για τις σκέψεις σου, είσαι αρνητικός και δεν θέλεις να τον φορτώσεις  * 

Πρέπει να είσαι έτοιμος κάθε φορά που βγαίνεις από την πόρτα. Πρέπει να είσαι πλημμυρισμένος από αγάπη, να εκπέμπεις φως και να σε τυλίγουν όμορφα αρώματα. Πρέπει να είσαι μια κινητή ευφορία και η πρώτη αντίδραση του ανθρώπου που θα σε αντικρίζει να είναι το χαμόγελο. Με ευγνωμοσύνη και αγάπη φροντίζεις το σώμα σου, το σπίτι σου και το έχεις σε διάθεση για κάθε συνάθροιση, επι-κοινωνία. Ξε-κλείδωτος και ανοιχτός για κάθε χαρά που θα έρθει, που θα παράξεις, που θα μοιραστείς. δεν έχει καμιά σημασία αν το σπίτι είναι μεγάλο ή μικρό ούτε αν είσαι ψηλός ή κοντός Σημασία έχει εκείνος που θα επισκεφτεί να νιώθει ότι εισέρχεται σε μια φιλόξενη αγκαλιά.

Δεν καθαρίζω το σπίτι μου για να το κλειδώνω και να το έχω σαν το μαυσωλείο και να το δείχνω στους συγγενείς μια φορά τον χρόνο.  Το διατηρώ καθαρό και όμορφο για να απολαμβάνω την ζωή μου εκεί. Την ώρα μου που θα κάτσω στον καναπέ μου να δω την ταινία μου και να διαβάσω το βιβλίο μου. Την ώρα μου που θα ξαπλώσω στα καθαρά μου σεντόνια και θα ονειρευτώ. Το φαί μου που θα φάω με το παιδί μου. Το τάβλι μου που θα παίξω. Την ταινία μου που θα δω και ναι τις νύχτες που θα έρθουν οι φίλοι μου και θα διαθέσω τον χώρο αυτό για να περάσουμε όμορφα και θα γεμίσει το σπίτι γέλιο.

 

Πέρασε το Σάββατο και η Κυριακή και έκανα όλα όσα είχα να χάνω αλλά ήμουν χαρούμενη την ώρα αυτή.  Κυριακή πρωί πήγα για κολύμπι και το απόγευμα στη μάνα μου και μετά για περπάτημα.  Μιλώ με τους φίλους μου και κανονίζω τις δραστηριότητες μου για τη βδομάδα. Έχω πράγματα να κάνω, έχω ανθρώπους να δω και έχω αγάπη να δώσω.

Καλημέρα και καλή μας νέα βδομάδα




 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Mind games

  Του έστειλε μήνυμα στο κινητό μια φωτογραφία με το σβέρκο της σημαδεμένο, μελανιασμένο, ένα σημάδι όπως τότε, όπως αυτό που της έκανε εκεί...