1η Σεπτεμβρίου

αρχή φθινοπώρου

τη νύχτα της παρουσίασης του βιβλίου ενός φίλου , κατά τη διάρκεια της συζήτησης κάποιος ρώτησε κάτι σχετικά με τους ανθρώπους και την αλλαγή τους και το πώς αποφασίζει κάποιος πότε θα αλλάξει. 

Και μου ήρθε τότε, η συνειδητοποίηση ότι ο άνθρωπος δεν αποφασίζει ούτε προκαθορίζει την αλλαγή του, η αλλαγή απλά του συμβαίνει και ο άνθρωπος απλά το συνειδητοποιεί μετά που θα έχει συμβεί.

Έτσι, ξυπνάς μια καλή μέρα και σου φαίνονται διαφορετικοί οι άνθρωποι, διαφορετικά τα χρώματα και τα τοπία, άνθρωποι που σου έλεγαν κάτι δεν σου λένε πια τίποτα, συμπεριφορες που τις καταπινες πια δεν μπορείς να τις αντέξεις, και κάποιον που τον έβλεπες σαν ένα μικρό Θεό, τώρα έχει κατέβει από τον Όλυμπο και κάνει παρέα με τους υπόλοιπους θνητούς.

Αλλάζεις  και η αλλαγή είναι συνεχής και μη αντιληπτή, και έτσι ακριβώς όπως πεθαίνουν κάθε δευτερόλεπτο τα κύτταρα μας και αναγεννιούνται και την ίδια στιγμή εμείς το ίδιο σώμα βλέπουμε συνεχώς, έτσι πεθαίνουν και αναγεννιουνται μέσα μας τα πάντα και αλλάζει η οπτική μας,

η αλλαγή δεν είναι τίποτα από την συνεχή ροή

κι αν σου έχει τύχει καμιά μέρα και δεις κάποιον στον καθρέφτη και δε σου μοιάζει πολύ καλωσόρισε τον καινούριο σου εαυτό και εναγκάλισε την αλλαγή

πονάει η αλλαγή, αλλά είναι πρώτον αναπόφευκτη και δεύτερον απαραίτητη
δεν την δέχονται όμως όλοι οι άνθρωποι
και δυστυχούν γιατί αρχίζουν κάποια στιγμή και αναγνωρίζουν μέσα τους αυτό για το οποίο έχουν γεννηθεί, την ίδια στιγμή γιγάντια δεσμά τους κρατάνε πίσω και έτσι δεν μπορούν να το τιμήσουν, να το στηρίξουν, να το αξιοποιήσουν, στερούνται τον σκοπό της ζωής τους , καταπιέζουν και σκοτώνουν τον εαυτό τους, του κόβουν ύψος και βάθος για να σμικρυνθούν, να έρθουν στα μέτρα των άλλων, για να μην τους απογοητεύσουν, να μην τους χάσουν γιατί πάνω από όλα τρομάζει η μοναξιά.

Και αν κάποια μέρα αποφασίσεις να είσαι ο εαυτός σου αλλά αυτό σε αφήνει με όλο και πιο λίγους, το σκέφτηκες καμιά φορά αυτό;

αν το να είσαι σε πολυκοσμία και πλήθη σε κάνει να νιώθεις καραγκιόζης και ψεύτης και ξεπουλημένος, τότε μόνος;

αν το να είσαι με ένα σύντροφο όταν δεν νιώθεις 100% ότι θέλεις να είσαι μαζί του σε κάνει να νιώθεις μια πόρνη αρσενική ή θηλυκή, τότε μόνος;

αν το να είσαι με ανθρώπους που δεν εκτιμάς και δεν αγαπάς και δεν θαυμάζεις και δεν θεωρείς πολύτιμους συνοδοιπόρους που από εκείνους έχεις να πάρεις σπουδαία μαθήματα ζωής και σε εκείνους θέλεις να δώσεις ότι καλύτερο και πιο όμορφο έχεις είναι αναγκαίο, και οι άλλοι δεν σε αφορούν, τότε μόνος ;

μόνος ή με ένα ή δύο ή τρεις, όσους αξίζουν να είναι και να μείνουν

οι υπόλοιποι πιάνουν χώρο και χρόνο από έναν βίο που είναι βραχύς και οι ώρες πολύτιμες

Κάποια στιγμή στη ζωή σου θα ξυπνήσεις και θα εννοήσεις ότι η αλλαγή είναι μια εγκυμοσύνη που συμβαίνει μέσα σου και αυτόν τον νέο εαυτό θα επιλέξεις αν θα τον γεννήσεις με οδύνη όπως είναι η κάθε γέννα, ή αν θα τον αποβάλεις πρόωρα και νεκρό και απλά θα φαντάζεσαι κάποτε, χρόνια μετά για το πώς θα έμοιαζες..αν γεννιόσουν εσύ.. έτσι όπως ακριβώς θα έπρεπε να είσαι εσύ..

Καλό μήνα και όταν είσαι έτοιμος και αποφασίσεις να δεις ποιος είσαι κράτα γερά