Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2020

Καλημέρα Δύση

Αυτή το άρθρο είναι η καταγραφή της κατρακύλας του ανθρώπινου είδους στις αρχές του 21ου αιώνα μέσα από τα μάτια μιας μονογονιού μεσαίας τάξης κάτοικου ενός μικρού νησιού που ονομάζεται Κύπρος
ή αλλιώς η νήσος των "Αγίων" 

Εχτές έλαβα τυχαία την ενημέρωση της διαδιχτυακής δραστηριότητας δύο γνωστών μου.
Ο ένας χωρισμένος με τρία παιδιά, ένα εκ των οποίων κορίτσι, ο άλλος παντρεμένος με παιδιά, ένα εκ των οποίων κορίτσι και φοιτήτρια. Και οι δύο σε σελίδα "μοντέλου" να εκθειάζουν τα γυμνά της "κάλλη" δημοσίως και σε κοινή θέα. Το μοντέλο με εσώρουχα και σε στάσεις σεξουαλικές αλά Playboy. Σε σελίδα δημόσια στο facebook. Ο ένας εκ των δύο, ο παντρεμένος, πρόσφατα ανάρτησε ποστ όπου έγραφε ότι τον αηδιάζουν οι μουσουλμάνοι που παντρεύονται κοριτσάκια. Ποιος; Ο Ελληνάρας ο ελαμίτης με την γαλανόλευκη να κυμματίζει στο εξώφυλλο του προφίλ του. Ο υποκριτάρας ο ορθόδοξος Χριστιανός ενώ διακηρύττει ότι αηδιάζει με τα ήθη και έθιμα μιας μουσουλμαντικής κουλτούρας την οποία αποκαλεί οπισθοδρομική, φανταμενταλιστική και σωβινιστική, την ίδια ώρα βαράει μαλακία κάτω από μια φωτογραφία μιας κοπέλας λίγο μεγαλύτερης ή λίγο μικρότερης από την κόρη του.

Με προβληματίζει το εξής
αντιλαμβάνεται ο ίδιος τι κάνει ή είναι τόσο πορωμένος από τον φασισμό ρατσισμό του για τους μαύρους, μουσουλμάνους, μετανάστες, κίτρινους, κόκκινους που δεν αντιλαμβάνεται την εσωτερική σήψη του ;

Ας δούμε λίγο και την κουλτούρα του δυτικού κόσμου..Η κουλτούρα της πορνογραφίας
Η πορνογραφία πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει εκείνο που άλλαξε όμως είναι η θέση που εξυπηρετεί στην κοινωνία.
Εκείνος ο οποίος θα κατέφευγε στην πορνογραφία το έκανε κρυφά, υπό κάλυψην και με μια δόση ντροπής. Η πορνογραφία ήταν υπό μορφήν περιοδικών ή βιντεοκασέττες ή κάποια σινεμά η πορνες. Έπρεπε να πληρώσει κάποιος και ντρεπόταν όταν αγόραζε το περιοδικό ή την βιοντεοκασέττα.
Μετά το διαδίχτυο η πορνογραφία είναι ένα ελεύθερο μέσο στο οποίο ο κάθε ένας έχει άμεση και δωρεάν πρόσβαση. Δεύτερον η κάθε γυναίκα ή άντρας, οποιασδήποτε οικονομικής κατάστασης ηλικίας και κοινωνικής θέσης η οικογενειακής κατάστασης να εκπορνεύεσει τον εαυτό του , αυτή τη φορά χωρίς καμιά αμοιβή, για χάρη των λικε των κόκκινων καρδούλων και των σχολίων που θα εκθειάζουν ένα σώμα χωρίς όνομα, καμιά φορά και χωρίς πρόσωπο ή κεφάλι..
προβληματίστηκα πάρα πολλές φορές γιατί μια νεαρή κοπελίτσα ή η μάνα της έχει ανάγκη να εκθέτει το γυμνό της σώμα σε κοινή θέα και να "τραβά την προσοχή"
αν το μεταφράζαμε σε πράξη ζεις τη ζωή σου, πάεις σχολείο αν είσαι νεαρή, η δουλειά αν είσαι μάμα, σχολάνεις, πάεις στέκεις σε μια βιτρίνα γυμνή με το πρόσωπο σου να φαινεται αν δεν έχεις θέμα ή με μια χάρτινη σακούλα πάνω από το κεφάλι αν δεν θέλεις να δείχνεις την ταυτότητα σου και περιμένεις να περάσει ο τυχαίος από μπροστά να σου πει γουάου τι ωραίο σώμα, και να σου ζωγραφίζει μια καρδούλα κάτω από το κουτί σου, να σταθεί ένα πεντάλεπτο να τραβήσει και μια και ταυτόχρονα να περπατά κάτω από άλλα κουτιά και άλλες βιτρίνες μέχρι να καταλήξει. 
Το θέμα με το facebook και το instragram και τες 100-200 γυμνές - γυμνούς που κάνεις θα κάνει ο οποιοσδήποτε  follow και like είναι ότι κάποια στιγμή ένα από τα σώματα που σου άρεσαν και κάνεις like μπορεί να ανήκει στην γυναίκα σου ή ακόμα χειρότερα την κόρη σου.

Εσύ δεν θα ξέρεις ότι είναι κόρη σου εκείνη όμως θα ξέρει ότι είσαι ο πατέρας της.. Και όχι δεν είναι θέμα κρίσης και κατάκρισης. Είναι απλή φυσική συνέπεια, η κοινωνία την οποία σήμερα εσύ διαμορφώνεις με την στάση και συμπεριφορά σου είναι η κοινωνία στην οποία θα κληθεί να ζήσει σαν ενήλικας το παιδί σου. Απλά μαθηματική συνειπειοκρατική πράξη.

Προβληματίστηκα πολλές φορές ποια είναι τούτη η εσωτερική μοναξιά και ποια είναι τούτη η συναισθηματική διαστρέβλωση που έχουν ανατικαταστήσει την φυσική εξέλιξη μιας ανθρώπινης σχέσης που εμπεριέχει την επαφή, το μοίρασμα το άγγιγμα το νοιάζιμο και τα έχει σπρώξει στο περιθώριο.

Προβληματίζομαι και αναρωτιέμαι ποια είναι αυτή η επιβεβαιβέωση που νιώθει εκείνος που κάνει τον άνθρωπο που κάνει το like και η γυμνη και αιθέρια ύπαρξη ανταποκρίνεται και ανταποδίδει, πόσο όμορφα  νιώθω και πόση επιβεβαίωση νιώθει, όταν υπό κανονικές συνθήκες και σε real time περιβάλλον η αιθέρια ύπαρξη δεν θα εγύριζε καν να τον κοιτάξει.

Προβληματίζομαι αν η πορνογραφία έχει σε τόσο βαθμό εισχωρήσει στην ζωή του σύγχρονου ανθρώπου που πλέον δεν θα συνάπτεται καμία σχέση εκτός οθόνης. Αναρωτιέμαι αν οι άνθρωποι που καταφεύγουν στην πορνογραφία είναι αυτοί που δεν θεωρούν ότι μπορούν να έχουν μια σχέση εκτός οθόνης ή αν τελικά τους φεύγει η όποια όρεξη να συναντηθούν πρόσωπο με πρόσωπο και σώμα με σώμα με άλλον άνθρωπο μετά από την χρόνια χρήση πορνογραφίας.

πάντα άκουγα τις γυναίκες να λένε "όλοι είναι οι ίδιοι" και πάντα ήμουν εκείνη που αντιδρούσα και τους έλεγα μην λέτε έτσι μην τα μηδενίζετε όλα. Μετά συμβαίνει κάτι και η ζωή μου λεει, α, τελικά είναι και αυτός έτσι, και από το 10% πήγα στο 5% και από το 5% πήγα στο 1% και σιγά σιγά μηδενίζει μέσα μου αυτό που ονομάζεται εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο είδος. Σκέφτου να υπήρχε η δυνατότητα να βλέπαμε μέσα στις ψυχες και στα μυαλά των ανθρώπων γύρω μας....
Δεν ήθελα να φτάσω σημείο να βλέπω τους ανθρώπους γυρω μου και να αναρωτιέμαι αν είναι ακόμα ένας "ανώμαλος" αλλά ίσως τελικά η ανωμαλία είναι εκείνη που απλώθηκε σαν ομίχλη γύρω μας και μέσα μας και βουλιάζουμε σιγά σιγά μέσα της. 
Προβληματίζομαι αν είμαστε γονείς με την έννοια της λέξης, ή αν είναι τόσο μεγάλα τα εσωτερικά μας κενά και ανασφάλειες που αντί να περνούμε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μας απλά φροντίζουμε για τις βασικές τους ανάγκες και μετά τα ξεφορτωνόμαστε δίνοντας τους από την ηλικία των 2 χρονών ένα τάπλετ που θα παίζει κινούμενα σχέδια ή το κινητό μας για να ποσκολιούνται, και την ίδια στιγμή ποσκολιούμαστε εμείς ον λαιν με τον έναν και τον άλλο και δεν έχουμε καμιά ουσιαστική σχέση με τον σύντροφο μας, με τον εαυτό μας και με το παιδί μας. Απλά συνυπάρχουμε σε κοινό χώρο και ο κάθε ένας είναι στον κόσμο του. Προβληματίζομαι αν τα κορίτσια που θα κάνουν μια σελίδα στο ινσταγκραμ και θα ποστάρουν τα γυμνά κορμιά τους αμέσως μόλις αρχίσουν να γράφουν καμπύλες και να μοιάζουν γυναικεία, είναι τα παιδά των γονιών που δεν ασχολήθηκαν ποτέ μαζί τους γιατί ασχολούνται με το πώς θα γεμίσουν τα κενά τους.

Προβληματίζομαι και θλίβομαι και προσπαθώ να κρατήθώ από εκείνο το 1% πίστης  που μου έμεινε και να μην πω ότι παμε όλοι κατά διαόλου

ΜΣ (τα ημερολόγια) 21/02/2020



12 12

  Το σημερινό μου άρθρο απευθύνεται στους μονογονιούς τζιαι στους ανθρώπους που εδεχτήκαν βία Μετά από τον ντόρο και την φασαρία στα μίντια ...