ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ

Και μου αρέσει,  το ξέρεις,  έτσι που συνεχίζεις τη ζωή σου μακριά από το πιο σκληρό σου ναρκωτικό, αδιάφορα, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, μα πάντα ήσουν δυνατός , σε παραδέχομαι..

Και σου αρέσει,  το ξέρω,  έτσι που συνεχίζω τη ζωή μου όμορφα και ανύποπτα, μακριά από τον πιο μεγάλο μου εθισμό, μα πάντα ήμουν δυνατή, παραδέξου με…..

Και μου αρέσει, το ξέρεις, έτσι όπως θα περνάνε οι μέρες και οι μήνες και τα χρόνια και θα προσποιούμαστε ότι δεν συνέβηκε ποτέ, πως δεν υπήρξαμε ένα ποτέ, και ότι δεν , δεν του δώσαμε όνομα ποτέ, αλλά θα είναι εκεί πάντα ριζωμένο ..…

Και σου αρέσει, το ξέρω, έτσι που με βλέπεις να ομορφαίνω, που λειαίνουν οι γραμμές,  και που στρέφουν όλα τα αρσενικά το βλέμμα στο πέρασμα μου, αλλά είμαι δοσμένη  ολότελα σε σένα….

Και μου αρέσει, το ξέρεις,  που κάτω από εκείνο το απλό φανελάκι, το μπλε τζιν και το χαμογελαστό σου πρόσωπο κρύβεται ο δικός μου εραστής και αντίπαλος και ένα κορμί που χαρτογράφησα εγώ...

Και σου αρέσει, το ξέρω, που καίγομαι για σένα, που είσαι χιλιόμετρα μακριά αλλά έχεις τον πόθο μου αναμμένο να στροφάρει με χίλια, όλη μέρα, κάθε μέρα, στην ίδια μοναδική μας συχνότητα..

Και μου αρέσει, το ξέρεις, να σκέφτομαι πως ίσως κάποια μέρα το πάθος  νικήσει τα πρέπει σου και κάνεις εκείνη τη στραβοτιμονιά  για να πάρεις το δρόμο που θα σε φέρει και πάλι σε μένα….

Και σου αρέσει που ξέρεις ότι θα έχω την πόρτα μισάνοιχτη, τη μουσική που σ' αρέσει, τα κεριά αναμμένα και το μόνο που θα περιμένω είναι να με τιμωρήσεις έτσι ακριβώς όπως μόνο εσύ ξέρεις...

Και μου αρέσει, το ξέρεις, η απειροελάχιστη πιθανότητα του τι μπορεί να συμβεί αν ξαναβρεθούμε οι δυο μας στην αρένα, αλλά και να μη συμβεί ....

..σου αρέσει, το ξέρω, που σε θέλω ακόμα παρανοϊκά και εγωιστικά, ηδονικά και βασανιστικά και που φτιάχνομαι ακόμα και στην ιδέα μιας απειροελάχιστης πιθανότητας…

Και το ξέρεις μου αρέσει που σου αρέσει… 

ΜΣ (μικρές ερωτικές ιστορίες)