έπρεπε να σε χάσω για να κοιτάξω την αιωνιότητα εντός μου
έπρεπε να σε χάσω για να βρω τη δύναμη να σε βρω
τα χιλιάδες χρώματα, τα ενωμένα μας σώματα
την κατάφαση του πνεύματος μετά από το τρισδιάστατο μας όχι
την απόρριψη που ταπεινώνει την αλαζονική μου ύπαρξη
την ώρα που με εγκαταλείπεις σε καλωσορίζω
την ώρα που με αποχαιρετάς σε αναγνωρίζω
είσαι ο καθρέφτης που ξεκαθαρίζει την διαστρεβλωμένη μου εικόνα
είσαι ο πόνος, το ξεγύμνωμα, η απο-κάλυψη
είσαι η ρίζα της δυικής θεωρίας
είσαι η φλόγα που αιώνια καίει εντός
Μ.
η θλίψη δεν είναι τίποτε περισσότερο από τον πόνο που νιώθουμε όταν το Εγώ μας κατακερματίζεται όταν μια δύναμη, ανώτερη από εμάς , μας αφαιρεί τον έλεγχο. Ο δρόμος προς την πνευματικότητα είναι ο δρόμος της απώλειας και όταν χάσω τα πάντα θα στραφώ εντός μου, για να βρω τι έχει μείνει Θα βρω εκείνο που υπήρχε πάντα. Μετά την διάσπαση μετά την πλήρη διάλυση μπορεί να επιτευχθεί η πλήρης ένωση, με τον άλλο, με το όλον, με τον οποίο ουδέποτε είμαστε στην ουσία διαχωρισμένοι
δυϊσμός ο : (φιλοσ.) θεωρία σύμφωνα με την οποία ο κόσμος διέπεται από δύο αντίθετες και ανεξάρτητες αρχές, το πνεύμα και την ύλη, το αγαθό και το κακό, την ελευθερία και την αναγκαιότητα. ANT μονισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου