Ανάσα, σιωπή

Προσπαθησα να σε παρηγορήσω λίγο με τις συγκρισεις αλλά μάταια Μαρία. Απόψε κέρδισες το αναφαιρετο δικαίωμα σου στην απελπισία
Σε βλέπω εκεί να με κοιτάς με ένα βλέμμα γεμάτο απορία
Δεν κλαις απόψε και με δυσκολευεις
Αν εκλαιγες σίγουρα θα βρισκα κάτι να πω . Μα απόψε απλα αναπνέεις
Σε ακούω :
Ανάσα, σιωπή, ανάσα, σιωπή
Σε νοιώθω :
Η δική σου δυστυχία δεν μειώνεται με τη γνώση οτι χιλιάδες άλλοι ταυτόχρονα δυστυχουν. Αντίθετα μεγαλώνει τον πόνο σου και μεγενθυνει το αίσθημα της αδικίας
Σε αγγιζω :
Ψηλαφιζεις το στήθος σου και εισαι σχεδόν βέβαιη οτι δεν θα πεθάνεις αυτόν τον μήνα. Δεν είμαι σίγουρη αν χαίρεσαι γι αυτό.
Κιτρινισε κρεμμασμενο στο ντουλάπι το αφορετο σου νυφικό
Κλάψε που να με πάρει, μη με κοιτάζεις σιωπηλή
Σε βλέπω :
Ανάσα, σιωπή, ήσουν όμορφη σήμερα
Σε βλέπω :
Ήσουν και πάλι αόρατη σήμερα Μαρία
Ανάσα, σιωπή. Αν...