Αγαπημένη μου κόρη

 αγαπημένη μου κόρη

Μου είπες  χτες ό,τι φοβάσαι.

Και είναι απόλυτα φυσιολογικό, σε μια φάση μεγάλων αλλαγών στην ζωή σου, να φοβάσαι το αύριο, το άγνωστο, εκείνο που δεν έχεις ζήσει ακόμα.  Είναι πράγματι μια συγκλονιστική στιγμή, μια μέρα απλά να φεύγεις. Να βάζεις τα πράγματα σου σε μια βαλίτσα, και να πηγαίνεις σε ξένο τόπο, μακριά από το σπίτι σου, το παιδικό υπνοδωμάτιο σου, από την γειτονιά σου, μακριά από όσα ήξερες μέχρι σήμερα.

Είναι το πρώτο μεγάλο μάθημα της ζωής.. Εμάς στην ηλικία σου μας μάθαιναν άλλα .. και το μάθημα πήγαινε κάπως έτσι. Να κάνεις σπουδές, να βρεις μια καλή δουλειά, ένα καλό παιδί να παντρευτείς, να κάνεις παιδιά, να αγοράσεις ένα όμορφο σπίτι σε μια καλή γειτονιά και ριζώσεις εκεί γερά.

Τα χρόνια όμως πέρασαν κόρη μου και τα μαθήματα αλλάζουν από γενιά σε γενιά.. Γι αυτό εγώ δε θα σου πω τα πιο πάνω.  Ζούμε στον 21^ο αιώνα είμαστε τυχεροί που η ιατρική και η τεχνολογία μας επιτρέπουν να ζούμε πολλά χρόνια. Πολλά περισσότερα από τους παππούδες και τις προγιαγιάδες μας. Αυτά τα χρόνια ζήσε τα με ουσία, ζήσε τα καλά. Ζήσε πάνω και πέρα από τις κοινωνικές παρακαταθήκες.  Η ζωή δεν είναι μια απόφαση που παίρνουμε σήμερα και μας καθορίζει μέχρι το τέλος. Η ζωή είναι γεμάτη αναθεωρήσεις, μια συνεχής αλλαγή, μια ροή. Αν το καταλάβεις αυτό από την αρχή δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι.

Ότι αποφασίσεις σήμερα για τις σπουδές σου, δικαιούσαι ανά πάσα στιγμή να το αναθεωρήσεις.  Ή γεύση μιας εμπειρίας, δεν έχει πάντα την ίδια γεύση με αυτή που φαντάζεσαι. Αν λοιπόν η γεύση δεν είναι όπως την είχες φανταστείς , αν η γεύση είναι άσχημη και σε δηλητηριάζει, να μην διστάσεις να την φτύσεις. Δικαιούσαι να αλλάξεις στόχους, να κάνεις νέα όνειρα, να ξεντύνεσαι αυτά που δεν σε αντιπροσωπεύουν πλέον και να ντύνεσαι κάτι άλλο. Δικαιούσαι να βγαίνεις από σχέσεις, από γάμους, από ρόλους, να παραιτείσαι από δουλειές που δεν κάνεις με αγάπη, δικαιούσαι να φεύγεις, να αλλάζεις πατρίδα, να κάνεις νέους φίλους, να γνωρίζεις  νέα μέρη, νέους ανθρώπους, να ταξιδέψεις.  Αν σε φοβίζει το τελεσίδικο γνώριζε λοιπόν, ότι τίποτα δεν είναι τελεσίδικο.

 Όλα αναθεωρούνται, όλα αλλάζουν και όλα εξελίσσονται. Το μόνο που θα μείνει αναλλοίωτο είναι η αγάπη μου για σένα, η οποία είναι άνευ όρων και χωρίς προϋποθέσεις, είτε φέρεις ψηλό γενικό είτε χαμηλό, είτε μπεις σε σχολή είτε δεν μπεις, είτε πάρεις πτυχίο είτε δεν πάρεις, είτε παντρευτείς είτε μείνεις ελεύθερη και ωραία, είτε κάνεις παιδιά είτε δεν κάνεις, είτε έρθεις πίσω στην πατρίδα σου, είτε ζήσεις στο μέρος που εσύ θα αποκαλέσεις πατρίδα.  Σ’ αγαπώ γιατί είσαι ένας υπέροχος άνθρωπος και ζώντας ανάμεσα μας κάνεις αυτόν τον κόσμο λίγο καλύτερο.  

Είμαι μια περήφανη μάνα  δύο υπέροχων, ανεξάρτητων, πανέξυπνων  κοριτσιών που κρατούν την ζωή και το μέλλον τους στα χέρια τους και κάνουν περήφανο το γυναικείο φύλο.  Αν είχε κάτι να σας δώσει αυτός ο αιώνας ήταν το δικαίωμα σας να ζείτε ελεύθερα, ανυπότακτες, οικονομικά ανεξάρτητες, με σεβασμό, με αξιοπρέπεια, κάνοντας τις δικές σας επιλογές,  για σας, τον εαυτό σας, τη ζωή σας. 

Καλό είναι να ριζώνετε αλλά καλύτερο είναι να πετάτε.  Καλό είναι να έχεις  ένα σπίτι , μια καλή δουλειά, κλπ αλλά αυτός ο αιώνας  και τα επιπλέον χρόνια που μας δίνονται απαιτούν από εμάς  να βρούμε και ένα νόημα, ένα άλλο νόημα έξω από το Εγώ μας, ένα νόημα που δεν θα είναι μόνο ένα, θα είναι άλλο ένα νόημα ανά ηλικία, ανά πενταετία ή δεκαετία, ένα κίνητρο, μια κινητήριος δύναμη που θα μας κάνει να βάζουμε μπρος κάθε φορά.

Έξυπνος άνθρωπος κόρη μου είναι αυτός που επανα- εφευρίσκει ένα νόημα ζωής κάθε φορά που πλησιάζει το τέλος στο προηγούμενο.  Σοφός άνθρωπος είναι αυτός που απολαμβάνει τις μεγάλες παύσεις  που ζεις απλά, χωρίς μεγάλους στόχους και νοήματα. Εκείνος που ξέρει ότι η ζωή είναι πολύ πιο σημαντική από το οποιοδήποτε νόημα προσπαθούμε να της δώσουμε.  Να θυμάσαι να αναπνέεις, να κοιτάς συχνά τη θάλασσα, να χαμογελάς, σ΄αγαπώ.