13 Μαρτη

 Λογοτεχνία και κινηματογράφος

Αρχές του Γενάρη άρχισα να διαβάζω το πρώτο μου λογοτεχνικό βιβλίο στα αγγλικά. Ήταν το Do androids dream of electric sheep του Philip K. Dick. (Αμερικανός) Μου το έκανε δώρο η δεύτερη κόρη μου πριν χρόνια αλλά δεν το είχα διαβάσει. Πολλές άγνωστες λέξεις, σελίδες γεμάτες από αυτές και δίπλα η μετάφραση στα ελληνικά ή η επεξήγηση στα Αγγλικά. Είχα βάλει στόχο να διαβάζω τουλάχιστον ένα κεφάλαιο την μέρα και πειθάρχησα χωρίς κόπο. Θυμήθηκα πώς είναι να διαβάζεις, να μπαίνουν νέες πληροφορίες στον εγκέφαλο και το να διαβάζεις σε μια ξένη γλώσσα όσο να ναι αναπτύσσεις νέες ικανότητες. Το βιβλίο με συνόδεψε μέχρι τα μέσα του Γενάρη. Το ολοκλήρωσα και μετά έκατσα να δω την ταινία που γυρίστηκε βασισμένη στο βιβλίο αυτό, την οποία είχα δει ξανά πριν χρόνια, το Blade Runner (1982). Ξενέρωμα και απογοήτευση, καμία σχέση η υπόθεση με το βιβλίο.

Επόμενο βιβλίο του 2025. Δανεικό και προτεινόμενο από την μεγάλη μου κόρη. Looking for Alaska του John Green. (επίσης Αμερικανός) . Υπέροχο βιβλίο, υπέροχη ιστορία, περίμενα πως και πως να σχολάσω και να πάω σπίτι να κάτσω στο σαλόνι με τα σκυλάκια παρέα να ανάψουμε την σόμπα και να διαβάσω το βιβλίο. Τα τελευταία 4-5 κεφάλαια τα διάβασα σε ένα απόγευμα και αμέσως εννοείται έψαξα να δω αν το είχαν κάνει τηλεοπτική σειρά και χάρηκα όταν ανακάλυψα ότι την είχαν κάνει και χάρηκα ακόμα περισσότερο όταν την παρακολούθησα και διαπίστωσα ότι το σενάριο ήταν πιστό στο βιβλίο μέχρι και στην τελευταία λέξη.

Τα δύο επόμενα βιβλία δεν μου άρεσαν και τα άφησα πολύ γρήγορα.

Και με βρήκε ο Μάρτης του 2025 με το επόμενο βιβλίο που είναι το Dracula του Bram Stoker. Μια ψιλοεμμονή την έπαθα γιατί διαβάζω ένα κεφάλαιο την ημέρα, ανακάλυψα στο You tube το ίδιο σε audio book και το ίδιο κεφάλαιο το ακούω και στο audiobook, και καλά να ακούω πώς διαβάζονται οι λέξεις, σε θυμίζω ότι όλη αυτήν την διαδικασία την κάνω για να μάθω να διαβάζω καλά αγγλικά, αλλά πέραν τούτου είδα και ένα σωρό ντοκιμαντέρ για τον Δράκουλα, τις ταινίες και τον Stoker.

Το 1922 κυκλοφορεί η πρώτη ταινία η οποία βασίζεται τον θρύλο του Δράκουλα. Ο τίτλος της είναι Nosferatou.

Ενώ ο χαρακτήρας του Νοσφεράτου βασίζεται άμεσα στον Δράκουλα, το όνομα αυτό δεν αναφέρεται πουθενά στην ταινία επειδή η χήρα του Μπραμ Στόκερ αρνήθηκε να δώσει τα δικαιώματα στον Μουρνάου. Κατόπιν αυτός απλά άλλαξε το όνομα του βρικόλακα, έκανε κάποιες αλλαγές στην ιστορία και γύρισε την ταινία δίχως την άδεια των κληρονόμων του Στόκερ. Έτσι π.χ. ο φόβος των βρικολάκων από το φως της ημέρας εμφανίζεται για πρώτη φορά στην ταινία του Μουρνάου, ενώ δεν αναφέρεται στο πρότυπο του Στόκερ. Η Φλόρενς Στόκερ στράφηκε δικαστικώς κατά του σκηνοθέτη και η απόφαση διέταξε να κατασχεθεί το αρνητικό και όλα τα αντίγραφα να καταστραφούν. Ωστόσο, διατηρήθηκαν μερικά αντίγραφα και η ταινία σώζεται μέχρι σήμερα.

Περίπου 200 ταινίες γυρίστηκαν τα τελευταία 100 χρόνια. Η πιο πιστή εκδοχή στο βιβλίο είναι μια παραγωγή του BBC του 1977 μέρος των γυρισμάτων έγιναν στο Whitby περιοχή στην οποία γίνεται αναφορά στο βιβλίο και είναι πολύ όμορφο να βλέπεις τις σκηνές να διαδραματίζονται εκεί όπου περιγράφει ο συγγραφέας.

Η πιο αγαπημένη και διάσημη εκδοχή όμως είναι η ταινία του 1992 σε σκηνοθεσία του Francis Ford Coppola και τον Gary Oldman στον ρόλο του Δράκουλα και την ταινία και τα πράγματα δείχνουν ότι οι δημιουργοί ταινιών δεν παύουν να εμπνέονται από αυτόν τον μύθο. Ο Δράκουλας επανέρχεται στις μεγάλες οθόνες το 2025 με τον Κιάνου Ριβς ο οποίος πρωταγωνίστησε στην ταινία του 1992 στον ρόλο του νεαρού δικηγόρου Τζόναθαν Χάρκερ, 33 χρόνια μετά να πρωταγωνιστεί αυτή την φορά ως ο ίδιος ο Δράκουλας.

Και χαριτωμένα προσθέτουμε ότι ο συγγραφέας του Δράκουλα, ενός βιβλίου που καταπιάνεται με τον θάνατο και την αθανασία, το σκοτάδι και το φως, την αμαρτία και τον έρωτα, ήταν σκορπιός