Ο ΓΕΡΑΣΜΕΝΟΣ ΔΡΑΚΟΣ

Ο ΓΕΡΑΣΜΕΝΟΣ ΔΡΑΚΟΣ

Ένας δράκος γερασμένος

Μες την σκοτεινή σπηλιά του

Έπεσε σε μαρασμό

Κι είχε χάσει τη μιλιά του

Μόνο λίγο με τα μάτια

Έξω παρακολουθούσε

Και τα περασμένα νιάτα

Μέρα νύχτα΄ αναπολούσε

Τότε που ΄ταν στα καλά του

Και τον έτρεμε η πλάση

Τώρα κόντευε σχεδόν

Και το φως του πια να χάσει

Μές στην σκοτεινή σπηλιά του

Όλη μέρα μοναχός

Με μαράζι ξεφυσούσε

Μα δεν έβγαινε καπνός

Τη δράκαινα του είχε χάσει

Πάνε τόσα χρόνια τώρα

Αλλά κι΄ όλα τα δρακάκια

Είχαν φύγει απ΄ τη χώρα

Τι να κάνει o γέρο-δράκος

Μες τα΄αγιάζι και το κρύο

Κάνει αίτηση να πάει

Στο δρακογηροκομείο

Τη σπηλιά την κρύα θ΄αφήσει

Και στο ίδρυμα θα πάει

άλλους δράκους να γνωρίσει

και ζεστό φαί να φάει

Ωσπου ο δράκος ήταν νέος

Όλα φαίνονταν ωραία

Μα τα χρόνια σαν περάσουν

Όλοι θέλουν μια παρέα

Και ο δράκος και η κάμπια

Και του τσοπανάκου η γίδα

Όλοι τους όταν γεράσουν

Θέλουνε λίγη φροντίδα