Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018

Δεκέμβρης

Το πιο δύσκολο πράγμα για έναν άνθρωπο, ίσως, λέω ίσως είναι το να έχει φτάσει σε βαθιά επίπεδα αυτογνωσίας. Να κατέχει βαθιά γνώση των συναισθημάτων του, των κινήτρων του, να αντιλαμβάνεται πλήρως το τι πράττει και γιατί και να μην είναι πλέον σε θέση, αν και ίσως θα το ήθελε ή να τον βόλευε, να κοροιδέψει τον εαυτό του.

Η εικόνα που έχεις απέναντι σου να είναι ένας πεντακάθαρος καθρέφτης της ολότητας σου, της ανασφάλειας σου, της ανεπάρκειας σου, της κραυγαλέας ανάγκης σου και της εσωτερικής σου διαπραγμάτευσης, της δολοπλοκίας με την οποία μεταχειρίζεσαι ανθρώπους και καταστάσεις για να διατηρήσεις την διάθεση τους να σου παραχωρήσουν φράγματα του εαυτού τους, του χρόνου τους, του σώματος τους, να καλύψεις με μικρές μπουκιές μεγάλες πείνες όταν δεν έχεις εκείνο το ένα που θα ήθελες να κατασπαράξεις, να καταπιείς, να αφομοιώσεις, περνώντας το στα κύτταρα σου ..

Είχες γεννηθεί για κάτι μεγάλο και καταδικάζεσαι στην μετριότητα, έχεις γεννηθεί για πάθη και προσπαθείς να περιορίσεις την οργασμική σου όρεξη για ζωή , σε χρονοδιαγράμματα. Μάστρος στην επιτήδευση, ξεπουλημένες αρετές και της πουτάνας το κάγκελο φρεσκοβαμμένο.

Πήρα τα γυαλιά μου σήμερα, έκλεισα τα σαράντα δύο τον Οκτώβρη που μας πέρασε και νιώθω τόσο σέξυ που δεν μπορώ να κάνω κάτι οποιαδήποτε στιγμή της μέρας μου που να μην είναι ερωτικό, νιώθω τα κύτταρα μου να μεταμορφώνονται, την όψη μου να αλλάζει, το σώμα μου να υπακούει στο πνεύμα μου.  Και όταν μιλώ για έρωτα, δεν εννοώ ότι θέλω να πηδήξω κάθε αρσενικό που περνά από μπροστά μου, όχι κορίτσι μου αγαπημένο, μιλώ για κάτι άλλο, μια μεταμόρφωση που επέρχεται όταν δαμάζεις μέσα σου αδάμαστα θηρία, που ονομάζονται ανάγκες και σε υπόττασαν σαν άνθρωπο, και δεν νομίζω να υπάρχει μεγαλύτερη μάχη που κερδίθηκε από εκείνην απέναντι στον εαυτό σου.

Όχι δεν είμαι σε θέση πλέον να κοροιδέψω τον εαυτό μου και με τους άλλους είμαι διπλωματική.
Ξέρω πολύ καλά τι θέλω και τι χρειάζομαι, ούτε πότε θα έρθει ούτε και όταν έρθει πόσο θα κρατήσει. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι το να ξέρεις πολύ καλά τι θέλεις και τι χρειάζεσαι μπορεί να καταλήξει να γίνει μια μεγάλη φυλακή, αν στο ενδιάμεσο δεν μάθεις να ζεις τη ζωή σου, χωρίς αυτό που θέλεις και χρειάζεσαι. Και πίστεψε με αυτό το ενδιάμεσο μπορεί να είναι απίστευτα μακροχρόνιο, λες και σε τεστάρει η ζωή ότι μπορείς να ζεις με ψίχουλα πριν σου δώσει ένα πιάτο φαί της προκοπής.

Τα πάντα ρει και οι μεγάλοι έρωτες τελειώνουν .. το καλό σεξ πάλι, ίσως δώσει μια παράταση..όσο όμορφα και ρομαντικά και αν θέλουμε να τα παρουσιάζουμε τα πάντα γυροφέρνουν και επανέρχονται στις βασικές ανάγκες.

Θα επανέλθω .. 

Μ.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Νοέμβρης

  Αρέσκει μου τούτη η εποχή Έσιει μια γλυκάδα που δεν την έσιει κανένα καλοκαίρι. Ούτε πυρώνεις ούτε κρυώνεις, είσαι άνετος εσύ μέσα στο σώμ...