το πράσινο πραγματάκι

Ηταν εκνευριστικό τον τελευταίο καιρό να διαβάζω στο δωμάτιο μου με την λάμπα στο ταβάνι να κανει σκιά πάνω από το βιβλίο. Και εκνευριστικό και δύσκολο όταν διαβάζεις βιβλία με μικρά γράμματα. (Γεράματα) τελοσπαντων εχω δύο μικρότερα φωτιστικά στο δωματιο αλλα είναι κατι κοχύλια που αγόρασα από το πανηγυρι του κατακλυσμού πριν χρονια γιατι μου άρεσαν και τα κουβαλησα σπίτι ( χαρας την όρεξη μου ) όμορφα βεβαια αλλα καθόλου εξυπηρετικα για ανάγνωση αφού η λάμπα που έχουν είναι η μικρότερη λάμπα που υπάρχει . Απο αυτές που έβαζαν σε κάτι Παναγιες λάμπες οι γιαγιάδες μας στο εικονοστάσι. Κι εγω δεν έφτανε έβαλα και κόκκινες να είναι ρομαντικά στραβαρα μου και δεν τολμώ να τα ανάψω γιατί γίνεται το δωμάτιο σαν να είναι βωμός για ανθρωποθυσίες. Σημερα λοιπόν είπα να πάρω ενα φωτιστικό της προκοπής και εκμεταλλευτηκα την ευκαιρία που πηγα τη μικρή να πάρει σχολικά και τσιμπησα ενα λευκό φτηνό με γυρτο λαιμό ( οτι πρέπει και για ανάκριση ) παράταιρο με τη διακόσμηση , καλό όμως για διάβασμα . Αυτό που δεν υπολόγισα είναι οτι ζω στην ύπαιθρο και οτι το λευκό χειρουργικό φως θα ελκυε ολα τα ζωύφια για πάρτυ . Άναψα λοιπον το νέο μου φωτιστικό πηρα το βιβλίο και σκοτώνω μουγιουθκια και προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό το πράσινο πραγματακι και αν προτιμά λογοτεχνία η ψυχολογία

31/8/2016