Περπατούσα μονάχη, να ξεφύγω απ’ το χρόνο
Και στου δρόμου την άκρη, αγριολούλουδο μόνο
Να τα λέμε οι δυο μας, στης νυχτιάς τη γαλήνη
Να μετράμε τις ώρες, και τους κόσμου τη δείνη
Μοιάζει παραμύθι, σαν να με κοιτάζει
Και στα μάτια τον πόνο διαβάζει
Μοιάζει παραμύθι, έργο που τελειώνει
Αγριολούλουδο θα μαι εγώ μόνη
και βρεθήκαμε μόνοι, σε έναν άλλο πλανήτη
σ΄ ένα κόσμο ονείρου, που ταξίδεψε η Αλίκη
το λουλούδι κι εγώ, ξεχαστήκαμε για λίγο
μ΄ αυτό δεμένο ήταν στη γη, κι εγώ έπρεπε να φύγω
Μοιάζει παραμύθι, σαν να με κοιτάζει
Κι η αλήθεια που βλέπει τρομάζει
Μοιάζει παραμύθι, έργο που τελειώνει
Αγριολούλουδο θα μαι εγώ μόνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου