Εξ αποστάσεως και εκ του ασφαλούς

Χτες δημοσίευσα ένα παλαιότερο κείμενο γι αυτούς που διαβάζουν, ψάχνουν το νόημα κλπ Θα γράψω και σήμερα λίγα πράγματα για να αποσαφηνίσω καλύτερα το νόημα αυτών που ήθελα να πω χτες και ίσως να είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που έχω να πω.

Πέρασα και εγώ και συνεχίζω να περνώ τον δρόμο αυτό.  Διάβασα τα τελευταία χρόνια και συνεχίζω κατά καιρούς να διαβάζω πολλά βιβλία και πολλούς συγγραφείς που έγραψαν κατά καιρούς βιβλία «αυτογνωσίας» κλπ.  Διάβασα Τόλλε, Γουέιν Ντίερ, Μπουκάι, και πολλούς άλλους που δεν θυμάμαι τώρα να αναφέρω.  Αυτό που έχω να πω είναι ότι όλα τα βιβλία και όχι μόνο τα βιβλία αλλά και σεμινάρια που ίσως παρακολουθούν κατά καιρούς οι άνθρωποι, αρκετά από τα οποία έχουν αρκετή σοφία μέσα τους, θα βοηθήσουν, αλλά δε θα λύσουν. Κανενός τα προβλήματα δεν λύνονται με τα βιβλία ούτε με τα σεμινάρια. Επίσης πολλές φορές βοηθούν πρόσκαιρα, ίσως βάζεις μέσα στο νου σου αυτά που διάβασες για λίγες μέρες, ίσως βδομάδες, αλλά αργά η γρήγορα θα επανέλθεις στον παλιό σου τρόπο σκέψης.  Επίσης πιθανόν μέσα στα βιβλία ή στα σεμινάρια λάθη, όλα αυτά που έχει κάποιος να πει, δεν είναι η απόλυτη αλήθεια, όλα είναι θέσεις, απόψεις, και φυσικά για τον ίδιο τον συγγραφέα μια πολύ καλή πηγή εισοδήματος. Γι αυτό μην τα εκλαμβάνεται όλα ως βάσιμα, μάθετε να κρίνετε, τι ισχύει και τι όχι, τι σας βοηθά και τι όχι κλπ.

Και τώρα θα φτάσω σε κάτι σημαντικό, που αφορά όσους έχουν διαβάσει βιβλία σαν το secret και άλλες new age φιλοσοφίες, συμπεριλαμβανόμενων και αρκετών φίλων μου.  Είναι δικαίωμα του καθενός να πιστεύει σε ότι θέλει και να κλείνει τα μάτια και να οραματίζεται ότι θέλει, είτε αυτό είναι ένα ακριβό αυτοκίνητο, είτε είναι μια σπιταρόνα είτε οτιδήποτε άλλο και να πιστεύει ότι θα το προσελκύσει με τον Α ή Β τρόπο. Είναι δικαίωμα σας να πιστεύετε σε ενέργειες, στα τσάκρα, στο δεύτερο ή οποιοδήποτε άλλο μάτι, να έχετε την Ά ή Β εμπειρία κλπ. Αυτό που έγραψα χτες και ξεκαθαρίζω σήμερα είναι το εξής. Το τι κάνει ο καθένας με το δικό του μονοπάτι αυτογνωσίας είναι δική του υπόθεση.

 Όταν όμως μιλάμε για ανθρώπινες σχέσεις και έχεις απέναντι σου π.χ.  έναν φίλο σου που έχει πρόβλημα π.χ. είναι μόνος του,  και εσύ, ο φίλος του, που πιστεύεις σε αυτό που πιστεύεις, του απαντάς, ξέρεις, είναι επειδή το «έλκεις» ή το «εκπέμπεις» ο άλλος τι πρέπει να νιώσει ; Δηλαδή με λίγα λόγια του λέεις εσύ ο ίδιος φταίεις. Το ίδιο ισχύει και όταν κάποιος αρρωστήσει σε οποιοδήποτε στάδιο της ζωής του και του λένε οι new age φίλοι του, α είναι μάθημα από προηγούμενη ζωή, κάτι έχεις να ξεπληρώσεις, κλπ Καλά λέω της φίλης μου ο τάδε γιατί αρρώστησε, νέο παιδί ; Ξέρει εκείνος, μου απαντά.

Καλά ρε φίλε πάτε καλά ;

Δηλαδή εν τον κανεί τον άλλο είτε η μοναξιά του είτε η αρρώστια του έρχεσαι εσύ, ο οποιοσδήποτε, επειδή διάβασες το Α ή Β βιβλίο, ή πήγες στο Α ή Β σεμινάριο και υιοθέτησες την Α ή Β ιδεολογία-φιλοσοφία, να κηρύττεις στον άλλο ότι η πηγή των προβλημάτων του είναι ποιος; Ο ίδιος; Γιατί τι έκαμεν;

Αυτά τα δόγματα και αυτήν την στάση την απορρίπτω και ναι δική σας απόφαση να τα πιστεύετε αλλά σας παρακαλώ, σας θερμοπαρακαλώ κρατάτε το στόμα κλειστό και τις απόψεις σας για τον εαυτό σας.  Και τώρα θα απευθυνθώ σε εκείνους που είναι άρρωστοι ή έτυχε να είναι μόνοι τους στη ζωή ή να περάσουν ένα κωλοδιαζύγιο και τώρα παλεύουν με μια νέα κατάσταση μόνοι τους. Για την ασθένεια σου δεν φταίεις σε τίποτε όπως δεν φταίει κανένας σε τίποτε, ούτε τα παιδάκια που πεθαίνουν, ούτε τα βρέφη ούτε κανένας.  Όσο για τη μοναξιά, δεν έλκεις ούτε δεν έλκεις τίποτε.

Απλά δυστυχώς και λέω δυστυχώς ζούμε σε μια κοινωνία όπου είναι της μόδας το γ@μήσι και όχι η αγάπη. Είναι της μόδας να μιλάς σε οθόνες και όχι ανθρώπους να χαιδεύεις συσκευές και όχι σώματα και όταν τέλος απλώνεις το χέρι για να αγγίξεις κάποιον να μην υπάρχει τίποτα.

Θα συναντήσεις εκατοντάδες ανθρώπους στη ζωή σου αλλά δεν είσαι υπεύθυνος για το ποιους θα συναντήσεις στη ζωή σου. Γι αυτό που είσαι μόνον υπεύθυνος είναι για το ποιος θα είσαι εσύ στη ζωή σου και για τον κάθε ένα που συναντάς στη ζωή σου να έχεις το κριτήριο να βλέπεις αν αυτός ο άνθρωπος θα αξίζει να έχει κάποια θέση στη ζωή σου, όποια θέση και αν είναι αυτή.

Η ενέργεια υπάρχει όπως υπάρχει και η ορθή σκέψη και η σωστή κρίση και το καθαρό πνεύμα
Απλά η διαφορά είναι ότι ενώ οι άνθρωποι είναι πάντα αυτό που είναι εμείς δεν βλέπουμε την αλήθεια είτε γιατί δεν μπορούμε λόγω ανωριμότητας δικής μας είτε γιατί δε θέλουμε γιατί η συναισθηματική μας ανάγκη είναι τόσο μεγάλη που προτιμούμε να πάρουμε αυτό που μας δίνεται αντί να μην πάρουμε τίποτα.

Η ζωή ήταν, είναι και θα είναι μια διαπραγμάτευση ηθικής συνείδησης και συναισθηματικής - σωματικής πείνας, είναι μια ζυγαριά που πότε γέρνει από τη μια και πότε από την άλλη.

Γι αυτό εγώ προσωπικά δεν θα ξαναδεχτώ να μου πει κανένας ότι μου συμβαίνει το τάδε πράγμα γιατί «έχω κάτι να μάθω» ή «το έλκω» ή το «εκπέμπω» Δεν θέλω άλλες συμβουλές και φιλοσοφίες, ή θα σταθείς δίπλα μου σαν φίλος και να μου συμπαρασταθείς και να με βοηθήσεις ή να φύγεις και να με αφήσεις να παλέψω όπως ξέρω, θέλω διαπροσωπικές σχέσεις και όχι δια-οθονικές σχέσεις θέλω, καφέ και κουβέντα και να σε βλέπω στα μάτια, θέλω να φάμε και να πιούμε μαζί να κάτσουμε δίπλα και την ώρα που θα σου μιλώ για τον πόνο μου και τα προβλήματα μου και την κούραση να με πάρεις αγκαλιά ή να μου κρατήσεις λίγο το χέρι αν η αγκαλιά είναι πολύ οικεία για σένα, αυτό που δε θέλω όμως είναι να λέω την ιστορία της ζωής μου σε μια οθόνη και να παίρνω για ανταπόκριση μια λυπημένη ή μια χαρούμενη φατσούλα.  Εξ αποστάσεως και εκ του ασφαλούς είμαστε όλοι παρόντες, δίπλα σου, κυριολεκτικά δίπλα σου κανένας. Αλήθεια,  έχεις παρατηρήσει ποτέ ότι μετά το κλείσιμο του βιβλίου, το τέλος του σεμιναρίου και την αποσύνδεση από τα δίχτυα, ο κάθε ένας την παλεύει στο σπίτι μόνος του;

  

 (το κείμενο γράφτηκε 11 Μάη 2017 και 25/01/2019)