Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2020

29/111 αγάπη εις εαυτόν * be a diamond *

 29/111 * a new unexpected challenge*

Ημέρα 29η από τις 111 ημέρες  του challenge μου. 

Αν θυμάσαι, που θυμάσαι πάρα πολύ καλά γιατί ξέρω ότι με παρακολουθείς,  σου είπα, ότι είναι γεγονός, ακριβώς όπως τους νόμους του Μέρφι, ότι τη στιγμή που συνειδητά αποφασίζεις να αλλάξεις τρόπο ζωής και να κάνεις βήματα προς την άλλη κατεύθυνση, αρχίζει και η δοκιμασία εκ του άνωθεν.

 Μου θύμισε αυτή η διαδικασία, τις βιογραφίες Αγίων, όχι ότι θα αγιάσω, ήντα τσανς, αλλά, μου θύμισε πραγματικά κάτι ιστορίες που διαβάζαμε για κάποιον που αποφάσιζε να στραφεί προς τον Θεό και την ενάρετη ζωή και με το που το αποφάσιζε άρχιζαν να παρουσιάζονται πειρασμοί.. ειναι σαν να κάμνεις δίαιτα τζιαι να έρκεται η Ανέτ με ένα κουτί κοκ, τρουφούδες τζιαι τάρτες που τον Ζορπά. 

 Οι πειρασμοί είναι πολλών ειδών και περάσαμε πολλούς και δώσαμε εξετάσεις και περάσαμε στην επόμενη τάξη.  Κάποια στιγμή έρχεται και πάλι ένα εμπόδιο και άμα είναι από αυτά που πέρασες πολλές φορές στο παρελθόν και το μάθημα το έχεις μάθει καλά δεν επηρεάζεσαι, το περνάς χωρίς δυσκολία. Γιατί το μάθημα το έχεις περάσει με άριστα όταν πλέον εκείνο που θα σου συμβεί, που φαινομενικά είναι κάτι κακό – άσχημο – μια ταλαιπωρία, αυτό λοιπόν τη στιγμή που θα σου συμβεί δεν θα σε επηρεάσει αρνητικά, ή τουλάχιστον όχι τόσο αρνητικά όσο θα σε επηρέαζε πριν από μερικά χρόνια.

 

Ο «σκοπός» είπαμε και ξεκαθαρίζουμε δεν είναι η ευτυχία, που είναι άπιαστο όνειρο αλλά η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη γαλήνη και ηρεμία, η οποία αποσκοπεί στο εξής. 

 

Και για να το βάλω κάτω και να το εξηγήσω σωστά πρέπει να το θέσω σαν μια απλή λογιστική πράξη.

 

1)      Εχω x χρόνια να ζήσω

2)      Εχω κάποιες υποχρεώσεις στις οποίες πρέπει να αντεπεξέλθω οικονομικά και συναισθηματικά

3)      Για να αντεπεξέλθω στις πιο πάνω υποχρεώσεις πρέπει να βρίσκομαι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση στην υγεία μου και στην ψυχολογία μου. Αναγνωρίζω ότι για να βρίσκομαι στην καλύτερη κατάσταση σωματικά πρέπει να είμαι καλά ψυχολογικά.  Αναγνωρίζω ότι για να είμαι καλά ψυχολογικά πρέπει να είμαι καλά σωματικά. Για να γίνει αυτό εξαρτάται μόνο από εμένα. 

4)      Για να γίνει αυτό χρειάζεται ανακατεύθυνση της ενέργειας μου από τις αρνητικές δραστηριότητες.

5)      Αποκλείω από τη ζωή μου οτιδήποτε μου προκαλεί αρνητικότητα, μου σπαταλά εγκεφαλικά κύτταρα άσκοπα, με λυπεί, με στενοχωρεί, με κάνει να νιώθω τοξικά συναισθήματα, ζήλεια, φθόνο, μειωμένη αυτοπεποίθηση κλπ.  Έχω μετακινήσει τον εαυτό μου μακριά από οποιαδήποτε μέσα ήταν τοξικά και λέω όχι στην υπερέκθεση.  Έχω ξεπεράσει τους εθισμούς των λάικ και των κόκκινων σημάτων.

6)      Εντάσσω στη ζωή μου ωφέλιμες δραστηριότητες.  Αναπνέω, περπατώ, ασκούμαι στην ευγνωμοσύνη, περνώ χρόνο με την φύση, με τον εαυτό μου, με το όλο.

7)      Κάνω οικονομία ενέργειας.  Τούτο σημαίνει ότι σταματώ να νευριάζω με πράγματα άσκοπα και πράγματα που δεν μπορώ να αλλάξω και φυλάω την ενέργεια μου και τις δυνάμεις μου για εκείνα, που θα συμβούν κάποια μέρα αναπόφευκτα και όταν θα συμβούν θα πρέπει να είμαι δυνατή.  Και μιλώ για τους γονείς μου που γερνούν και έχουν να αντιμετωπίσουν τα θέματα υγείας τους και τον χρόνο που πέρασε, μιλώ για τα παιδιά μου που έχουν μια ζωή μπροστά τους και είναι στην εκκίνηση, μιλώ για τα αδέρφια μου και τον στενό μου κύκλο και τους ανθρώπους μου.  

Αυτό με την εξοικονόμηση ενέργειας ήταν κάτι που άκουσα στο σεμινάριο που πήγαμε με τον δάσκαλο πολεμικών τεχνών και μου άρεσε και το κράτησα.  Το να μην νευριάζεις  άσκοπα, να μην μουρμουράς άσκοπα και να μην μπλέκεσαι με τοξικούς ανθρώπους και καταστάσεις για χάριν της περιπέτειας είναι μεγάλη σοφία.  Αποσκοπεί στην ηρεμία σου, που συνεισφέρει στην υγεία σου, που θα σε κρατήσει γερό και δυνατό για όσα μέλλουν και για τις μάχες που θα έχεις να δώσεις την ώρα που θα πρέπει να τις δώσεις.  

 

Εκείνες τις μάχες από τις οποίες θα πρέπει να βγεις νικητής.  Και κάπου εδώ πάμε πίσω στην αρχή, στην «αρχή» που λέει ότι το μάθημα είναι ότι πρέπει να παραμένεις ήρεμος, ακόμα και κατά τη διάρκεια της μάχης, και σαν καλός καπετάνιος να κρατάς το πηδάλιο σφικτά και να μην ξεφεύγεις από την ρότα σου. Αυτό σημαίνει την ώρα που θα συμβεί το ξαφνικό το εμπόδιο και το απρόβλεπτο και θα έχεις την τάση να επιστρέψεις στους εθισμούς σου για να απαλύνεις τον πόνο το σοκ το άγχος σου, εκείνη είναι η στιγμή που θα πρέπει  να αποφύγεις την παγίδα.  Ξυπνά το μωρό μέσα σου που δε θέλει να του βάλουν δύσκολα

 

-          Συνέβη αυτό και κοίτα πόσο κρίμα είμαι. Και αφού είμαι κρίμα και αφού συμβαίνουν πάντα δύσκολα σε μένα, άφησε με να φάω – να πιω (αν είσαι αλκοολικός  ) – να πάω να πάρω τη δόση μου και η δόση μπορεί να είναι ένα τσιγάρο που θα καπνίσεις μετά που το έχεις κόψει για έξι μήνες, μπορεί να είναι ένας πρώην που θα πάρεις τηλέφωνο, γιατί ξέρεις ότι θα σου πει εκείνα που θέλεις να ακούσεις και θα νιώσεις για λίγο καλύτερα.  Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση για έναν πρώην, που δεν μπόρεσε να είναι νυν, να δει το τηλέφωνο σου στην οθόνη του και να νιώσει ότι τον «χρειάζεσαι»  παίρνει εκείνος αξία γιατί ακόμα τον *χρειάζεσαι*  ή τον *χρειάστηκες* και σίγουρα θα τρέξει προς την υπηρεσία σου και για να σε εξυπηρετήσει ή για να σε παρηγορήσει αλλά ξέρετε και οι δύο πολύ καλά ότι αυτό θα οδηγήσει σε κάτι άλλο και ενώ ο συναισθηματικός και ενεργειακός δεσμός είχε κοπεί, τον επαναφέρεις, και ξανανοίγεις ένα κεφάλαιο μεταξύ δύο ανθρώπων, που θα κληθούν να παίξουν ξανά ίδιες σκηνές από μια ταινία που την ξέρουν καλά, μια ταινία που δεν είχε καλό τέλος γιατί αν είχε καλό τέλος αυτοί οι δύο θα ήταν μαζί και δεν θα θυμόνταν ο ένας τον άλλο όταν *χρειάζονται* κάτι.  


Είναι πολύ σημαντικό και ήταν και αυτό κάτι που κατάλαβα πρόσφατα ότι πρέπει να είναι ξεκάθαρη η κάθε παρουσία του  κάθε ενός ανθρώπου στη ζωή μας, όπως ξεκάθαρη πρέπει να είναι και η απουσία του.  Δεν λέω ότι δύο πρώην δεν μπορούν να έχουν ρόλο ο ένας στην ζωή του άλλου αλλά αν υπάρχουν συναισθηματικά υπολείμματα ή στον έναν ή στον άλλο ή και στους δύο απλά εκείνο που γίνεται είναι μια αναπαραγωγή – επανάληψη μιας αυταπάτης , το άνοιγμα μιας πληγής που θα έπρεπε να είχε κλείσει. 


Ναι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι εθισμοί, οι μεγαλύτεροι εθισμοί θα έλεγα απλά παίρνει λίγο περισσότερο χρόνο ή χρόνια να αντιληφθείς το fixation την δόση αυτοπεποίθησης, ικανοποίησης,  ηδονής σου δίνει ο κάθε ένας αλλά και το τι καλείσαι να πληρώσεις σε αντάλλαγμα.  Δεν παύει να είναι ένα fix μια γρήγορη δόση η επίδραση της οποίας θα κρατήσει μόνο για λίγο. Μια δόση με επιφανειακά αποτελέσματα προσωρινής ανακούφισης  που θα σε αφήσει  όμως να ξεκινάς από εκεί που το άφησες την προηγούμενη φορά.

 

Για να μην είσαι εξαρτημένος από μια σχέση, είτε γονική, είτε συντροφική είτε φιλική πρέπει να βασίζεται σε μια ισόποση και ισότιμη συναλλαγή , απαλλαγμένη από οποιεσδήποτε υποχθόνιες τάσεις  εκμετάλλευσης και χειριστικότητα.  Και για να επιτευχθεί αυτό και για να έχεις υγιείς συναλλαγές με τους γύρω σου πρέπει να έχεις επακριβή αίσθηση της «αξίας» σου και να  θεωρείς τον εαυτό σου ένα ατόφιο διαμάντι ανεκτίμητης αξίας του οποίου η τιμή δεν είναι διαπραγματεύσιμη.   Και γιατί λέω διαμάντι. Γιατί άμα το σκεφτείς το διαμάντι είναι ο πιο ακριβός πολύτιμος λίθος όχι γιατί λάμπει περισσότερο από τους άλλους αλλά γιατί είναι ο μόνος λίθος που δεν χαράσσεται από κανέναν άλλο και η ίδια η ονομασία του είναι από τη λέξη «αδάμας» που σημάνει αδάμαστος.  Διαμάντι λοιπόν.  like a diamond που λέει και η Ριάνα. Τίποτε λιγότερο.


Let’s get back to basics. Θα συμβούν πολλά που θα είναι παγίδες και σαν γοργόνες με όμορφη φωνή θα σε καλούν να επιστρέψεις στους εθισμούς σου, όποιοι και αν είναι αυτοί. Ο κάθε ένας τους δικούς του τους ξέρει, είναι επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Το θέμα είναι να δεις ποιο είναι το μοτίβο, τι κάνεις, τι σου προσφέρει και τι συνέπειες υπάρχουν.  Επίσης να αντιληφθείς την τάση που έχεις , όταν κάτι συμβαίνει, να το χρησιμοποιείς ως δικαιολογία και άλλοθι,  έτσι ώστε να κάνεις εκείνο που ξέρεις ότι δεν θα έπρεπε να κάνεις.  Γιατί ξέρεις τι πρέπει και τι όχι

 

Καλημέρα μας και καλή βδομάδα πάντα με αγάπη






 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Mind games

  Του έστειλε μήνυμα στο κινητό μια φωτογραφία με το σβέρκο της σημαδεμένο, μελανιασμένο, ένα σημάδι όπως τότε, όπως αυτό που της έκανε εκεί...