Τετάρτη 26 Αυγούστου 2020

αγάπη εις εαυτόν 3/111

 My 111 day challenge  - Η εις αυτόν αγάπη 111 μέρες 

 Το ταξίδι μετα-στροφής, μετα-μόρφωση και επανα-καλωδίωσης άρχισε στις 24/08/2020

Επανα-καλωδίωση σημαίνει σπάσιμο παλιών πεποιθήσεων και συνηθειών και εγκατάσταση νέων συνηθειών με σκοπό την αυτό-βελτίωση σε σωματικό, πνευματικό και συναισθηματικό επίπεδο.  Όντας πλάσμα ξεροκέφαλο και αυτοσυντήρητο η μόνη μάχη που έχω να δώσω είναι με τον εαυτό μου και επίσης γνωρίζω ότι είμαι η μόνη που μπορώ να μου επιβληθώ. Αυτό-πειθαρχώ όταν γνωρίζω ότι ο στόχος να παράξω έναν καλύτερο εαυτό, έναν εαυτό που αγαπώ ήδη γιατί είμαι σε θέση να τον ονειρευτώ και να τον βιώσω.

Εχω να παλέψω με θέματα όπως τα χαμηλά επίπεδα ενέργειας ( ή αλλιώς τεμπελιό) την λαιμαργία που με έκανε να ταλαιπωρώ το σώμα μου από το περιττό βάρος που το φόρτωσα και όλα αυτά γίνονται παράγωγα μιας χαμηλής αυτοεκτίμησης, μιας υπαρξιακής μοναξιάς, συναισθηματικής ανασφάλειας, αίσθησης ανεπάρκειας, το αίσθημα του ότι δεν είμαι αρκετή, όλες τις αρνητικές σκέψεις που αναπαράγει ανεξέλεγκτα ένα υπερτροφικό Εγώ. 

111 ημέρες λοιπόν για τον μεγάλο στόχο και όχι ο μεγάλος στόχος δεν είναι το να χάσω τόσα κιλά ή να γίνω μοντελάκι. Ο μεγάλος στόχος ονομάζεται κουμαντάρω εγώ τον Νου μου και όχι ο νους μου εμένα, και ναι εγώ μπορώ και θα ελέγξω, θα αναλύσω κάθε σκέψη και θα διαχωρίσω ποια σκέψη είναι το Είναι μου και ποιες οι φόβοι μου, ποια φωνή μέσα μου είναι η δική μου και ποια των κοινωνικών κατεστημένων, του παρελθόντος, ποιες οι σκιές.

Μπορώ γιατί είμαι πιο δυνατή από οτιδήποτε γύρω μου και μέσα μου

Οι αλλαγές που αποφάσισα είναι οι πιο κάτω

-          Αλλαγή διατροφής (βασισμένη στην διατροφολόγο μου φίλη και συμπαραστάτη)

Πρωινό

10-15 λεπτά διαλογισμός και θετικές σκέψεις

10-15 λεπτά ασκήσεις γιόγκα αναπνοές (με κεράκι για να υπάρχει η ανάλογη ατμόσφαιρα)

Απόγευμα

Μισή με μία  ώρα περπάτημα ή ποδηλασία

Βράδυ

Binaural Beats isochronic beats  (no time limitation) *                

Τα binaural beats ή δύωτα κύματα παίζουν ελαφρώς διαφορετικές συχνότητες σε κάθε αυτί, έτσι τα ακουστικά είναι απαραίτητα ώστε αυτού του είδους οι τόνοι να δουλέψουν! Με τους ισοχρονικούς τόνους, τα αυτιά λαμβάνουν τον ίδιο απλό ηχητικό παλμό, οπότε τα ακουστικά δεν χρειάζονται, αλλά μπορούν να ενισχύσουν την εμπειρία.  Αναλόγως των συχνοτήτων παράγεται και η  ανάλογη εγκεφαλική διέγερση οπότε δεν συστήνεται η χρήση κατά το οδήγημα ή κατά την διάρκεια της εργασίας

https://www.drweil.com/health-wellness/balanced-living/technology/beware-of-binaural-therapy/

 

Για να θεραπεύσεις τον εαυτό σου, να τον ιάσεις και να τον βελτιώσεις πρέπει καταρχάς να εντοπίσεις τις λανθασμένες σκέψεις και μοτίβα και κατόπιν να προχωρήσεις σε διορθωτικές ενέργειες

Το δικό μου μοτίβο όπως και πολλών ίσως και των περισσότερων ήταν να ξυπνώ και η πρώτη σκέψη μου να είναι η δυσθυμία. Δυσθυμία που για μας σημαίνει κακή-διάθεση

 

Η λέξη δυσθυμία προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη θυμός που θα πει ψυχή και το πρόθεμα δυσ- που έχει αρνητική σημασία. Στην κυριολεξία σημαίνει κακόθυμος στην ουσία όμως σημαίνει κακή-ψυχή. Σκέψου λοιπόν να ανοίγεις τα μάτια σου και ο εγκέφαλος σου να λέει κάθε μέρα

-Ούφφου πρέπει να σηκωθώ

- ούφφου έχω πάλι να πάω δουλειά

- ούφφου δεν ξέρω τι θα φορέσω

-ούφφου κάμνει πυρά

-ούφφου κάμνει κρύο

-και οτιδήποτε άλλο ξεκινά από ούφφου

 

Τώρα ξυπνώ παίρνω το κινητό από το κομοδίνο και έτσι όπως είμαι με μισόκλειστα μάτια ακούω μια φωνή, σε ένα βίντεο στο youtube να λεει όμορφα πράγματα για μένα, για τη ζωή, για την ευγνωμοσύνη, πράγματα που τα θεωρώ δεδομένα, πράγματα που ξεχνώ ότι έχω, πραγματα που ξεχνώ ότι είμαι. Στην αρχή ο εγκέφαλος μου γλυστρά στο παλιό μοτίβο, σκέφτομαι για τη δουλειά και ότι έχω να κάνω αυτό και το άλλο και μετά του λέω σκάσε, άκου, ηρέμησε, ανάπνευσε… αναπνέω… αναπνέω, ακούω και ο νους σιωπά!!

 

Την ίδια δυσ-θυμία ένιωθα και το βράδυ. Μόλις ξάπλωνα ο νους μου έκανε download ¨όλα τα στραβά και ανάποδα των τελευταίων μέρων, μηνών, ετών αναπαρήγαγε σκηνές, διαλόγους, και επεσήμανε κάθε λάθος που μπορεί να είπα ή έκανα, το μεγέθυνε, το έκανε ένα τεράστιο τέρας, διαστρέβλωνε γεγονότα, έκανε το άσπρο μαύρο. Τώρα δεν μπορεί να το κάνει. Κλείνω το volume του νου μου και ακούω κάτι άλλο μέχρι να με πάρει ο ύπνος. (από τότε που το εφάρμοσα έχουν λιγοστέψει τα άσχημα όνειρα)

 

Ετοιμάζω τα ρούχα της επόμενης ημέρας από το βράδυ και τα έχω κρεμασμένα στο ντουλάπι μου, ξέρω ότι είναι εκεί, ξέρω ότι αύριο θα ξυπνήσω και θα έχω μια έγνοια λιγότερη. Σηκώνομαι με πρόθεση για χαρά και για να ζήσω μια όμορφη μέρα, φροντίζω να σκεφτώ θετικά (θετικές προθέσεις) να ζεστάνω την μηχανή (ασκήσεις) να αποβάλω οτιδήποτε αρνητικό του χτες (ντους – νερό ) να προσδώσω την πρόθεση για χαρά του σήμερα (άρωμα)  ντύνομαι όμορφα (αξίζω) μακιγιάζ (προσδίδω χρώμα) και είμαι έτοιμη για την μέρα και όσα θα φέρει

(Και το σημαντικότερο όλα τα κάνω συνειδητά, είμαι παρούσα και όχι στον αυτόματο, ακούω τις σκέψεις μου και τις κατευθύνω, δεν είμαι βουλιαγμένη μέσα σε αυτές, είμαι σε θέση να εντοπίσω πότε ο νους μου φλυαρεί ακατάπαυστα και πόσο τοξικές είναι οι σκέψεις και πόσο η τοξικότητα τους επηρεάζει το σώμα μου.  όταν πρέπει του λέω σκάσε λοιπόν)

 Ετοιμάζω το γεύμα μου από την προηγούμενη μέρα, έχω ψωνίσει όλα όσα είναι απαραίτητα για να τρώω σωστά , έχω τα φρούτα μου και το αβοκάντο μου, φροντίζοντας να τρέφομαι σωστά φροντίζω και για το παιδί μου και νιώθω και πιο καλή μάνα. Έχοντας πρόγραμμα και τηρώντας το έχω μια έγνοια λιγότερη και δεν θα περιμένω να πεθάνω της πείνας για να πάω στο φούρνο να πάρω μια βλακεία να φάω. Γιατί;  τρώω κάθε 2 ώρες κάτι μικρό και ισορροπώ τον οργανισμό μου και δεν παθαίνει κρίσεις βουλιμίας.

 

Τούτο με διδάσκει την ισορροπία και σε άλλους τομείς

 

Τούτο με διδάσκει ότι αν αγαπώ κάθε μέρα τους ανθρώπους μου, κάθε φορά που πεινάσω λίγο για αγάπη, στείλω ένα μικρό μήνυμα και λάβω μια μικρή απάντηση σε έναν καλό φίλο, σε ένα πλάσμα αγαπημένο, ισορροπώ συναισθηματικά, και δεν παθαίνω κρίση μοναξιάς.

 

Τούτο με διδάσκει ότι όταν αρχίσω να ισορροπώ δεν έχω ξεσπάσματα γιατί φροντίζω να είμαι χορτασμένος, να νιώθω πλήρης.

 

Τούτο με διδάσκει να δίνω την κατάλληλη σημασία στο κάθε βίωμα. Την ώρα του γεύματος μου συγκεντρώνομαι στο γεύμα μου, να τρώω αργά και να γεύομαι την κάθε μπουκιά. Εκείνη τη στιγμή δεν κάνω κάτι άλλο.

 

Τούτο με διδάσκει να δίνω την κατάλληλη σημασία στις άλλες εμπειρίες που έχω να γευτώ στη ζωή μου. Όταν είμαι με ένα φίλο, του αφιερώνομαι αποκλειστικά, όταν μιλώ με το παιδί μου είμαι εκεί αποκλειστικά, οτιδήποτε κάνω, την ώρα που το κάνω, πρέπει να είμαι παρών, 100 % και αποκλειστικά. Όχι το σώμα μου να είναι εκεί και η σκέψη μου αλλού.

 

Τούτο με διδάσκει πόσο σημαντική είναι η ώρα μου με τον εαυτό μου και η ώρα της απόλυτης μου σιωπής και ταυτόχρονα το δικαίωμα σου στην δική σου ώρα με τον εαυτό σου και τη σιωπή σου.

 

Εκπαιδεύω τον εαυτό μου στο να μάθω να εκφράζω με υγιή τρόπο τα συναισθήματα μου να μιλώ αλλά και να ακούω. Είμαι υπομονετική, αναγνωρίζω στην έφηβη μου κόρη το δικαίωμα να έχει τα σκαμπανεβάσματα στη διάθεση της αλλά παράλληλα θέτω τα όρια μου, στην ηρεμία που αναζητώ στον εαυτό μου και στο σπίτι μας.  Είμαι καλά, αποδέχομαι όσα δεν μπορώ να αλλάξω αλλάζοντας την προοπτική μου. Αντιμετωπίζω τις μάχες μου με τον καλύτερο τρόπο που ξέρω, δυναμώνοντας τον εαυτό μου και έχοντας αγαπημένους σύμμαχους.

 

111 ημέρες αγάπης εις εαυτόν Ημέρα Τρίτη

 

Χθες ημέρα δεύτερη γύρω στις 5 το απόγευμα μετά τον ύπνο τον απογευματινό που δεν ήρθε, και ενώ όλη η μέρα ξεκίνησε και πήγαινε καλά, με έπιασε μια ψυχική κρίση, μια μαυρίλα, ένα ψυχοπλάκωμα, απελπισία, κλάμα και ένας ψυχικός πόνος αφόρητος που μετατράπηκε σε σωματικό μέχρι που ένιωσα την καρδιά μου να σφίγγεται νομίζοντας ότι θα πάθω καρδιακό.  Ήταν λες και μου έκανε σαμποτάζ ο εαυτός μου. Ένιωσα αυτολύπηση, έφυγε όλη μου η όρεξη, πήγα πάλι στα μηδέν επίπεδα ενέργειας και ήθελα απλά να εξαφανιστώ. 

Σηκώθηκα ξάπλωσα στον καναπέ στο σαλόνι ήρθε η Κατερίνα.  Πονούσα απίστευτα. Προσπαθούσα να αναπνεύσω. Σκεφτόμουν τα δυο τρία απλά πράγματα που είχα να κάνω και ένιωθα ότι είναι βουνό. Της είπα

Έχω να κάνω ντους, να πάμε για ψώνια, να μαγειρέψω το ψάρι και να πάμε περπάτημα. Τίποτε από αυτά δεν είχα ενέργεια να κάνω. Εκεί ήταν η παγίδα όμως. Να πέσω στην παγίδα, να ακούσω στη διάθεση μου να τα παρατήσω όλα και να πάω να κλειδωθώ στο δωμάτιο μου και στην μιζέρια μου ή να αντιδράσω; Ξέρω ότι αν ενδώσω θα είναι η μεγαλύτερη παγίδα. Αποφάσισα να αντιδράσω. Θα ξεγελάσω τον εαυτό μου , θα του δίνω μια μια κουταλιά το φάρμακο.  Αποφάσισα να μην τα κάνω όλα την ίδια ώρα μέσα στο μυαλό μου. 

Θα ξεκινήσω με το πιο απλό. Να πάω να κάνω ένα ντους. Ίσως μετά νιώσω καλύτερα.

Και μπήκα στο ντους. Και ένιωσα καλύτερα.

Και μετά πήγαμε στην υπεραγορά μαζί. Και δεν ήταν τόσο δύσκολο. 

Και μετά πήγαμε για το περπάτημα μας μαζί με τα σκυλιά. Ανάπνευσα και ένιωσα καλύτερα. 

Και όταν ήρθαμε σπίτι είχα όρεξη να φτιάξω και το δείπνο. Και όχι μόνο το δείπνο, ετοίμασα και μεσημεριανό για σήμερα.

και ξεγέλασα τον εαυτό μου και έκανε όλα όσα είχε να κάνει απλά του τα διαχώρισα για να μην συγχίζεται

Και ξέρω ότι θα τύχει να ξανανιώσω έτσι, και ξέρω ότι την ώρα που νιώθω έτσι νιώθω ότι είμαι ένα μαύρο χάλι

Αλλά την ίδια στιγμή θυμάμαι ότι ξανάνιωσα έτσι και πέρασε και ξέρω ότι όπως πέρασε θα περάσει και την επόμενη φορά και θα σηκωθώ και θα κάνω όλα όσα έχω να κάνω, όσα πρέπει να κάνω και όσα θέλω να κάνω

Ξέρω ότι είναι και αυτό μέρος της διαδικασίας, και δίνω στον εαυτό μου χώρο να κλάψει και τον χρόνο να επανέλθει. Δεν είναι όλα μια συνεχής ευθεία, ίσως στα 10 βήματα μπροστά να κάνεις και δύο πίσω, εκείνο που έχει σημασία είναι να μην βγαίνεις από τον δρόμο σου.

Και ξέρω αγάπη μου ότι την ώρα που εσύ στέλνεις ένα μήνυμα ρωτώντας με αν είμαι καλά, ή ένα αστείο βίντεο ή με νοιάζεσαι, ότι ίσως εσύ, την ώρα εκείνη να μην είσαι καλά ο ίδιος, ίσως, να είσαι και πολύ χειρότερα από εμένα, αλλά αυτή είναι η υπέρβαση, την ώρα που εσύ δεν είσαι καλά, να έχεις έγνοια για την/τον φίλη/φίλο σου. Είναι η μάνα, είναι ο πατέρας, είναι οι αδελφικοί μας φίλοι, είναι οι ψυχικοί μας συνοδοιπόροι, είναι οι άνθρωποι που πέρασαν και έφυγαν αλλά μας άφησαν παρακαταθήκη ένα μάθημα ζωής, δύναμης και αγάπης. Είναι οι άνθρωποι που ερωτευτήκαμε και αγαπήσαμε βαθιά αλλά δεν υπάρχει πια ρόλος υπαρξης μας στη ζωή τους και τους αφήνουμε τον χώρο κενό για τον επόμενο δάσκαλο, τον επόμενλμ σύντροφο, το επόμενο μάθημα, μέχρι το επαν-ειδίν, με το σ' αγαπώ πάντα αναλλοίωτο μέσα μας. Είναι όλοι εκείνοι και θα είναι άλλοι τόσοι αλλά είναι και εκείνος που θα είναι μαζί μας από την πρώτη μέρα μέχρι την τελευταία και σ' εαυτόν οφείλουμε αγάπη.

 Ημέρα 3/111

 Ευχαριστώ








1 σχόλιο:

  1. Ωραιο κείμενο, σιγά σιγά γίνονται οι αλλαγές αρκεί να το έχουμε βάλει στόχο... Σ ευχαριστώ Μαρίνα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

12 12

  Το σημερινό μου άρθρο απευθύνεται στους μονογονιούς τζιαι στους ανθρώπους που εδεχτήκαν βία Μετά από τον ντόρο και την φασαρία στα μίντια ...