Χορεύει η φλόγα του κεριού , στον ήχο της φλογέρας
Κι ενός τυμπάνου κτύπημα με παίρνει μακριά
Ξύπνα μαζί μου στην αυγή, αλλιώτικης ημέρας
Και βάδισε ατρόμητος, απάνω στη φωτιά
Εγώ ξαναγεννήθηκα, σαν φοίνικας στις στάχτες
Και τη ζωή μου κράτησα, στα χέρια μου σφικτά
Ποτέ, ποτέ, μην με αφήσεις Θεέ μου
Ποτέ, ποτέ μου, να τυφλωθώ ξανά
Καρδούλα μου ξεχείλισες, από τρελλή αγάπη
Μα έρωτα σου έταξε, για πάντα η μοναξιά
Οι δυο μας χέρι χέρι , στο ίδιο μονοπάτι
Ελευθερία αγάπη μου, κοστίζεις ακριβά
Βρες την αδελφή ψυχή σου
ΑπάντησηΔιαγραφήνα'ναι σκοπός τούτη η ευχή σου
και συγκεντρώσου στα καλά της
νοιωθει κι αυτή την μοναξιά της . (Πλύ όμορφο Μαρίνα κι η μοναξιά συντρόφισσα όλα τα χρόνια εκείνα )