η αλήθεια που θέλω να ζήσω

29 Σεπτέμβρη 2018 στο δωμάτιο μου στο μικρό μου σπίτι στα Λιβάδια Κύπρος Γη Milky way

(Επήρε μου λίγα χρόνια να ανακαλύψω ότι οι σοκολάτες Milky way είχαν την ονομασία του “γαλαξία” μας και τωρα που το σκέφτομαι και οι GALAXY το ίδιο τελικά μεγάλη η σύνδεση μεταξύ ονομασίας σοκολάτας και διαστήματος)

30 Σεπτέμβρη 2018 καφέ νέρο με ελιωτή και φρέντο εσπρέσσο

Τα γενέθλια της Κατερίνας σήμερα, κλείνει τα δεκατέσσερα και πιάνει τα δεκαπέντε. Όμορφη ηλικία για ένα κορίτσι και ελπίζω το κορίτσι μου, αν και βαθιά σκεπτόμενη και συχνά προβληματιζόμενη ίσως λίγο περισσότερο από το κανονικό για την ηλικία της, να ζήσει τα χρόνια αυτά της με την ανεμελιά και κέφι που τους αρμόζει. Θέλει το χώρο της και το χρόνο της και εγώ πρέπει να της τον αφήνω, έχει φορές που μοιάζει σχεδόν να μένω μόνη μου στο σπίτι, είμαστε η μια κλειδωμένη στο δωμάτιο της και η άλλη κλειδωμένη στο δωμάτιο της λες και ζούμε η κάθε μια στον κόσμο της. Προσπαθώ να το σπάσω λίγο, και να κάνουμε πράγματα μαζί, να πάμε σινεμά και περίπατο αν και αρκετές φορές την τραβώ σχεδόν με το ζόρι, όταν πάμε κάπου περνάμε καλά.

Μπήκα σε σκατοφάση πάλι εκεί περιμένεις να ανασάνεις συμβαίνει κάτι και σε βγάζει πάλι εκτός προγράμματος, εκτός προυπολογισμού και εκτός διάθεσης. Την παρασκευή έσπασε το αυτοκίνητο και έπρεπε να το πάρω αμέσως μηχανικό, έχασα το ραντεβού μου για λέιζερ, το πήρα στη Δρομολαξιά και με έφερε πίσω ο πρώην μου με το μαύρο τογιότα διπλοκάμπινο του που είναι κλειστό από πίσω και πάντα μου θύμιζε νεκροφόρα. Στην επιστροφή σταμάτησε σε ένα βενζινάδικο να βάλει πεζίνα και την ώρα που έβγαλε το πορτοφόλι του να δώσει τα λευτά στον πεζινάρι μου έδωσε και εμένα τα λευτά της διατροφής και την ώρα που μου τα μετρούσε του είπα εγώ “θα πει ο πεζινάρης, μα εν πολλά ακριβή τούτη τζαι πόσες ώρες την είσιεν” ο πρώην μου εγέλασε αλλά εψιλοαντράπηκε άμπα τζιαι παρεξηγήσει ο πεζινάρης ότι εβάσταν γκόμενα τζιαι την επιέρωνε τζιαι εγώ έκαμα χάζι με την αμηχανία του.

Εφερε με σπίτι τζιαι ύστερα που καμιά θκυο ώρες επιασε με τηλέφωνο ο μηχανικός να μου πει τι έσιει το αυτοκίνητο τζιαι ότι έθελε θκιακόσια ευρώ να σαστεί τζαι εγώ εσικκίρτησα γιατί εν εκαρτέρουν να θέλει τόσα πολλά τζιαι επιασαν με τα νεύρα όπως με πιάνουν κάθε φορά που μου τυχαίνουν τούτες οι μαλακίες. Έφερεν μου το έδωκα του τα θκιακόσια ευρώ αλλά τζιαμέ αρκέψαν τα σιειρόττερα, είπε μου ότι το αυτοκίνητο έσιει τζαι άλλα προβλήματα τζιαι καλά κάμνω να το σάσω για να μεν πάω να σκοτωθώ αλλά δεν μου είπε τι ακριβώς έσιει ούτε πόσα θέλει να σαστεί, είναι σαν να σου λαλούν με λλία λόγια είσαι άρρωστος μπορεί να πεθανεις αλλά εν ξέρουμε αν γιανίσκεις ούτε πότε θα πεθάνεις, δηλαδή, που ήσουν, πούποτε. Ενευρίασα τέλεια, τζιαι εθώρουν τους τοίχους τζιαι εσκέφτουμουν σε ποιον που ούλλους να τη δώκω. Εσιει που την Παρασκευή που έκατσα τζιαι ξαναμετρώ τι έχω να δώσω τζιαι που τζιαι σκέφτουμαι τζιαι διάφορες λύσεις για να βρω τα έξτρα λευτά που θα θέλω, όπως να πουλήσω κανένα νεφρό στην μαύρη αγορά κλπ

Θα μου πεις τώρα τι κάμνεις τόση φασαρία για τούτο το απλό, οκ ούτε η πρώτη είσαι ουτε η τελευταία που της σπάζει το αυτοκίνητο τζιαι έσιει απρόβλεπτα έξοδα. Οκ συμφωνώ απλά είναι τζείνο που ήδη είσιες μια στενή θηλιά γύρω που το λαιμό σου τζιαι απλά σφίγγει ακόμα παραπάνω τζιαι στο τέλος μινίσκεις χωρίς ανάσα τζιαι με τα μάθκια στυλλωμένα. Λαλείς κανεί σιόρ, κανεί ! Συν το ότι κάθε φορά που μου συμβαίνει οτιδήποτε έσιει να κάμει με το αυτοκίνητο πάντα νευριάζω γιατί φακκά μου κέντρο γιατι είναι τζιαμέ που ήθελα να έχω έναν άντρα να μου πει έλα αγάπη μου θα το αναλάβω εγώ, έλα να σε πάρω σπίτι τζιαι μεν έσιεις έννοια καμιά για τούτα. Τούτη η μαλακία να πρέπει να τα έχω έννοια ούλλα εγώ, σπάζει με. Τζιαι σημείωσε ότι ουδέποτε, σε καμια περίοδο της ζωής μου δεν ένιωσα τούτο το πράμα, να μου πει κάποιος, εσύ ανάλαβε τα τούτα τα πέντε πράγματα, τα άλλα πέντε θα τα αναλάβω εγώ. Οι ρε μαλάκα, πάντα εγώ τα αναλάμβανα ούλλα, τζιαι τα μωρά, τζιαι τους γιατρούς, τζιαι τα σέρβις του αυτοκινήτου, τζιαι να γιάνω, τζιαι να με πάρω γιατρό, τζιαι γαμώτο κέρατο μου μέσα. Τζιαι πως μουρμουρώ τι καταλάβω, πάλε μόνη μου θα τα βρω, πάλε μόνη μου θα τα λύσω, πάλε μόνη μου θα επιβιώσω.

Τζαι μετά λαλούν σου μερικοί, ου μα ήντα δυνατός είσαι τζιαι βάλλουν σου κάτι ταμπέλες λες τζιαι είσιες καμιάν επιλογή. Ε το λοιπόν άμαν εν έσιεις επιλογή, νομίζω αναγκάζεσαι τζιαι γίνεσαι τζιαι δυνατός τζιαι βρίσκεις λύσεις, τζιαι σπάζεις την τζεφαλή σου πώς θα τα φκάλεις πέρα, παρόλο που είναι πολλά ευκνευριστικό.

Γύρω μου άνθρωποι που λλίο πολλά ούλλοι αγωνίζουνται για κάτι, παρόμοιες ζωές με τη δική μου, άλλοι λλίο πιο εύκολα, άλλοι πιο δύσκολα. Έχω θκυο μωρά να μεγαλώσω τζιαι πέντε φίλες, φίλοι πλέον για μένα είναι αυτοί που θα με γυρέψουν, που θα με πιάσουν ένα τηλέφωνο να δουν τι κάμνω, που θα μου πουν έχω ώρα τζιαι θέλω να την περάσω μαζί σου, έλα να σε δω, έλα να πάμε για καφέ ή να φάμε, υπάρχουν τζιαι τζείνοι που αν δεν τους γυρέψεις δε θα σε γυρέψουν ποτέ τζιαι είμαι στη φάση που θα σταματήσω να κάμνω πάντα την εκκίνηση εγώ γιατί εν το θεωρώ μια σχέση οποιαδήποτε σχέση, να διατηρείται ζωντανή μόνο γιατί προσπαθεί ο ένας. Λυπούμαι γιατί υπάρχουν άνθρωποι που αγαπώ τζιαι θα ήθελα στη ζωή μου αλλά εν τόσο χαμένοι στον κόσμο τους, στα προβλήματα τους ή στον πόνο τους που εν έχουν ώρα για μια απλή φιλική επικοινωνία ή απλά εμάθαν στο τέξτινγκ ή στο μεσσεντζιγκ που εχάσαν το νόημα της πραγματικής επαφής. Λυπούμαι γιατί εγινε η φιλία πολυτέλεια πλέον τζαι οι άνθρωποι κλείνονται όλο και περισσότερο πίσω από τους τοίχους τους, πίσω από τις οθόνες τους, πίσω από τη δειλία τους, σχέσεις με άντρες που δεν έγιναν ποτέ φιλία γιατί εμπήκεν η έλξη στη μέση τζιαι τα εδιάλυσεν, τζιαι στο τέλος ούτε σχέση έγινε, ούτε η φιλία κρατήθηκε γιατί δεν εμάθαμεν να ξεχωριζουμε ότι ένας άνθρωπος μπορεί να μη μας κάμνει για σχέση τζιαι να κρατούμε τη φιλία, πάντα καταλήγουμε στο μηδέν, μηδέν του μηδενός με ανθρώπους που καταβάθος αγαπάς, έχετε κοινά αλλά είμαστε συναισθηματικά ανώριμοι τζιαι ανεκπαίδευτοι. Θέλουμεν τα ούλλα τζιαι επειδή εν μπορούμε να τα έχουμεν ούλλα από έναν άνθρωπο λαλούμεν του δε θελω τίποτε..Μαλακίες

Λείπει μου να έχω μια σχέση ναι αλλά λείπει μου τζιαι η αγνή όμορφη φιλία που θα μπορούσα να έχω με πολλούς άλλους ανθρώπους... ζηλεύκω τα μωρά στην ηλικία της κόρης μου στα εικοσι ένα που έχουν φίλους τζιαι φίλες τζιαι βγαίνουν παρέες τζιαι είναι άνετοι τζιαι χαλαροί μεταξύ τους

για μας την προηγούμενη γενιά καταντά μια αρρωστημένη κατάσταση τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το σεξ τζιαι δυσκολεύεσαι να βρεις έναν άντρα είτε για να κάνεις σχέση ή έστω να κάμεις κάποια άλλα πράγματα να έχεις μια απλη φιλία.. κρίμα.. κρίμα για τούτη τη γενιά την διαλυμένη, με τους διαλυμένους γάμους μας, τις διαλυμένες μας αξίες, κρίμα να είσαι σαράντα ή πενήντα τζιαι να βλέπεις τον άνθρωπο απέναντι σου σαν ένα από τους πολλούς και απλά....επόμενος, επόμενος !

εκλείστηκα όσο περισσότερο εμπορούσα για να μη βλέπω και να μην ακούω πια.. είναι πολλά λεπτή η κλωστή που με κρατά, πολλά λεπτή, τζιαι όσα λιγότερα βλέπω και ακούω τόσο το καλύτερο. Ότι έκαμα δεν μου εστοιχησε τίποτε περισσότερο από την ψευδαίσθηση, κατάργησα την ψευδαίσθηση, αυτό έκανα και έμεινα με την αλήθεια, που είναι απλή, λιτή και μοναχική και πολύτιμη !

ναι λείπει μου εκείνη η αλήθεια που θέλω να ζήσω, αλλά δε μου λείπει τίποτε από το ψέμα που ζούσα

Θα περάσει κ ο Οκτώβρης και ο Νιόμβρης και θα ζήσουμε αγάπη. Εγώ τον κόσμο μου τον έκοψα και τον έραψα στα μέτρα μου και τίποτε πια δε θα με αγγίξει ! Ξέρω ότι προχωρώ σωστά ..