Σε περιμένω να ρθεις

 

Σε περιμένω να ‘ρθεις

Όπως  περιμένει  το άνυδρο χώμα την πρωινή βροχή 

Πρόσεξε όμως πώς παράξενα υγραίνονται  τα χείλη

Πριν φιληθούν

Πώς μας  βασανίζει ανελέητα η μνήμη

Ο πόθος

Και κάτι παράξενες  αισθήσεις 

*

τα μαύρα σου μάτια

γυρεύω

σε κάτι παλιές φωτογραφίες

τον τρόπο που πάντα με κοιτούσες

Το μελαγχολικό βλέμμα σου

ψάχνω

σε κάτι ξεθωριασμένες  αναμνήσεις

*

Το χαμόγελο σου

Που ομοιάζει

με  φύλλο φθινοπωρινό

Που το γυρόφερν΄ ο αέρας

Και το ακούμπησε απαλά

στο πρόσωπο σου

*

Ποιος ξέρει αν είναι η αγάπη μια βαθύτερη ανάγκη

Ή  η ανάμνηση από μια πρότερη ζωή

Που σε τούτη

Αιώνια ψάχνουμε και αποζητούμε

Ποιος ξέρει αν σ΄αγαπάω  πολύ και πάντα

Γιατί κάτι πολύ οικείο  μου θυμίζεις

*

ΜΣ 6/12/22