η αρχή

Πώς είσαι σήμερα?

Καλύτερα. Τον σκέφτομαι ακόμα, αλλά με λιγότερο πόνο.  Μούδιασε κάπως.

Τι σου λείπει από εκείνον

Το ότι έθρεφε τον  ναρκισσισμό μου. Το ότι έμοιαζε ο τρόπος που θέλαμε να δείχνουμε την «αγάπη» μας. Το ότι ήμασταν ικανοί, να κλειστούμε στον μικρόκοσμο μας και να αφοσιωθούμε ολοκληρωτικά στο να χαϊδεύει ο ένας το εγώ του άλλου.  Μου λείπει πολύ. Δε θέλω να με κρίνεις γι’ αυτά που νιώθω, είπαμε θα είμαστε πάντα ειλικρινείς μεταξύ μας. Κι ας νιώθω πράγματα τιποτένια και άθλια και είμαι ένα έρμαιο των παθών μου. Στο χαρτί δικαιούμαι να ξεγυμνώνομαι. Μαζί σου, όσο πιο χαμηλά, τόσο πιο αληθινά, όσο πιο ωμά, τόσο πιο ηδονικά.

Προσπαθώ να καταλάβω τι νιώθω. Είναι λες και βρήκε μια χαραμάδα στο μυαλό μου και τρύπωσε μέσα και πήγε και βρήκε όλο το μαύρο μου που είχα κρυμμένο για χρόνια. Δεν μου το έχει ξανακάνει άνθρωπος ποτέ αυτό. Να με ανοίξει και να μπει μέσα μου. Με άνοιξε και πήρε την ύπαρξη του και την έχυσε μέσα μου.  Εθίστηκα! Σε ότι και αν ήταν. Τι παράξενο πραγματικά συναίσθημα να υπάρχει ένας άνθρωπος, να έχει τέτοια καταλυτική επίδραση πάνω σου. 

Τι νιώθεις για εκείνον;

Πάθος, μια πείνα, μια λύσσα, θέλω να γλύψω κάθε εκατοστό του σώματος του, θέλω να γίνω εγώ η κυρίαρχη, να ακούσω εκείνον να βογγά, να τον νιώσω να παραδίνεται, να κλαίει από την ηδονή, να πάρω εγώ την εξουσία που εκείνος θέλει με τόση μαεστρία να κρατά στα χέρια του. Θέλω την εξουσία μου πίσω

Τι άλλο;

Θυμό και παράπονο. Όσο και αν λέω ότι δεν τα νιώθω, όσο και αν προσποιούμαι ότι δεν τα νιώθω.

Για τις βλακείες που είπε;

Για τις βλακείες που είπε. Και όχι γιατί τις πίστεψα ή ότι είχαν καμιά βάση. Αλλά γιατί λέγοντας αυτές τις βλακείες γκρέμισε και την τελευταία γέφυρα μεταξύ μας. Σκέψου και να ήθελα να πάω πίσω, να ψάξω ένα τρόπο μέσα μου να πάω σε εκείνον, να πάω πώς; Όταν μου λέει ότι πρέπει να συμμορφωθώ με την δική του αλήθεια, και η δική του αλήθεια διαφέρει από την δική μου, πώς να βρω δικαιολογία να πάω να πάρω τη δόση μου;  Το έκανε πολύ δύσκολο για μένα ακόμα και να ήθελα να πάω πίσω. 

Τον συγκρίνεις λοιπόν με ναρκωτικό;

Ξεκάθαρα και χωρίς καμιά ντροπή.

Και τώρα περνάς απεξάρτηση;

Όπως το είπες, όχι από εκείνον ! Από την πείνα που μου άνοιξε να εξερευνήσω το μαύρο μέσα μου.  Εκείνο που πάντα ήξερα ότι υπάρχει. Εκείνος θα με βοηθούσε να το εξερευνήσω.

Τι σου λείπει άλλο από εκείνον;

Μου λείπει ο «προστάτης» ο «φροντιστής» ο «ιππότης» Όλα αυτά που έκανε για να έχω ότι θέλω, για να φάω αυτό που θέλω, η περιποίηση, το βλέμμα του θαυμασμού.  Εκείνα όλα που θα έδινε μόνο σε μένα και θα έκανε μόνο για μένα και μόνο με εμένα. 

Είσαι κακομαθημένη;

Με εκείνον θα ήμουν ! είναι αυτά που λέγαμε πάντα, ότι πέρασα ολόκληρη μου τη ζωή να φροντίζω τους άλλους και να αφήνω τον εαυτό μου πίσω και ήθελα για μια φορά στη ζωή μου να αφεθώ και εγώ, να με φροντίσω κάποιος άλλος και απλά να κάτσω πίσω να απολαύσω την διαδρομή. ( Ποτέ δεν ήμουν με κάποιον «άντρα» Πάντα ήμουν περισσότερο άντρας από εκείνους. )

Αυτό δεν ήθελε και εκείνος; Στην ουσία ναι ! αυτό ήθελε! Αλλά το έθεσε με τέτοιους όρους και σε τέτοια πλαίσια που δεν ονομαζόταν φροντίδα, ονομαζόταν κάτι άλλο. Και δεν μπορώ να προσυπογράψω σε κάτι που δεν ξέρω τι αντίκτυπο θα έχει στην πνευματική μου ακεραιότητα.

Για την πνευματική ανησυχείς, όχι για την σωματική;

Ουδέποτε ανησύχησα για την σωματική, ουδέποτε ένιωσα ότι θα με βλάψει, ακόμα και αν πονούσαν τα δαγκώματα του.  Ήταν αυτές οι τρύπες που προσπαθούσε να ανοίξει πάνω μου για να τον νιώσω καλύτερα.  Ένιωσα πολλά πράγματα όμως και αυτά που προσπαθούσε να μην δείξει, ακόμα και αυτά που ο ίδιος έκρυβε επιμελώς από τον εαυτό του.  Τα μηνύματα που πήρα από το σώμα του, ήταν κρυστάλλινα, ξεκάθαρα, λες και έκανα έρωτα με ένα νεαρό αγόρι γεμάτο ανασφάλεια και έναν δυναμικό άντρα γεμάτο σιγουριά και αυτοπεποίθηση.  Δε με άφησε ποτέ να τον διδάξω ότι είναι εντάξει να αφεθεί.

Για την πνευματική γιατί ανησυχείς;

Δεν ανησυχώ, όπως πολύ καλά ξέρεις αρνήθηκα και αρνήθηκε. Αυτό που σου έλεγα είναι ότι μου ξύπνησε ένα κομμάτι του εαυτού μου, που έχει μια τάση σε μια υπερβατική σεξουαλικότητα, και ένιωθα ότι μαζί του θα είχα την ευκαιρία να γευτώ αυτήν την εμπειρία. Αν περιοριζόταν η πρόταση μόνο στο σεξουαλικό κομμάτι και αφήναμε απ’ έξω το υπόλοιπο κομμάτι της σχέσης τότε ναι.

Τι άλλο σου λείπει από εκείνον

Το ότι ένιωθα ότι μιλώ και συναναστρέφομαι με έναν άνθρωπο πολύ μοναδικό και πολύ ξεχωριστό. Δεν ήταν ο συνηθισμένος άνθρωπος που σε λίγες μέρες δε θα είχαμε κάτι πια να πούμε, πάντα βρίσκαμε κάτι να πούμε, πάντα κάτι δημιουργούσαμε με την φαντασία μας, είχε και αυτός αυτήν την φαντασία και αυτήν την παιδικότητα, τον ενθουσιασμό. Και την βαθιά ευαισθησία του. Και όλη αυτή η μανία του να ελέγχει, όταν έβλεπες λίγο πιο βαθιά, λίγο πιο μέσα, ήταν η προσπάθεια να κρύψει αυτήν την τεράστια ευαισθησία και το πόσο ευάλωτος ήταν.

Τον αγάπησες λοιπόν;

Φυσικά! Τον αγάπησα, τον λάτρεψα, τον θαύμασα, τον πίστεψα. Εκείνο το τεράστιο κομμάτι του ανθρώπου αυτού, που νοιάζεται για τους δικούς του και τους φροντίζει, που θέλει να είναι όλα στην θέση τους, να μη λείψει τίποτα από κανένα, εκείνος που σε ρωτάει πώς νιώθεις και ακούει, μου λείπουν πολλά πράγματα από εκείνον, ακόμα και τα πιο εκνευριστικά,  όπως όταν του έλεγα ότι έχω δουλειά και δεν θα μπορώ να απαντώ στα μηνύματα του και εκείνος συνέχιζε ακάθεκτος να στέλνει, ήθελε πάντα σημασία.

Και εσύ καταβάθος σου άρεσε που ήθελε

Ναι καταβάθος μου άρεσε που ήθελε, αν και μου έσπαζε κάποτε τα νεύρα. Μου άρεσε που ήθελε την σημασία μου, γιατί και εγώ ήθελα τη σημασία του, συνέχεια.

Και τι άλλο σου λείπει από εκείνον

Μου λείπει το σώμα του.  Το ύψος του, τα μπράτσα του, η αγκαλιά του, όταν με έπαιρνε από το χέρι και περπατούσαμε. Το σώμα μου ταίριαζε με το σώμα του, ένιωθα όπως πρέπει να νιώθει μια γυναίκα δίπλα από έναν άντρα, ότι το σώμα του άντρα έχει πιο πολύ εκτόπισμα, ότι με κρατά και νιώθω ασφάλεια, ότι με κρατά από το χέρι και είναι όλα εντάξει.  Το σωματικό μας ταίριασμα μου λείπει πολύ.

Τι σου λείπει άλλο

Δεν είναι ότι μου λείπει αλλά δεν νιώθω ότι μου έδωσε αγάπη στον αποχαιρετισμό του.  νιώθω ότι δεν κατάλαβε την προσπάθεια μου να παλέψω με τους φόβους μου και να τολμήσω να κάνω την μισή απόσταση να πάω να τον βρω. Έστω την μισή. Χρειάστηκε δουλειά εκ μέρους μου.  Και δεν το εκτίμησε, ή μπορεί να μην το αντιλήφθηκε, να έβλεπε μόνο την άρνηση να κάνω ολόκληρο τον δρόμο, αφού εκείνος δεν έκανε καμιά παραχώρηση.

Και αφού ήταν ανυποχώρητος και εσύ δεν έκανες ολόκληρο το δρόμο, πήγες ως τη μέση και γύρισες πίσω;

Έτσι, έκανα την μισή απόσταση, και μετά που αρνήθηκε εκείνος να κάνει την άλλη μισή, επέστρεψα και εγώ πίσω στη βάση μου.

Και τι ήθελες να σου πει για να νιώθεις καλύτερα;

Ήθελα να μου πει. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό που σου ζητώ είναι κάτι εντελώς άγνωστο και πρωτόγνωρο για σένα. Ευχαριστώ που έκανες τον κόπο να καταλάβεις λίγο τι είναι. Ευχαριστώ που προσπάθησες να ξεπεράσεις την αρχική σου αρνητική αντίδραση και να είσαι λίγο πιο δεκτική και να δεις την πιθανότητα να εξερευνήσεις το πεδίο αυτό. Ο τρόπος που θέλεις εσύ για να νιώσεις άνετα, δεν είναι αυτός που χρειάζομαι εγώ.  Παρόλα αυτά σε ευχαριστώ που προσπάθησες. Και σε ευχαριστώ για όλα όσα μου έδωσες με ειλικρίνεια.

Αν σου τα έλεγε αυτά θα ένιωθες καλύτερα;

Ναι, η υστεροφημία που λέμε. Αναζητώ την συμφιλίωση όταν τελειώνει μια σχέση. Δεν μου αρέσει να υπάρχουν αρνητικά κατάλοιπα. Και είχα ανάγκη να καταλάβει ότι προσπάθησα. Και να ένιωθε τι ένιωσα για εκείνον και πόσο με πονάει αυτή η αγεφύρωτη διαφορά.

Το ξέρεις όμως ότι ο κάθε άνθρωπος σκέφτεται διαφορετικά, νιώθει διαφορετικά και αντιδρά διαφορετικά. Και εκείνος που εισπράττει την άρνηση, όποιο και αν ήταν οι λόγοι οι δικοί σου, ο άλλος απλά εισπράττει μια άρνηση, σε εκείνο που θέλει με τον τρόπο που το ήθελε, με τον τρόπο που εκείνος σκέφτεται ότι είναι σωστός, με την δική του λογική.

Ναι

Άρα εισπράττει απόρριψη στο να ζήσει κάτι μαζί σου με τον τρόπο που εκείνος σκέφτεται

Ναι

Άρα και εκείνος πληγώνεται και θυμώνει με βάση την λογική των δικών του συναισθημάτων.

Ναι

Και ίσως να έχει την ανάγκη να μένει θυμωμένος μαζί σου

Ναι

Γιατί είναι ο δικός του τρόπος να αντέξει την δική σου απώλεια

Ναι

Γιατί ίσως να ένιωσε και εκείνος όμορφα με εσένα

Ναι

Και τώρα σε χάνει

Ναι

Επειδή εσύ είσαι διατεθειμένη να κάνεις την μισή απόσταση

Ναι

Και εκείνος ήταν πέρα για πέρα σίγουρος γι’ αυτό που ήθελε να σου δείξει αλλά στάθηκε αδύνατο να σε πείσει

Ναι

Πώς νιώθεις?

Λύπη

Γιατί

Γιατί είναι παράξενη η ζωή, οι άνθρωποι και τα γεγονότα. Γιατί ασχέτως τι νιώθουμε πρέπει πάντα να καταλήγουμε να κάνουμε εκείνη την λογιστική πράξη, τι έχεις να πάρεις και τι είσαι διατεθειμένος να θυσιάσεις ή σε πόσο βαθμό μπορείς να συμβιβαστείς.

Μου φαίνεται λίγο σουρεαλιστικό και λίγο δύσκολο να το χωνέψει η λογική μου πώς ό ίδιος άνθρωπος την μια νύχτα μου έγραφε “ονειρα γλυκά αγάπη μου, καληνύχτα” και λίγες μέρες μετά γνώρισα μια εντελώς άλλη εκδοχή του ίδιου ανθρώπου που μου μιλά για πόνο, για τιμωρία και με ειρωνεύεται.

Επέλεξε ποια εκδοχή του ανθρώπου θέλεις να κρατήσεις

Επέλεξα ήδη. Εκείνον που αγάπησα. Εκείνον που λατρεύει την οικογένεια του, εκείνον που πάει μαζί τους στα καταστήματα, εκείνον που βοηθά να στηθούν τα τραπέζια και να ετοιμάσει τα φαγητά, εκείνον που βλέπει με τα μωρά για εκατοστή φορά το ίδιο κινούμενο σχέδιο, εκείνον που τραγουδά για δέκατη φορά το ίδιο τραγούδι, εκείνον που δε χαλά χατήρι στα μωρά, κάθεται και του βάφουν τα νύχια του ροζ, εκείνος που ζυμώνει ψωμί και κάνει μαρμελάδες. Εκείνον αγάπησα λοιπόν, τον χαρούμενο, τον υπομονετικό, εκείνον που λατρεύει τα παιδιά. Ήθελα να είμαι και εγώ ένα από αυτά, να φροντίζει και εμένα και να βλέπουμε κινούμενα σχέδια, να μου φέρνει παιχνίδια και να μη μου χαλά χατίρι. 

-Τι παιχνίδια θα σου φέρνει

- Σκάσε. Ξέχασα κάτι πολύ σημαντικό και δεν θέλω να το ξεχάσω.

Γράψε το

Την πρώτη μέρα που μου έστειλε μήνυμα και πήγα στο σπίτι, είχαμε συμφωνήσει ήδη ότι θα συναντηθούμε το ίδιο βράδυ. Και όταν πήγα σπίτι με έπιασε το άγχος, είχα πάρα πολύ καιρό να βρεθώ με κάποιον. Και, σκεφτόμουν να του στείλω μήνυμα να το ακυρώσω.

Και

Λες και διάβασα την σκέψη μου, μου ήρθε ένα μήνυμα στο κινητό από εκείνον. Μου έστειλε ένα βίντεο που κάθεται σε έναν καναπέ με τα ανιψάκια του και τραγουδούν ξανά και ξανά το happy birthday. Και μόλις το είδα χαμογέλασα, ηρέμησα, ένιωσα μια γαλήνη και μια οικειότητα για εκείνον και αποφάσισα να πάω.

Ωραία, αυτόν θα συνεχίσεις να αγαπάς. Την καλύτερη εκδοχή του. Εκείνον τον χαμογελαστό άνθρωπο που τραγουδά και παίζει με τα παιδιά. Αυτόν θα θυμάσαι. Την πρώτη του εικόνα.

Δεν μπορείς να διαχωρίσεις την μια εκδοχή από την άλλη, μπορείς απλά να επιλέξεις ποια εκδοχή θα θυμάσαι. Ξέρεις τι άλλο θα κάνουμε;

Τι

Θα σε αφήσω να γράψεις το τέλος που θέλεις. Πέρασε μέσα στο δωμάτιο. Γράψε τη σκηνή, γράψε τους διαλόγους και παίξε την ταινία μπροστά σου.

 

 

Είναι πρωί και μόλις έχω ξυπνήσει και το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να πάρω το κινητό μου και να το κοιτάξω. Έχω μήνυμα. Είναι από αυτόν.

-Goodmorning Marina

-goodmorning baby

- I missed you

- I missed you too

- I want you in my life

- I want you in my life more than anything else

- no rules

- no rules, no demands, no punishments

- only love

- and pleasure

Το ίδιο απόγευμα έρχεται να με πάρει από το σπίτι.  Έχω ντυθεί και τον περιμένω και η καρδιά μου καλπάζει. Σταθμεύει το αυτοκίνητο έξω από το σπίτι, Κατεβαίνει. Η πόρτα είναι μισάνοιχτη.  Μπαίνει μέσα και κλείνω την πόρτα, με παίρνει αγκαλιά και με σφίγγει σφικτά. Χαϊδεύει τα μαλλιά μου. Ανασαίνει με ανακούφιση, του έχω λείψει πολύ. Ανασαίνω με ανακούφιση. Κάθεται στον καναπέ και εγώ κάθομαι δίπλα του. Με φιλά και εγώ δακρύζω. (Κάποτε του είχα πει ότι όταν με φιλά μπορεί να δακρύsω και όταν κάνουμε έρωτα μπορεί να κλάψω, τόση πολλή συγκίνηση νιώθω όταν η ύπαρξη μου συναντά την ύπαρξη του. και εκείνος είπε ότι θα συνεχίσει να με φιλά και θα συνεχίσουμε να κάνουμε έρωτα  και δε θα με ρωτήσει ποτέ την βλακίστικη ερώτηση, «γιατί δακρύζω».) Δεν με ρωτά, συνεχίζει να με φιλά. Φιλί αγάπης,  ηδονής, μοίρασμα ψυχής, συγνώμη και θέλω και πείνα και σ αγαπώ.

Αυτό είναι το τέλος που θέλεις;

Αυτή θέλω να είναι η αρχή, η δεύτερη μας αρχή, και το τέλος να μας βρει πολλά χρόνια μετά αφού έχουμε μοιραστεί εμπειρίες και αγάπη και συγκίνηση και ηδονή και χαρά….

Γένοιτο