Je t aime * moi non plus ( σ αγαπώ * εγώ όχι πια)

15 Φεβράρη καφέ νέρο 12.15 με ζεστό καφέ

έφυγα από το γραφείο 11.15 , μισή μέρα άδεια, ήμουν στη φάση που δεν άντεχα άλλα τηλεφωνήματα, άλλη φασαρία. Περίμενα να έρθω εδώ και να είναι σχεδόν άδειο το μέρος αλλά φαίνεται είναι πολύς ο κόσμος που δεν δουλεύει τελικά. Βρέχει ασταμάτητα από το πρωί, αλλά όταν είσαι σε ένα καφέ, νιώθεις οκ με την θερμοκρασία γύρω σου, πίνεις ζεστό καφέ και βλέπεις τη βροχή έξω από τις τζαμαρίες, δεν είναι τόσο άσχημα. 15 ημέρες του έμειναν του Χειμώνα για να μας αφήσει και να ησυχάσουμε

ήπια το μισό καφέ και μετά κατάλαβα ότι δεν είχε ζάχαρη και τον έπινα σκέτο, έτσι μαννή είμαι

ενιγουει συνέβηκαν πολλά και παράξενα τελευταίως και το κυριότερο ήταν (άτε τωρα να βρεις σωστή λέξη) γαμώτο μου

δεν υπάρχει σωστή λέξη, οι λέξεις τελικά δεν καλύπτουν ούτε μπορούν να εκφράσουν ούτε στο ελάχιστο εκείνα που ζούμε, εκείνα που νιώθουμε, άσε που ούτε ακόμα και εμείς οι ίδιοι πρέπει να κάνουμε μια ολόκληρη διαδικασία για να φτάσουμε στο βάθος των συναισθημάτων μας, αν ξέρουμε καλό κολύμπι, αν έχουμε τη δύναμη να αντικρύσουμε το βυθό μας

και από εκείνα που νιώθουμε θα βγει στην επιφάνεια ένα μικρό ποσοστό, το οποίο θα πετσοκόψουμε και θα δώσουμε στον άλλο ένα μικρότερο ακόμα ποσοστό, ένα φράγμα εκείνων που αισθανόμαστε, ένα φράγμα από εκείνα που σκεφτόμαστε, με γνώμονα πάντα την ασφάλεια μας, την ασφάλεια του, την ασφάλεια του στάτους της σχέσης που με κόπο χτίζεται. Αυτή η γαμημένη η ισορροπία, που καταπίνει τις λέξεις

είσαι πάνω στην άκρη ενός σχοινιού σαν ακροβάτης και θέλεις να πάεις απέναντι να συναντήσεις τον άλλο. Και μέσα σε ένα σακίδιο όλα εκείνα που νιώθεις, αλλά είναι πολύ βαρύ το σακίδιο, δε θα σε αφήσει το βάρος του να περπατήσεις το σχοινί και να πάς απέναντι. Αρχίζεις και πετάς, πετάς λέξεις, πετάς συναισθήματα και δοκιμάζεις δειλά δειλά να κάνεις τα πρώτα βήματα.. τι είπε εκείνος;

Θυμάμαι, έχω σημαδέψει τις λέξεις που φοβάται και έχω σημαδέψει τα σημεία όπου πονάει, δε θα προφέρω ποτέ τις λέξεις κλειδί, και όταν απλώνω τα χέρια για να τον αγγίξω θα τον αγγίζω τόσο όσο, να μην πνίγεται, να μην νιώθω ότι η αγκαλιά μου κράτησε περισσότερο από λίγα δευτερόλεπτά, και αν με κοιτάξει στα μάτια θα τον κοιτάξω και εγώ αλλά θα φροντίσω το βλέμμα μου να μην μπει τόσο μέσα του ώστε να καταλάβει ότι ξέρω ακριβώς τι νιώθει και τι φοβάται.

Εχει ανθρώπους που ολόκληρη η ζωή τους βασίζεται στην αίσθηση της ισορροπίας τους, στην αίσθηση του ελέγχου που θέλουν να έχουν στα γεγονότα, και ένας από αυτούς είμαι και εγώ. Και εμάς του εν δυνάμει “ελεγκτές συναισθηματικής κυκλοφορίας” η ζωή το μόνο που κάνει είναι να κάνει τα πάντα για να μας διαψεύσει, για να μας βγάζει εκτός ελέγχου, να μας κοροιδεύει με λίγα λόγια και η ανατροπή τελικά είναι το μόνο προβλέψιμο γεγονός στη ζωή μας.

Ανατροπή όπως λέμε έρχονται τα πάνω κάτω και ανατροπή όπως λέμε κάνω εκείνα που έλεγα ότι ποτέ δε θα κάνω, που στο τέλος της ημέρας και άμα την πάθεις αρκετές φορές θα γελάς με τον εαυτό σου την ίδια στιγμή που θα κάνει μια δήλωση που θα έχει μέσα τη φράση “εγω ποτέ”

όμως εγώ δε θα αναλάβω το ρόλο να ανατρέψω την αίσθηση ισορροπίας κανενός, ούτε και του εαυτού μου, όπως κανένας πλέον δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για μεγάλους έρωτες και μεγάλα δράματα. Άλλαξαν τα πράγματα πλέον στις μέρες μας και οι άνθρωποι δεν κάνουν εισαγωγές πλέον στις ζωές των άλλων με όμορφα λόγια. Μπαίνουν στο ψητό και η φράση κλειδί που λέει “σε θέλω” το οποίο “θέλω” εσύ πρέπει είτε να το μεταφράσεις ή να ζητήσεις διευκρινήσεις, γιατί ένα σε θέλω ποικίλει σε ερμηνείες που κυμαίνονται από το “σε θέλω” (σεξουαλικά) μέχρι το “σε θέλω” της έννοιας δε θέλω να σε χάσω γιατί σε γνώρισα σε τέτοιο βαθμό που ο λογιστής μέσα μου έχει καταμετρήσει προσεχτικά τα χαραχτηριστικά σου και θεωρώ ότι η παρουσία σου θα εξυπηρετήσει σε μεγάλο βαθμό την ουσία της ύπαρξης μου, το οποίο σημαίνει θεωρώ ότι θα λειτουργούμε καλά σε ποιότητα και συχνότητα.

Ενα “σε θέλω” λοιπόν μπορεί να σημαίνει πολλά, πάρα πολλά, ότι και να σημαίνει όμως, όπου και αν κυμαίνεται ένα “σε θέλω” ακόμα και αν περικλείει μόνο την ηδονή, είναι καλύτερο από το κανένα “σε θέλω” Δηλαδή και μόνο να σε ποθεί κάποιος και αυτό σημαίνει κάτι για την αυτοπεποίθηση σου ή αυτοεκτίμηση σου, γιατί την ώρα που έρχεται και σε βρίσκει εκείνο το “σε θέλω” ήδη νιώθεις την ηδονη να σε πλημμυρίζει, ακόμα και αν εσύ δεν θέλεις, ακόμα και αν εσυ θέλεις αλλά επιλέγεις να μην το δείξεις, ακόμα και αν θέλεις σαν λυσσασμένος αλλά αποφασίζεις να πεις όχι. Το τι λέμε μέσα μας και το τι θα πούμε στον άλλο είναι δυο διαφορετικά πράγματα.

Το τι νιώθουμε μέσα μας και το τι θα εκφράσουμε είναι διαφορετικά πράγματα. Το ερώτημα είναι το εξής. Αν με έναν άνθρωπο δεν μπορείς να πεις ακριβώς αυτό που θέλεις και να εκφράσεις ακριβώς αυτό που αισθάνεσαι τι είδους σχέση συντηρείς και αν αυτή η σχέση που συντηρείται με καλά προσεχτικά μελετημένες λέξεις που θα αποκρύψουν τα πραγματικά συναισθήματα θα αντέξει στο χρόνο, ή θα διαλυθεί κάτω από το ίδιο της το ψέμα; νομίζω ξέρουμε την απάντηση.. (τα μεγάλα τσιμεντένια φράγματα μπορούν να περιορίσουν τεράστιες ποσότητες νερού αλλά τα καταπιεσμένα συναισθήματα κρύβουν μεγαλύτερη ένταση και δεν είναι ένταση υδάτινη αλλά πύρινη και η φωτιά δεν περιορίζεται .. ) αλλά μπορούμε όλοι να συνεχίσουμε τις φιλότιμες μας προσπάθειες πιστεύοντας ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε και εγω θα συνεχίσω να χαμογελώ παρόλο που μερικές φορές θέλω να σου μπήξω μια να είναι όλη δική σου.

Είναι και ένα θέλω που κάποτε έρχεται μεταχρονολογημένα, σαν καλεσμένος που φτάνει καλοντυμένος και με τα δώρα στα χέρια σε γιορτή που έχει τελειώσει και βρίσκει μόνο άδεια πλαστικά ποτήρια και πατημένες σερπαντίνες. Από άνθρωπο που κάποτε ήθελες πολύ ή νόμιζες ότι ήθελες πολύ, που πλέον δε σκέφτεσαι δε θυμάσαι δεν σε απασχολεί. Ένιωσες όμως κάτι όταν ήρθε εκείνο το ξέσπασμα. ¨Ενιωσα ναι, ένιωσα τη δροσιά της βροχής ακόμα και αν το νερό της θα κυλήσει και θα φύγει και δεν θα μπει μια σταγόνα μέσα μου. Πήγα και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη, με ένα συναίσθημα έκπληξης , εμένα εννοεί; Εμένα θέλει; Σε μένα απευθύνεται. Μάλλον για μένα ήταν, και ας ήταν ένα ξέσπασμα ή ένα παραλήρημα, ας ήμουν το αντικείμενο της μνήμης του, το τελευταίο όμορφο πράγμα που είχε να θυμηθεί μέσα στη μοναξιά του, δες έκπληξη, αυτό ήμουν εγώ, μια γυναίκα που θέλει, και ας το θυμήθηκε κάτι μήνες μετά για λόγους που μόνο εκείνος ξέρει. Για μια στιγμή όμως, μόλις έκλεισα το τηλέφωνο, πήγα και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη, και ρώτησα το διαβολάκι στον αριστερό μου ώμο “μαλάκα όντως εννοεί εμένα; εγώ είμαι αυτή που του άφησε τούτα όλα τα συναισθήματα; είναι δυνατόν; ” Μια εβδομάδα κράτησε τούτη η ένεση ντοπαρίσματος, ένιωθα όμορφη, κλπ μετά άρχισαν οι συνηθισμένες κρίσεις ανασφάλειας, οι ηλίθιες σκέψεις, η αβεβαιότητα. Δε με λαμβάνω υπόψη πια, είναι όπως την γρίππη που την έχεις περάσει εκατό φορές και απλά περιμένεις να σου περάσει..

Και κάπως έτσι αγάπη μου πάνε χαμένες ευκαιρίες, γιατί την ώρα που θέλει εκείνη εσύ θέλεις κάποια άλλη ή κλαις την προηγούμενη σου αγάπη, και την ώρα που εκείνη κάνει έρωτα με άλλον εσύ βαράς μαλακία φωνάζοντας το όνομα της και έρχεσαι πίσω να πεις θέλω σε έναν άνθρωπο τη στιγμή που θέλεις εκείνον που θυμάσαι , εκείνος όμως δεν είναι πια εκείνος που θυμάσαι άρα τι στο διάολο θέλεις μου λες; ειναι σαν να λες σεν έναν ασθενή ότι βρέθηκε το φάρμακο για την ασθένεια από την οποία έπασχε, αλλά του το λες μετά που έχει πεθάνει, εμ ..και γαμώ τα τάιμινγκ ..και γαμώ τα θέλω μας και τη μυστικοπάθεια μας και την δειλία μας μέσα ! Μια φορά και έναν καιρό ...... the end !!! συνεχίζουμε χαλαρά το ψυχεδελικό ταξιδάκι μας στην παράξενη χώρα του κακού μας καιρού (bad timing) με την ελπίδα και ευχή να φτάσουμε αισίως σε μια χρονική στιγμή που θα θέλουμε δύο άνθρωποι ο ένας τον άλλο, την ίδια στιγμή και θα χουμε τα κότσια να το πούμε χωρις να νιώθεις ότι αν το πεις θα γελοιοποιηθείς, χωρίς να νιώθεις ότι ας μην το πω καλύτερα μην τον χάσω εντελώς 

in a manner of Speaking https://www.youtube.com/watch?v=zXhLFb34nz4

!https://www.youtube.com/watch?v=zXhLFb34nz4

και να δεις τι σοφία κρύβει το τραγούδι η Jane λαλεί του Αγαπώ σε αγαπώ σε αγαπώ σε ο Σερζ απαντά της τζιαι καλά “εγώ όχι πια” αλλά η Τζέιν τραλαλιλαλομ συνεχίζει μες την καύλα ούτε πως της λαλεί ο άλλος ότι δε τη θέλει... και αυτό είναι το πιο σεξυ τραγούδι που εγράφτηκε ποτέ, ο ένας θέλει , ο άλλος δε θέλει αλλά στο τέλος την βρίσκουν τζιαι οι θκυο.. γιατί λαλεί σου που θα πάει κάποια στιγμή, που θα πάει , θα θέλει τζιαι ο άλλος... πουτανο-καθωσπρεπισμός στα Γαλλικά ή αλλιώς που εν να πάει θα μου κάτσει 

https://www.youtube.com/watch?v=k3Fa4lOQfbA