η έμπνευση έρχεται πάντα στην ώρα της

την στιγμή που συλλαμβάνω μια σκέψη για ένα νέο έργο νιώθω να με πλημμυρίζει μια ηδονή που ξεκινά από μυαλό και προχωράει στο σώμα.  Είναι ακριβώς οι ίδιες σωματικές αντιδράσεις που έχει ένας όταν ερωτεύεται, ο εραστής που σε λίγο θα συναντήσει την ερωμένη του, εκείνη τον εραστή της

η διέγερση ξεκινά από πριν, στην ιδέα της σκέψης, της προκείμενης συνάντησης

το ίδιο και τη στιγμή που έρχεται η ιδέα, η έμπνευση, ακριβώς όπως όταν είσαι ερωτευμένος, παύουν όλες οι άλλες σκέψεις, οι προβληματισμοί και το μόνο που επικρατεί στο μυαλό σου είναι η "ιδέα"

γιατί κάνουμε λόγο για "σύλληψη" της ιδέας όπως και του "εμβρύου"

ίσως επειδή ήταν κάτι που δεν υπήρχε μέχρι να υπάρξει

η ιδέα δεν υπήρχε πουθενά, δεν πήγες κάπου να την πάρεις αυτούσια, ήταν μια σωρεία από σκέψεις και εικόνες διάσπαρτες, παρελθοντικές, και ξαφνικά κάποια στοιχεία ενώνονται στο μυαλό σου και ιδού η "ιδέα"

ωραίο πράγμα η ιδέα και ηδονική η στιγμή της "σύλληψης" της, σχεδόν οργασμική θα έλεγα

ήθελα με κάποιον να το μοιραστώ, να το πω με όλον αυτόν τον ενθουσιασμό που νιώθω αυτή τη στιγμή και στο μυαλό μου μόνο ένας άνθρωπος ήρθε

είναι αυτό που σου είπα πριν λίγες μέρες, για τα κουμπάκια που ανάβουν μόνο όταν τα αγγίξουν ορισμένα άτομα, λοιπόν όταν επρόκειτο για "λογοτεχνία" και ιδέες, μόνον εκείνος ένιωθε τον ίδιο ενθουσιασμό με εμένα, μόνο εκείνος έδειχνε τόσο ενδιαφέρον, θαυμασμό και ήθελε να ακούσει κι άλλα και εγώ ήθελα να του πω κι άλλα και .... αυτό ήταν το μαγικό κουμπί που μου πατούσε.. ο δικός μοναδικός μας τρόπος επικοινωνίας, κάτι σχεδόν που μοιάζει με "έρωτα" μια ηδονή που τη μοιράζεσαι με κάποιον που χαίρεται με αυτό που κάνεις, το νιώθει, το συμμερίζεται, το ζει μαζί σου

έχει συγκεκριμένα άτομα για συγκεκριμένες επικοινωνίες

όταν έχεις ένα πρόβλημα θα αποταθείς σε κάποιον, όταν έχεις κάτι πάρα πολύ σοβαρό ίσως σε κάποιον άλλο που ξέρεις ότι θα σε βοηθήσει να δεις τα πράγματα πιο ψύχραιμα, και αποτείνεσαι σε διαφορετικούς ανθρώπους για διαφορετικά θέματα κάθε φορά αναλόγως της αντίδρασης που ξέρεις ότι θα έχεις και όταν πρόκειται για κάτι καλό που έχεις κάνει θα πας σε αυτόν που θα σου πει  "μπράβο αγάπη μου, είμαι τόσο περήφανος για σένα"  και ξέρεις, κάποτε σκέφτομαι ό,τι αυτή ίσως να είναι από τις βασικότερες ανάγκες ενός ανθρώπου, η γυναίκας ή άντρα, να έχει κάποιον να του πει ένα γνήσιο "Μπράβο αγάπη μου, σε θαυμάζω, είμαι τόσο περήφανος για σένα" για οτιδήποτε μικρό ή μεγάλο κάνει, έστω είναι ένα θέατρο που γράφει, ένα δίστιχο, ή ένα ωραίο φαί που μαγείρεψε
μικρές ενέσεις αυτοπεποίθησης, έτσι τις ονομάζω, να λέμε στους ανθρώπους μας πόσο περήφανοι είμαστε για εκείνους

όταν όμως έχεις μια πάρα πολύ καλή ιδέα ;

άντε τώρα να κάτσεις να πεις για την ιδέα σου σε κάποιον που θα αδιαφορεί, η θα χασμουριέται ή θα σε κοιτάζει κάπως..

λοιόν έχει διαγωνισμό και λήγει στις 28 Σεπτεμβρίου και έχω μόνο 28 μέρες μέχρι το τέλος της προθεσμίας, όμως αποφάσισα να ετοιμάσω κάτι, γιατί καταβάθος με ιντριγκάρουν οι προθεσμίες και όταν έχω προθεσμίες γράφω καλά, γράφω όμορφα και την ώρα που γίνεται αυτό, βγαίνω από μένα και γίνομαι οι ιστορίες,οι ήρωες και αυτό για λίγη ώρα με κάνει να ξεχνώ για λίγο τη ζωή μου και να ζω τη ζωή τους

ο άνθρωπος που γράφει ζει διχασμένα, αυτό να το θυμάσαι, ζει εκεί κι εδώ, και όταν δεν αντέχει το εδώ πάει εκεί και μετά γυρίζει πίσω...

θα γράψω, είχα δύο θέματα στο μυαλό μου αλλά έχω καταλήξει ποιο θα έχει την τιμητική

28 μέρες να δουλέψω, ένας νέος στόχος, μικρός αλλά σημαντικός και άμα περάσουν τα χρόνια και το σκεφτείς ώριμα θα αντιληφθείς ότι το οτιδήποτε κάνουμε δεν αφορά το να πάμε κάπου, δεν είναι ο στόχος ούτε τα βραβεία, ούτε τα πρωτεία, ούτε κάτι άλλο, η δημιουργία είναι αυτοσκοπός, δημιουργείς για να διατηρείσαι απασχολημένος, για να κρατάς το μυαλό σου σε εγρήγορση, για να αποφεύγεις εκείνον το πνευματικό και συναισθηματικό τέλμα, την πλήξη και τη μονοτονία, με λίγα λόγια δεν είναι το που έχεις να πας ο σκοπός, αλλά το να συνεχίσεις να περπατάς..ακόμα και αν δε σε κρατάνε πια τα πόδια σου

έχω κάτι πολύ σημαντικό να σου γράψω, θα μείνουμε ζωντανοί όσο χρειάζεται και για να γίνει

η έμπνευση θα έρχεται πάντα στην ώρα της

p.s. η πιο δύσκολη διαδικασία, να βρίσκεις ονόματα για τους ήρωες σου