Σε μια ασπρόμαυρη ταινία, του 20’
Θα κάτσουμε μαζί ακούγοντας μουσική
Πίνοντας ποτό
Αμίλητοι
Ίσως να με πάρεις από το χέρι και να με οδηγήσεις στην μικρή πίστα
να χορέψουμε έξω από τον χρόνο
αψηφώντας τον θάνατο
σε ένα ασπρόμαυρο πλάνο
Ειναι μακρύτερος ο δρόμος της συγχώρεσης και της ίασης ότι ο φταίχτης είσαι ο ίδιος. Όταν δεν είσαι ο αποδέχτης του πόνου αλλά είσαι εσύ π...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου