το κατσιαριστηρούδιν

Ντίαρ φρεντ

σήμερα όπως ξέρεις ήμουν σπίτι, ξέρεις το ότι αρέσκει μου πολλά αυτό το αντί να πιάνω πολλές άδεις μονοφατσιά να χτυπώ μια μερούδα έτσι έκτακτα και σήμερα ήταν μια καλή ευκαιρία αφού χτες όπως ξέρεις ελείπαμε πολλές ώρες και επειδή είμαι πλάσμα προνοητικό υπολόγισα ότι άμα λείπω όλη την Κυριακή πιθανόν να έρτω πίσω κουρασμένη και θα θέλω μια μέρα να συνέλθω που την κυριακή. Έτσι και εγένιτο
Έκατσα σπίτι αλλά εξέχασα ότι σήμερα ανοίγαν τα σχολεία και εξέμιση το πρωί έτην πάνω πάλε, βασικά μου εφώναζε η κόρη μου άμμα ξύπνα, άμμα ξύπνα (ευτυχώς το δεύτερο μου παιδί ξυπνά εύκολα γιατί η μεγάλη δεν εξυπνούσε πόμπες να εππέφταν) και όταν εξύπνησα και είδε ότι εφόρησα το φουστάνι μου το πρόχειρο λαλεί σου με τούτη κάτι παίζει και με ερώτησε το τέκνο μου άμμα μα έν θα πάεις δουλειά, και της απάντησα όχι έβαλα άδεια και τότε με εκοίταξε με ένα βλέμμα μεταξύ φακκάς μου, μισώ σε τζιαι είσαι η πιο κατζάρια μάνα, έβαλες άδεια την πρώτη μέρα που αννοίουν τα σχολεία; εν είπε κάτι φυσικά ...
και έτσι εξεκινήσε το παιδί μου την τρίτη γυμνασίου και εγώ ήρτα πίσω αλλά δεν εκατάφερα να ξανακοιμηθώ αλλά εντύθηκα και πήγα στο καφέ στις εννιά (όι του μακαρίτη) εννιά η ώρα, με το λαπτοπ μου (τούτη τη φορά το θυμήθηκα γιατί την προηγούμενη επήγα να γράψω και δεν το πήρα) επήγα λοιπόν στο καφέ, και επαράγγειλα και ένα μικρό κρουασανάκι, ασχετα αν έθελα να φάω να σπάσω, είπα να είμαι ιντελεκτουέλ και εγκρατής και αντί να το χλαππατζιάσω το έφαγα με δέκα μικρές δαγκωματιές, γιατί λένε ότι άμαν τρώεις αργά χορτάνεις (πελλάρες)
τελοσπάντων έγραφα, ήμουν στην προσπάθεια να γράψω δηλαδή αλλά είχα τον διπλανό να μιλά στο τηλέφωνο με έναν φίλο του μάλλον για το τζυνήι και τα ορτύκια επί πέντε λεπτά και μου αποσπούσε όσο να ναι την προσοχή. Μετά ήρθε μια κυρία και με επλησίασε και με ερώτησε συγνώμη είσαι η Σαβεριάδου που γράφει εκείνα τα ωραία, και εγώ που δεν είμαι μαθημένη να με ξέρει ο κόσμος, επήρα πάνω μου τζιαι επιάσαμε κουβέντα τζιαι λαλώ μά δε ρε πόσο κόσμο έχει που με ξέρει και δεν τον ξέρω
φυσικά της είπα ότι έφυγα από το φεισμπουκ και εσυμφώνησε γιατί θεωρεί και εκείνη ότι το φέισμπουκ κάμνει ζημιά στις διαπροσωπικές σχέσεις
ενιγουει στο τέλος εψόφησα και εσηκώθηκα και έφυγα γιατί αντί μέσα σε καφέ ενόμιζα ότι εκάθουμουν μέσα στο θάλαμο του Πανίκου του κασάπη, παρόλο που είχα μαζί μου το τρικούδι μου
το πιο σημαντικό που είχα να σου πω όμως φρεντ είναι ότι πριν φύγω για το καφέ εψέκασα μέσα στο συρτάρι ένα φάρμακο για να πεθάνει το άγνωστο πλάσμα που κατοικούσε εκεί μέσα και θορυβούσε εκνευριστικώς, το εψέκασα με ένα φάρμακο πάρα πολλά δυνατό αλλά γκες γουατ, το σκατό ζει και βασιλεύει και κάμνει κανονικά το κατσιαρισμα του. Οπότε πλέον ξέρουμε ότι σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης θα επιζήσουν οι κατσαρίδες και το κατσιαριστρούι μέσα στο συρτάρι μου
απόψε λοιπόν πήρα την μεγάλη απόφαση και του είπα
ή εσύ ή εγώ, αυτή η συμβίωση δεν μπορεί να συνεχιστεί και εγώ δεν ξαναπιάνω το μαξιλάρι μου και να πάω να κοιμηθώ στο διπλανό δωμάτιο, θέλω το δωμάτιο μου πίσω
και έτσι φρεντ μου, εκατέβασα τον καθρέφτη που είναι πάνω στο έπιπλο και βαρεί ένα τόνο,  και το έβαλα χαμέ, άνοιξα την πόρτα και με μεγάλο κόπο και προσοχή εκούντησα το έπιπλο στο διπλανό δωμάτιο
ήρτα πίσω
ένα μεγάλο κενό στον τοίχο όπου ήταν ακουμπημένο το έπιπλο και το κατσιάρισμα να συνεχίζεται
Γαμώτοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο
είναι μέσα στον καθρέφτη, ή είναι πολλά ένα στο έπιπλο, ένα στον καθρέφτη
τα νευρα μου

έφκαλα και τον καθρέφτη έξω στη βεράντα και τώρα κάθομαι και βλέπω το δωμάτιο μισοξηλωμένο και σκέφτομαι κάτι πολλά σοβαρό

άραγες σου αφού το εξήλωσα που το εξήλωσα να του σύρω κανένα πογιάτισμα; χμ