Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Σ αγαπάω μαμά

Μαμά , βρες χρόνο και για μας, πάντα ζωγραφίζεις τις πιο όμορφες πεταλούδες. 
Μας λες κουράστηκες μαμά σε μας φωνάζεις και ξεσπάς , μα εμείς σε θυμόμαστε όπως ήσουν χαμογελαστή στις παλιές μαθητικές φωτογραφίες.
Και κάποτε χαμογελούσες ! Χαμογελούσες μαμά , και ήταν το χαμόγελο σου η ζωή μας όλη. Ένα ανθισμένο περιβόλι. Πάντα σε σκέφτομαι μαμά, ακόμα και τις Κυριακές και τα καλοκαίρια. Πάντα η σκέψη μου μαζί σου, μαμά, στα δύο να μοιράζομαι και να αναρωτιέμαι αν είσαι καλά. Περάσανε τα χρόνια και μεγαλώσαμε μαμά !
Μας φωνάζουν τα δικά μας παιδιά και εμείς τρέμουμε να μην κάνουμε τα ίδια μαμά. Να μην δουν το δάκρυ μας ξανά. Πίσω από κλειστές πόρτες να χανόμαστε, πονοκεφάλους προφασιζόμαστε.
Γιατί είναι η ζωή δύσκολη μα δε θέλουμε να το μάθουνε ακόμα και τους λέμε κάθε βράδυ το πιο ωραίο παραμύθι.
Ότι όλα είναι καλά, μαμά και αυτά γυρνάνε το κεφάλι και μας χαμογελάνε λέγοντας «Σ’ αγαπάω μαμά»

18/11/2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Νοέμβρης

  Αρέσκει μου τούτη η εποχή Έσιει μια γλυκάδα που δεν την έσιει κανένα καλοκαίρι. Ούτε πυρώνεις ούτε κρυώνεις, είσαι άνετος εσύ μέσα στο σώμ...