Θύμισε με

Θύμισε με πόρνη ποιο είναι το όνομα σου
η σε φωνάζουν πάντα μάνα;
εσύ κοιμάσαι και η τύχη σου δουλεύει
αμέριμνη σαν περιφέρεσαι στων λευκών περιστεριών σου την αλάνα

"ιπποτες" τα κονταρια τους ακονιζουν
στιλβώνουν τις αστραφτερές τους πανοπλίες
χωραει ο ανδρισμος του
στο σχήμα της παλάμης
μα η παλάμη του τον έχει σιχαθεί

εσύ καμώνεσαι την κοιμισμένη και εκείνος
ξεχυνει στα σκελια σου τα ψευτικα του λογια
τα διαλυμένα παιδικά του χρόνια
σφιγγει το χερι γυρω απο τον λαιμο σου
και πνιγει τον μαλακα που φωναζε πατερα
σιχαμερά θηρία που τσάκισαν νωρίς τον ανδρισμό του

κοιμισου πορνη
ιέρεια σε χρίζουν
και στα πόδια σου αποθέτουν ανθρωποθυσία
το γυμνό σου σώμα που αιμορραγεί

σαν μελλοθάνατη γονατίζεις
και εκείνοι τον γυμνό λαιμό σου χαϊδεύουν
στον αφαλό σου το μεσοκαλόκαιρο καίει
και εκείνος κλαίει το πεθαμένο του παιδί

κοιμήσου πόρνη
τα δεκαεφτά σου χρόνια δεν τα ξαναβλέπεις
και τα ναυτάκια μπάρκαραν χωρίς επιστροφή
έμειναν τα τσακισμένα καραβάκια στα λιμάνια
να ξεκαπνίζουν νικοτίνη στο  μουνί σου

κρύψε το όπλο στο συρτάρι
κρύψει το μαχαίρι κάτω από το μαξιλάρι
κράτα σφικτά το παιδί
βάζει το χέρι σου γύρω από το στόμα
κλεισε τα ματια σου και σκοτωσε το
να ξεψυχήσει πριν δει τη βρώμα
και μετά ήσυχα ξανακοιμήσου πόρνη

θύμισε με ποιο είναι το όνομα σου
ή σε φωνάζουν πάντα Μαρία;
θύμισε με πόσο πάει η άφεση αμαρτιών τα μεσημέρια
πόσο αντριλίκι αδειάζεις την ημέρα;
μικρή μου, όμορφη μου Παναγία;