η νεκρή μου αγάπη..

μελαγχολία

επειδή δεν υπάρχει κουμπί να το πατήσεις , με το που σου κάνει κάτι κάποιος και σε πληγώνει να φύγει η αγάπη σου για εκείνον

δεν φεύγει η αγάπη

και την κρατάς εκεί σαν νεκρό παιδί που δεν έχεις το κουράγιο να το θάψεις
που τόσο καιρό περίμενες να το γεννήσεις και γεννήθηκε νεκρό

και εσύ το κοιτάς, ήταν δικό σου, και σκέφτεσαι, πώς θα ήταν αν μεγάλωνε, και τα πρώτα βήματα
που θα έκανε, τις πρώτες λέξεις που θα έλεγε, το σώμα του σαν ψήλωνε

τίποτα όμως από όλα αυτά δε θα γίνει ποτέ

και εσύ θέλεις χρόνο , να γυρίσεις το ρολόι αντίστροφα και να ακυρώσεις όλα τα όνειρα που έκανες

να ξηλώσεις μια μια κλωστή

να βρεις κουράγιο

σιωπή ... να κοιμήσεις την νεκρή σου αγάπη ...