ΤΑ ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ
Ψηλά σ΄απόκρημνο βουνό και σε βαθύ λαγγάδι,
Έχ΄ένα έρημο χωριό μ’ένα ξερό πηγάδι
Ζούσαν εκεί δυο αδελφές, η Πέτρα κ΄η Μαλάμω
Η μία ζούσε στα χρυσά, κι΄η άλλ΄έπεφτε χάμω
Η Πέτρα φούρνο άνοιξε και ζύμωνε όλη μέρα
η άλλη χήρα και φτωχιά, πώς να τα βγάλει πέρα
Η μια με χίλια βάσανα, απέχτησε μια κόρη
Τρία η άλλη έκανε, δυο κόρες κι΄έν΄αγόρι
Στην αδελφή της δούλευε, απ΄το πρωί (η) Μαλάμω
Και στην ποδιά της μάζευε, τ΄αλεύρι από χάμω
Να πάει το βράδυ σπίτι της, πιττούλες για να φτιάξει
Να φάνε τα παιδάκια της , η πείνα τους να πάψει
Μα ένα βράδυ φοβερό, που χε μεγάλη μπόρα
Η Πέτρα με πολύ θυμό, την διώχνει - κούφια ώρα
«που να χεις την κατάρα μου, που κλέβεις το αλεύρι»
«συγχώρα μ΄αδελφούλα μου, μόνο καλό να σ΄εύρει»
Μα είχε πέτρα την καρδιά. Που να τη συγχωρήσει;
Δεν είχε αγάπη μέσα της, λίγο να της χαρίσει
Πάει (η) Μαλάμω σπίτι της, με την ουρά στα σκέλια
Δεν είχε αλεύρι-ούτε ψωμί, μον άδεια΄ειχε τα χέρια
Κι΄απ το πολύ μαράζι της που κλαίγαν τα παιδάκια
Πιάνει και βάζει στη φωτιά, να ψήσει βοτσαλάκια
Πηγαίνετ΄αγγελούδια μου νωρίς να κοιμηθείτε
Και μόλις το φαί ψηθεί, φωνάζω σας να ρθείτε
Μα πώς να ψήσει το φαί, που ψέμματα τους λέει
Και η Μαλάμω μόνη της, όλο το βράδυ κλαίει
Μα ξάφνου στην άφεγγη νυχτιά και στην μεγάλη μπόρα
Η πόρτα του σπιτιού χτυπά. «Ποιος να΄ναι τέτοια ώρα;»
«Άνοιξε κόρη μου χρυσή, που να χεις την ευχή μου»
« τι από με ζητάς παππού, κι΄έρχεσαι στην αυλή μου;»
«ένα ποτήρι με νερό, λίγο ψωμί να φάω
Να ξημερώσει ο Θεός, και στο καλό να πάω»
«Μείνε παππού, μετά χαράς, δε θα σε μαραζώσω,
Μα στο τσουκάλι μου φαί, δεν έχω να σου δώσω»
«γιατί λες κόρη μου καλή, ψέμματα σ΄ ένα γέρο;»
«αφού δεν έχω τίποτες, ψωμί πώς να σου φέρω;»
«Και , τι ΄ν΄αυτό που ψήνεται, κει πέρα στη φωτιά σου;
Θες να πιστέψω νηστικά κοίμησες τα παιδιά σου;»
«αλίμονο μου νηστικά κοίμησα τα μικρά μου,
Βότσαλα ψήνω στη φωτιά και σκίζεται΄η καρδιά μου»
«Άνοιξε κόρη μου να δω τα μαύρα βοτσαλάκια
Με δες που λέει ψέμματα και ψήνει φασολάκια»
«αλήθεια λες καλέ παππού, να ζήσεις χίλια χρόνια
Μόνο με θαύμα γίνονται, τα βότσαλα φασόλια»
«Ξύπνα Μαλάμω τα παιδιά, να φάμε και να πιούμε
Φέρε μας και γλυκό κρασί, να το φχαριστηθούμε
Και να χεις πίστη στο Θεό που όλα τα κοιτάζει
Χορτάνει εκείνους που πεινούν και διώχνει το μαράζι»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου