Λιβάδια λίγο πριν τις εννιά το πρωί
Δεύτερος καφές, ανοιχτά τα παράθυρα στο δωμάτιο και ένα αεράκι φυσάει, λες να αρχίσει να αλλάζει ο καιρός ;
στο Youtube ο terence trent d arby τραγουδά delicate προσπαθώντας να μου φτιάξει διάθεση.
Οι δικοί μου κατεργάρηδες, η μεγάλη Αθήνα και η μικρή να κοιμάται στο δωμάτιο της, χωρίς κλιματιστικό, σκεπασμένη όπως πάντα με το αθασί της κουίλτ, αυτό το παιδί πρέπει να χει σπασμένο θερμοστάτη, δεν εξηγείται διαφορετικά, ο σκύλος κοιμάται κάτω, στην κουζίνα, κάτω από τον καναπέ
Έμεινα σπίτι σήμερα, έβαλα άδεια, αλλά ξύπνησα στην ώρα που κανονικά θα πήγαινα δουλειά
θα προσπαθήσω να αξιοποιήσω τις ώρες μου, τη μέρα μου, έχω αρκετά πράγματα να κάνω.
Και χτες έφυγα νωρίς από τη δουλειά, ήμουν διαλυμένη από την κούραση, ήρθα σπίτι. Την ώρα που έφευγα από το γραφείο σκεφτόμουν ότι η μεγαλύτερη ικανότητα που θα πρέπει να έχει ο άνθρωπος είναι η προσαρμοστικότητα του, πρέπει να είσαι σε θέση ανα πάσα στιγμή να αντιμετωπίσεις ότι και αν σου συμβεί και να είσαι ελαστικός ώς προς τις νέες συνθήκες στη ζωή σου
Η κατάρρευση της βεβαιότητας μας
ένα ένα τα κομμάτια μας καταρρέουν και εμείς πρέπει να προσαρμοζόμαστε
σήμερα είσαι παντρεμένος, αύριο είσαι μόνος σου
σήμερα έχεις δουλειά, αύριο όχι
σήμερα έχεις σπίτι, αύριο σκέφτεσαι αν είσαι πραγματικά εκεί που θα έπρεπε
ζεις σε μια χώρα όλη σου τη ζωή και μια μέρα ξεκινάς και σκέφτεσαι αν ίσως, κάποια μέρα, ζούσες αλλού, σε άλλη χώρα και αυτή η σκέψη, δεν σου φαίνεται τόσο παράλογη
λες και η ζωή μας είναι ένα γιγάντιο παζλ που η εικόνα αλλάζει συνεχώς και πρέπει κάθε φορά να βρίσκουμε τα νέα κομμάτια που ταιριάζουν στην νέα εικόνα και το αντίθετο φτιάχνουμε εμείς τη νέα εικόνα γιατί μας άρπαξαν από τα χέρια τα κομμάτια που κρατούσαμε και μας έδωσαν άλλα ή μας άφησαν με τα μισά
ότι και να συμβαίνει είμαστε υποχρεωμένοι να προσαρμοζόμαστε και σαν τις παλιές κόκκινες κούκλες με στρογγυλή βάση όσο και αν μας ταλαντεύουν δεξιά και αριστερά εμείς επανερχόμαστε στη βάση μας
συμβαίνει κάποτε να θέλεις να πάρεις έναν δικό σου άνθρωπο, ή έναν πρώην δικό σου άνθρωπο, να του πεις κάτι σοβαρό που σου συμβαίνει ή σε προβληματίζει αλλά δεν το κάνεις γιατί ζυγίζεις μέσα σου και δεν ξέρεις αν όντως θα το πράξεις λόγω της σοβαρότητας του θέματος, ή αν θα χρησιμοποιήσεις τη σοβαρότητα του θέματος και την ευάλωτη σου κατάσταση για να πάρεις μια μικρή δόση από την σημασία που θα ξέρεις ότι θα πάρεις , εκείνη την εκδήλωση ενδιαφέροντος, τα λόγια παρηγοριάς
όπως κάθε φορά που κάποιος κόβει τον εθισμό του, τσιγάρο ή ποτό και μετά συμβαίνει κάτι δραματικό και λέει α, θα δώσω το οκ στον εαυτό μου αυτή τη μια φορά να ανάψω ένα τσιγάρο ή να πιω ένα ποτό
λες και γίνεται ένας εσωτερικός διάλογος και ο ενήλικας λέει στο μέσα σου παιδί, οκ σου συμβαινει αυτό και επειδή ταλαιπωρείσαι και είσαι κρίμα, σου δίνω άλλοθι να κάνεις αυτό που υπό κανονικές συνθήκες δε θα έκανες επειδή ξέρεις ότι σε βλάφτει
βλέπεις λοιπόν τον παραλογισμό, υποβάλλεις τον εαυτό σου σε μια ζημιά για να τον βοηθήσεις να αντέξει την άλλη, ένα εσωτερικό παζάρεμα, μια διαπραγμάτευση για να γίνουμε καλά παιδιά και να αντέξουμε τις δυσκολίες
όμως, όμως, όμως
είναι εκεί που πρέπει να ζυγίσεις αν η δυσκολία είναι όντως η αφορμή, ή αν γίνεται η δικαιολογία που θα σε εξυπηρετήσει για να ικανοποιήσεις το απαιτητικό παιδί μέσα σου που αντιδρά γιατί του κόβεις το γλυφιντζούρι
και η ζωή θα σε υποβάλει συχνά σε τεστ για να δει αν έχεις όντως αποκοπεί από τους εθισμούς σου ή αν θα γλυστρίσεις εύκολα πίσω ..και αν όλο αυτό θα γίνει ένας κύκλος μεσα στον οποίο θα μείνεις εγκλωβισμένος
κάποτε πρέπει να σπάσει ο κύκλος
εξέτασε καλά αυτό το οκ στον εαυτό σου, αυτό το οκ ας κάνω ένα τσιγάρο, ας πιω ένα ποτό, ας φάω ένα γλυκό, αν αυτό οκ και τι έγινε στην πραγματικότητα σαμποτάρει την πορεία σου προς την ανάρρωση, αν ανατρέπει τις αποφάσεις σου, ζύγισε καλά αυτή την ένδειξη αδυναμίας και αν οι τύψεις που θα νιώσεις αργότερα είναι μεγαλύτερες από την ανακούφιση που θα νιώσεις για λίγο και αν ναι ξανασκέψου το, ίσως να είσαι δυνατότερος να έχεις περισσότερη εγκράτεια
ξέρεις , μεγαλώσαμε πια, δυναμώσαμε πια, δε θα έπρεπε να πάμε πίσω σε κανένα εθισμό για κανένα λόγο, να ψάχνουμε στήριξη στους ανθρώπους που είναι εκεί και όχι σε εκείνους που δεν είναι εκεί, να περάσουμε με επιτυχία αυτό το τεστ που μας θέλει να γυρνάμε κάθε φορά το κεφάλι πίσω .. όχι πίσω, μόνο μπροστά
καλημέρα χωρίς εθισμούς
Δεύτερος καφές, ανοιχτά τα παράθυρα στο δωμάτιο και ένα αεράκι φυσάει, λες να αρχίσει να αλλάζει ο καιρός ;
στο Youtube ο terence trent d arby τραγουδά delicate προσπαθώντας να μου φτιάξει διάθεση.
Οι δικοί μου κατεργάρηδες, η μεγάλη Αθήνα και η μικρή να κοιμάται στο δωμάτιο της, χωρίς κλιματιστικό, σκεπασμένη όπως πάντα με το αθασί της κουίλτ, αυτό το παιδί πρέπει να χει σπασμένο θερμοστάτη, δεν εξηγείται διαφορετικά, ο σκύλος κοιμάται κάτω, στην κουζίνα, κάτω από τον καναπέ
Έμεινα σπίτι σήμερα, έβαλα άδεια, αλλά ξύπνησα στην ώρα που κανονικά θα πήγαινα δουλειά
θα προσπαθήσω να αξιοποιήσω τις ώρες μου, τη μέρα μου, έχω αρκετά πράγματα να κάνω.
Και χτες έφυγα νωρίς από τη δουλειά, ήμουν διαλυμένη από την κούραση, ήρθα σπίτι. Την ώρα που έφευγα από το γραφείο σκεφτόμουν ότι η μεγαλύτερη ικανότητα που θα πρέπει να έχει ο άνθρωπος είναι η προσαρμοστικότητα του, πρέπει να είσαι σε θέση ανα πάσα στιγμή να αντιμετωπίσεις ότι και αν σου συμβεί και να είσαι ελαστικός ώς προς τις νέες συνθήκες στη ζωή σου
Η κατάρρευση της βεβαιότητας μας
ένα ένα τα κομμάτια μας καταρρέουν και εμείς πρέπει να προσαρμοζόμαστε
σήμερα είσαι παντρεμένος, αύριο είσαι μόνος σου
σήμερα έχεις δουλειά, αύριο όχι
σήμερα έχεις σπίτι, αύριο σκέφτεσαι αν είσαι πραγματικά εκεί που θα έπρεπε
ζεις σε μια χώρα όλη σου τη ζωή και μια μέρα ξεκινάς και σκέφτεσαι αν ίσως, κάποια μέρα, ζούσες αλλού, σε άλλη χώρα και αυτή η σκέψη, δεν σου φαίνεται τόσο παράλογη
λες και η ζωή μας είναι ένα γιγάντιο παζλ που η εικόνα αλλάζει συνεχώς και πρέπει κάθε φορά να βρίσκουμε τα νέα κομμάτια που ταιριάζουν στην νέα εικόνα και το αντίθετο φτιάχνουμε εμείς τη νέα εικόνα γιατί μας άρπαξαν από τα χέρια τα κομμάτια που κρατούσαμε και μας έδωσαν άλλα ή μας άφησαν με τα μισά
ότι και να συμβαίνει είμαστε υποχρεωμένοι να προσαρμοζόμαστε και σαν τις παλιές κόκκινες κούκλες με στρογγυλή βάση όσο και αν μας ταλαντεύουν δεξιά και αριστερά εμείς επανερχόμαστε στη βάση μας
συμβαίνει κάποτε να θέλεις να πάρεις έναν δικό σου άνθρωπο, ή έναν πρώην δικό σου άνθρωπο, να του πεις κάτι σοβαρό που σου συμβαίνει ή σε προβληματίζει αλλά δεν το κάνεις γιατί ζυγίζεις μέσα σου και δεν ξέρεις αν όντως θα το πράξεις λόγω της σοβαρότητας του θέματος, ή αν θα χρησιμοποιήσεις τη σοβαρότητα του θέματος και την ευάλωτη σου κατάσταση για να πάρεις μια μικρή δόση από την σημασία που θα ξέρεις ότι θα πάρεις , εκείνη την εκδήλωση ενδιαφέροντος, τα λόγια παρηγοριάς
όπως κάθε φορά που κάποιος κόβει τον εθισμό του, τσιγάρο ή ποτό και μετά συμβαίνει κάτι δραματικό και λέει α, θα δώσω το οκ στον εαυτό μου αυτή τη μια φορά να ανάψω ένα τσιγάρο ή να πιω ένα ποτό
λες και γίνεται ένας εσωτερικός διάλογος και ο ενήλικας λέει στο μέσα σου παιδί, οκ σου συμβαινει αυτό και επειδή ταλαιπωρείσαι και είσαι κρίμα, σου δίνω άλλοθι να κάνεις αυτό που υπό κανονικές συνθήκες δε θα έκανες επειδή ξέρεις ότι σε βλάφτει
βλέπεις λοιπόν τον παραλογισμό, υποβάλλεις τον εαυτό σου σε μια ζημιά για να τον βοηθήσεις να αντέξει την άλλη, ένα εσωτερικό παζάρεμα, μια διαπραγμάτευση για να γίνουμε καλά παιδιά και να αντέξουμε τις δυσκολίες
όμως, όμως, όμως
είναι εκεί που πρέπει να ζυγίσεις αν η δυσκολία είναι όντως η αφορμή, ή αν γίνεται η δικαιολογία που θα σε εξυπηρετήσει για να ικανοποιήσεις το απαιτητικό παιδί μέσα σου που αντιδρά γιατί του κόβεις το γλυφιντζούρι
και η ζωή θα σε υποβάλει συχνά σε τεστ για να δει αν έχεις όντως αποκοπεί από τους εθισμούς σου ή αν θα γλυστρίσεις εύκολα πίσω ..και αν όλο αυτό θα γίνει ένας κύκλος μεσα στον οποίο θα μείνεις εγκλωβισμένος
κάποτε πρέπει να σπάσει ο κύκλος
εξέτασε καλά αυτό το οκ στον εαυτό σου, αυτό το οκ ας κάνω ένα τσιγάρο, ας πιω ένα ποτό, ας φάω ένα γλυκό, αν αυτό οκ και τι έγινε στην πραγματικότητα σαμποτάρει την πορεία σου προς την ανάρρωση, αν ανατρέπει τις αποφάσεις σου, ζύγισε καλά αυτή την ένδειξη αδυναμίας και αν οι τύψεις που θα νιώσεις αργότερα είναι μεγαλύτερες από την ανακούφιση που θα νιώσεις για λίγο και αν ναι ξανασκέψου το, ίσως να είσαι δυνατότερος να έχεις περισσότερη εγκράτεια
ξέρεις , μεγαλώσαμε πια, δυναμώσαμε πια, δε θα έπρεπε να πάμε πίσω σε κανένα εθισμό για κανένα λόγο, να ψάχνουμε στήριξη στους ανθρώπους που είναι εκεί και όχι σε εκείνους που δεν είναι εκεί, να περάσουμε με επιτυχία αυτό το τεστ που μας θέλει να γυρνάμε κάθε φορά το κεφάλι πίσω .. όχι πίσω, μόνο μπροστά
καλημέρα χωρίς εθισμούς
Άρτιο. Τα πισωγύρισμα τα συνήθως έχουν άδοξο τέλος. Και το. ..Θέλω την πιπίλα μου. ..άστόχο τις περισσότερες φορές. Γράφε λοιπόν για όλους μας. Κοινή η μοίρα των Ανθρώπων σε πολλά στάδίά. Ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και από εδώ , κοινή η μοίρα και ο αγώνας μας
ΑπάντησηΔιαγραφή